01.05.2013 Views

atatürk'ün sosyal ve kültürel politikaları - Atatürk Araştırma Merkezi

atatürk'ün sosyal ve kültürel politikaları - Atatürk Araştırma Merkezi

atatürk'ün sosyal ve kültürel politikaları - Atatürk Araştırma Merkezi

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

464<br />

SEDA BAYINDIR ULUSKAN<br />

Türkiye’de; Sanat sanat için midir? Yoksa sanat toplum için midir?<br />

tarzındaki tartışmalar yoğunluk kazanır. Bilhassa Ankara Halkevi’nin<br />

düzenli bir şekilde çıkardığı Ülkü dergisinde sıkça rastladığımız bu<br />

tartışmalarda çeşitli görüşler gündeme gelir <strong>ve</strong> tartışılır. Örneğin Necip<br />

Ali, 1934 yılında Halkevlerinin açılış töreninde yaptığı bir konuşmada,<br />

“sanat sanat içindir” <strong>ve</strong> “sanat toplum içindir” ilkelerinin<br />

tiyatro kollarının ebedi sorunları olduğundan bahsetmiştir. Ama genelde<br />

tiyatronun, sanatın halka yönelik olması gerektiği yönündeki<br />

görüşler ağırlık kazanmıştır. Öyle ki, maksadın tiyatroyu halka indirebilmek<br />

olduğu üzerinde durularak, aydınlara köylere gitmeleri,<br />

giderken de köylüler gibi davranmaları tavsiye edilmiştir. Ülkü dergisi<br />

burada çok önemli bir misyon üstlenmiş, Halkevlerinin tiyatro<br />

kollarına çeşitli uyarılarda da bulunmuştur 1037 .<br />

Halkevleri tiyatro kollarının bir başka özelliği de yakın çevrelere<br />

düzenledikleri turnelerdir. Özellikle İnebolu, Siirt, Bitlis, Gerede,<br />

Konya, İzmir, Malatya, Zonguldak, Giresun, Beşiktaş, Ordu, Trabzon,<br />

Uşak, Yalvaç, Sinop Halkevleri bu konudaki sistemli çalışmaları<br />

ile anılmaktadırlar. Bu dönemde bazı illerden tiyatro <strong>ve</strong> sinema<br />

açılması, temsiller <strong>ve</strong>rilmesi gibi talepler de gelmeye başlar. Örneğin<br />

Bitlis valisi bir yazısında, şehirde haftada iki gece çalışan bir sinemanın<br />

olduğunu, iki tane de tulûat tiyatrosunun bulunduğunu, ancak<br />

halkın çoğunlukla tulûat tiyatrosunu tercih ettiğini, buna mukabil<br />

aydın kesimin ise daha ciddi bir tiyatro talebinde bulunduğunu belirtmiştir<br />

1038 . Dönemin basınından takip ettiğimiz kadarıyla, valilerin<br />

talepleri haricinde çeşitli tiyatro topluluklarının turneleri neticesinde<br />

bazı bölgelerin tiyatro ile buluştuğunu da görüyoruz. Bu bağlamda<br />

basında, on dört senedir tiyatroya hasret kalan Geredelilerin gelen<br />

tiyatro topluluğundan çok memnun kaldıkları <strong>ve</strong> tiyatroyu hıncahınç<br />

doldurdukları 1039 , Elazığ’a gelen TAT temsil heyetinin oynadığı<br />

Hamlet oyununa rağbetin çok olduğu 1040 , yine TAT sanatkârlarının<br />

Muş’ta oynadıkları Faruk Nafiz’in Canavar oyunu ile Hamlet’in de<br />

1037 M. D., “Köylü ile Temas”, Ülkü, C. XIII, S. 77, Temmuz 1939, s. 462-463.<br />

1038 Son Posta, 7 Eylül 1933, s. 4.<br />

1039 Son Posta, 23 Ekim 1933, s. 4.<br />

1040 Son Posta, 31 Ekim 1933, s. 4.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!