atatürk'ün sosyal ve kültürel politikaları - Atatürk Araştırma Merkezi

ATATÜRK’ÜN SOSYAL VE KÜLTÜREL POLİTİKALARI 397
büyük bir özveri ile çalışmaya davet etmiştir. Bu yaklaşım şüphesiz
O’nun, yaptığı işin arkasında sonuna kadar duran, onu yakından
takip eden ve başarılı sonuç alıncaya kadar da pes etmeden çalışan
kişiliğinin bir göstergesidir.
Ankara Konservatuarı’nın opera bölümü ilk etapta 5 kız, 7 erkek
(çoğu Musiki Muallim Mektebi’nden) öğrenci ile açılmıştır. Konservatuardaki
mevcutlar, bölümlere öğrenci bulmada ciddi güçlükler
çekildiğini göstermektedir. Bu durum, 1930’ların başlarında konservatuara
ve sanatçılığa duyulan ilgi ve özellikle de ailelerin gösterdiği
çekimserliğin bir sonucudur. Ancak daha sonraki dönemlerde
bu sorun çözülmeye ve öğrenci sayısı giderek artmaya başlamıştır.
Aslında ADK ve opera deyince akla ilk gelen isim hep Carl Ebert
olmuştur. Çünkü onun yardımları, raporları ve önerileri doğrultusunda
ülkede tiyatro ve opera bölümleri yerleştirilmeye çalışılmıştır.
Bugün Türkiye’de tiyatro ve özellikle de operanın kurucusu olarak
kabul edilen Ebert o günlerde, “Maarif Vekilliği’nin bilumum tiyatro
ve opera işleri uzmanlığı”na atanmış bir kişi olarak işe başlamıştır.
Ünlü Alman rejisör Max Reinhardt’ın öğrencisi olan C. Ebert, öncelikle
ülkede milli bir Türk opera ve tiyatrosu kurabilmek için Türk
uzmanları dinlemiş, araştırmalar yapmış, Türk tiyatro tarihi hakkında
tespitlerde bulunmuştur. Bu doğrultuda Türk tiyatrosunun sorunlarını
ve eksiklerini belirlemiş, ders programlarını da bu doğrultuda
hazırlamaya özen göstermiştir. Tiyatro şubesinde okutulması gereken
dersleri belirleyen Ebert, programa opera sınıfları için fazladan
kulak terbiyesi, parti tahsili, müzik partilerinin tahlili gibi dersler de
koymuştur. Bu dersler C. M. Altar, C. Dursunoğlu, M. Ertuğrul, R.
N. Güntekin, N. K. Akses, B. Tuncel, E. Zuckmayer, C. Ebert, Bayan
Adler gibi bir kadro tarafından okutulmuştur 889 .
Tüm bu gelişmeler süresince, hem P. Hindemith’in hem de tiyatroya
emeği geçmiş Türk uzmanların Ebert ile birlikte işbirliği
yapmalarına bilhassa özen gösterilmiş, Milli Eğitim Bakanlığı bunu
özellikle gözönünde bulundurmuştur. Ancak bu durum, zaman zaman
bazı anlaşmazlıkların yaşanmasına (C. Ebert-P. Hindemith, C.
Ebert-M. Ertuğrul) neden olmuştur. C. M. Altar’ın ifadesiyle, mes-
889 Gökyay, “Ankara Devlet Konservatuarı Tarihçesi”, s. 59-60,