OsmanliTurkcesiSozlugu

dürre (A.) [ ﻩرد ] iri inci.
dürû (F.) [ ورود ] ikiyüzlü.
dürûğ (F.) [ غورد ] yalan.
dürûğzen (F.) [ نز غورد ] yalancı.
dürûs (A.) [ سورد ] dersler.
dürüst (F.) [ ﺖﺱرد ] 1.sağlıklı. 2.tam. 3.doğru.
dürüşt (F.) [ ﺖﺵرد ] 1.kaba. 2.iri. 3.kalın.
düstûr (A.) [ رﻮﺘﺱد ] 1.kural, prensip. 2.kanun kitabı.
düşenbe (F.) [ ﻪﺒﻨﺵود ] pazartesi.
düşine (F.) [ ﻪﻨﻴﺵود ] dün geceki.
düşmen (F.) [ ﻦﻤﺵد ] düşman.
düşnâm (F.) [ مﺎﻨﺵد ] küfür, sövgü.
düşvâr (F.) [ راﻮﺵد ] güç.
düvâzdeh (F.) [ ﻩدزاود ] oniki.
düvel (A.) [ لود ] devletler.
düvist (F.) [ ﺖﺴیود ] ikiyüz.
düvüm (F.) [ مود ] ikinci.
düyûn (A.) [ نﻮید ] borçlar.
düzd (F.) [ دزد ] hırsız.
düzdî (F.) [ یدزد ] hırsızlık.
düzdîde (F.) [ ﻩﺪیدزد ] çalıntı, çalınmış.
105