atatürk'ün sosyal ve kültürel politikaları - Atatürk Araştırma Merkezi

ATATÜRK’ÜN SOSYAL VE KÜLTÜREL POLİTİKALARI 331
16 Mart 1936’da Devlet Orkestrası ve Ankara Orkestrası hakkında
bir tasarı, Okulun sanatçılar tarafından yönetilmesi konusunda
bir yazı,
17 Mart 1936’da orkestra üyelerinin ve MMM üyelerinin oda
müziği konserleri hakkındaki düşüncelerini yazdığı bir rapor,
29 Mart 1936’da orkestra üyelerinin eğitimi konusunda bir rapor,
20 Nisan 1936’da gelecekteki konservatuar hakkında bir tasarı,
2 Mayıs 1936’da öğretim üyelerinin görev bölümü hakkında bir
rapor,
10 Mayıs 1936’da MMM için bir sınav yönetmeliği,
30 Mayıs 1936’da Halkevlerindeki müzik eğitimi üzerine bir
yazı.
Yukarıda adı geçen bu raporlar, aynı zamanda 20.5.1940 tarihinde
yürürlüğe giren konservatuar kanununun da esasını teşkil etmiştir
.
Paul Hindemith’in geçen süre zarfında getirdiği bütün bu öneri
ve raporlarına bakıldığında, onun özellikle altyapı ve tabana ilişkin
olarak ileri sürdüğü önerilerinin bir bölümünün istenildiği ölçüde
gerçekleştirilemediği görülmüştür. Bunda “...gönülsüzlük ya da kişisel
çıkar gibi nedenlerle kimi yerli müzikçinin gizli ya da açık direniş
göstermesinin ve baltalamalara kalkışmasının” 724 etkili olduğu
ortaya çıkmıştır. Ayrıca yine dönemin sanatçı ve bestecilerinin bireysellikten
vazgeçememeleri, ortak çalışamamaları ve halkın nabzını
yoklayarak tabanın beğenisini kazanamamaları gibi sebepler de onların
ortak bir biçim ve teknik oluşturamamalarına neden olmuştur.
Bunun yanı sıra Hindemith’in Necil Kâzım Akses, Ferit Alnar, Ulvi
Cemal Erkin, Eduard Zuckmayer gibi isimlerle başlattığı çalışmaların
yine aynı sebeplerden ötürü sonuç vermemesi de, ülkede çok
seslilik adına fazla bir ilerlemenin kaydedilememesiyle ve çok sesli
parçaların çeşitlilik göstermesiyle725 sonuçlanmıştır. Her seferinde
724 Oransay, “Çoksesli Musiki”, s. 1521-1522.
725 Gedikli, a.g.t., s. 42.