atatürk'ün sosyal ve kültürel politikaları - Atatürk Araştırma Merkezi

450
SEDA BAYINDIR ULUSKAN
inceleyen Reşat Nuri, bizim için daha çok Rus sisteminin uygun olduğunu
belirtmiştir. Buna göre, kadın erkek bir arada öğrenim görecek
ve öğrenciler kabiliyetlerine göre aktörden aksesuarcıya kadar
yetiştirilecektir. Müfettiş bütün amacın, edebiyat ve tiyatroyu anlayan
kültürlü artistler yetiştirmek olduğu kanatindedir. Rapor ayrıca
Türk tiyatrosunun hatalarını, eksiklerini, okutulacak dersleri, sınav
sistemini vs. konuları da içermektedir. Asıl önemli nokta ise tiyatro
bölümünün kesinlikle MMM içinde bulunmaması gerektiği, hatta
opera şubesi öğrencilerinin de tiyatro öğrencisi ile birlikte ders
görmeleridir. Bale bölümünün şartları ve eğitimi farklı olduğu için
onların ayrıca yetiştirilmesinin uygun olacağını bildirmiştir. Reşat
Nuri yaptığı incelemeler haricinde meseleyi Muhsin Ertuğrul ile de
uzun uzun görüşüp tartışmış ve neticede tiyatro okulu için “bir tek
mütehassıs getirmenin kâfi ve aynı zamanda işin yürümesi için bunun
zaruri olduğu” görüşünü paylaştıklarını yazmıştır 1007 . Reşat Nuri
raporunda bu işler için bir kaç tane isim önermiştir ki bunlardan
birisi Carl Ebert’tir 1008 .
1. Carl Ebert
Ankara’da bir devlet konservatuarının kurulması kararlaştırılan
günlerde, başta Atatürk olmak üzere dönemin maarif ve kültür işlerinden
sorumlu devlet adamları, tıpkı müzik bölümünde olduğu gibi
dışarıdan uzman yardımı alınmasını gündeme getirirler. Bu kapsamda
yapılan görüşmeler ve öneriler neticesinde, konservatuarda tiyatro
ve opera bölümlerini kurabileceği düşünülen Carl Ebert (1887-
1980) ile temasa geçilir. İşte bu tarihten itibaren Carl Ebert ismi,
Türkiye’nin en önemli kültür kuruluşlarından biri olan Ankara Devlet
Konservatuarı’nın oluşumunda ön plana çıkar. Ebert, Türkiye’de
bugün modern anlamda konservatuarın tiyatro ve opera bölümlerinin
kurucusu olarak kabul edilmektedir.
Aslında bütün hikâye C. Ebert’in Avrupa talebe müfettişi Cevat
1007 Gökyay, a.g.m., s. 57.
1008 Reşat Nuri konuyla ilgili gelişmeleri ve görüşlerini aynı günlerde çeşitli dergilerde
ele almıştır (Reşat Nuri Güntekin’in Tiyatro ile İlgili Makaleleri, s.
373-381).