01.05.2013 Views

atatürk'ün sosyal ve kültürel politikaları - Atatürk Araştırma Merkezi

atatürk'ün sosyal ve kültürel politikaları - Atatürk Araştırma Merkezi

atatürk'ün sosyal ve kültürel politikaları - Atatürk Araştırma Merkezi

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

ATATÜRK’ÜN SOSYAL VE KÜLTÜREL POLİTİKALARI 369<br />

Radyolarda Türk Sanat Müziği’nin yasaklanması ile Batı müziği<br />

yayınlarının giderek artması zamanla halk üzerinde belli bir rahatsızlık<br />

yaratmıştır. Bu durum Türk halkını başka alternatifler bulmaya<br />

yöneltmiş <strong>ve</strong> bir süre sonra Kırım özellikle de Kahire Radyosu dinlenmeye<br />

başlanmıştır. Ancak özellikle İstanbul Radyosu’nun yapmış<br />

olduğu yayınlar zaman zaman şikâyet konusu olmuş <strong>ve</strong> konu basına<br />

da yansımıştır. Bununla ilgili çok ilginç bir örneğe Tan gazetesinde<br />

rastlıyoruz. Gazetenin şikâyet köşesinde bir okur, “radyo neşriyatının<br />

yavanlığı”ndan <strong>ve</strong> “Türklük hislerini okşayacak şeylerden mahrum<br />

olunduğundan” yakınmakta <strong>ve</strong> birkaç gecedir Ankara Radyosunda<br />

dinlenen Tanburacı Osman Pehlivan’ın yaptığı müziği örnek göstererek,<br />

İstanbul Radyosu’nda da böyle halk çalgılarının çalınmasını,<br />

en önemlisi de dinleyicilerin Kırım <strong>ve</strong> Kahire radyolarını dinlemekten<br />

kurtarılmasını istemiştir. Bu haberin asıl dikkat çekici yanı, Tan<br />

gazetesinin bu şikâyete önem <strong>ve</strong>rdiği, tamamen katıldığı <strong>ve</strong> bir an<br />

önce halk şarkılarının neşrine İstanbul’da da başlanması gerektiğini<br />

vurgulamasıdır 818 . Peyami Safa da Cumhuriyet gazetesindeki yazısında,<br />

“Türk halkı, Mısır Radyosundan gelen Arap sesini kendi sesi<br />

zannetmeğe devam ediyor” diye durumdan yakınmış, İstanbul <strong>ve</strong><br />

Ankara radyolarında halk türkülerine daha geniş yer ayrılmasının<br />

gerektiğini, ancak böylelikle halkın Arap etkisinden korunabileceğini<br />

söylemiştir 819 . Bu arada Telsiz Şirketi’nin de radyolarda yeniden<br />

Türk müziğine yer <strong>ve</strong>rilmesi için İçişleri Bakanlığı’na başvurduğu<br />

anlaşılmaktadır. Bu başvuru üzerine Bakanlığın radyoda çalınacak<br />

şarkıların tespiti için bir kurul oluşturduğu görülmektedir 820 . Radyo<br />

dinleyicilerinin alternatif olarak Mısır Radyosunu dinlemeye başlamasının<br />

<strong>ve</strong> bunun sakıncalarının anlaşılmasının, Türk müziğine getirilen<br />

yasağın kaldırılmasında <strong>ve</strong> yayınlara izin <strong>ve</strong>rilmesinde etkili<br />

sebeplerden biri olabileceğini söylemek mümkündür. Nitekim iktidar,<br />

önceleri sadece halk müziği olmak koşuluyla Türk müziği yayınlarına<br />

tekrar başlanmasına izin <strong>ve</strong>rmiştir. Öyle ki, 14 Şubat 1936<br />

gününden itibaren İstanbul Radyosu’nun yaptığı günlük programla-<br />

818 Tan, 20 Ocak 1936, s. 2.<br />

819 Peyami Safa, “Mısır Radyosu”, Cumhuriyet, 6 Ağustos 1936, s.3.<br />

820 Uygur Kocabaşoğlu, Şirket Telsizinden Devlet Radyosuna, Ankara Üni<strong>ve</strong>rsitesi<br />

Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları, Ankara 1980, s. 94.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!