atatürk'ün sosyal ve kültürel politikaları - Atatürk Araştırma Merkezi

ATATÜRK’ÜN SOSYAL VE KÜLTÜREL POLİTİKALARI 103
Nüfusun büyük çoğunluğunun köylü olması ve köylüyü milletin
efendisi yapma düşüncesinin hâkim olması, Halkevlerinde yapılan
çalışmaları bu konu üzerinde yoğunlaştırmıştır. Nitekim bundan
sonra atılan her adım tamamen köylüyü eğitmek ve ona bu uğurda
bütün kültür unsurlarını götürmek adına atılmıştır. Çünkü Nusret
Köymen’in de ifade ettiği gibi aslında köyün en büyük ihtiyacı sanat
bilgisinin yükseltilmesidir. Bunun için Halkevlerinin sanat kolları
köylere kadar gitmiş, buralarda çeşitli etkinliklerde bulunmuş
ve Türk dilinin, sanatının kısacası kültürünün gelişip geniş kitlelere
ulaşmasına vesile olmuştur. Müzisyenden ressama kadar bütün aydınlar,
köye ve köylüye gökten inmiş reformcu tavrı ile değil, karşılıklı
sevgi ve dayanışma duygusu içinde gitmeye 192 özen göstermişlerdir.
Gerek köycülük kolu gerekse diğer sanat kollarının yaptığı çalışmaların
halka ulaştırılmasında bilhassa Ankara Halkevi çok etkili
olmuştur. Hatta bunun da ötesinde diğer Halkevlerine bu çabası ile
öncülük etmiştir. Toprak ve Köylü Bayramı Ankara Halkevinin çabasıyla
gündeme gelmiş ve bugünün törenlerle kutlanması sağlanmıştır.
Ankara Halkevi bünyesinde 21 Mart 1936 günü Toprak Bayramı
olarak kutlanmış ve Halkevinin köycülük kolu bu kutlama için
Ankara’da 700 köylüyü konuk etmiştir. Kutlamalar çerçevesinde
gelen köylü konuklara Türk inkılâbının anlamı, köycülük hareketi,
toprak, modern tarım vs. hakkında bilgiler verilmiş ve çeşitli konuşmalar
yapılmıştır 193 . Ankara Halkevinin bu çalışması sonucu başta
Zonguldak Halkevi olmak üzere diğer Halkevleri de kendi bünyelerinde
bu bayramları kutlamışlar ve çeşitli etkinliklerde bulunmuşlardır.
24 Haziran 1934 günü kurulan Zonguldak Halkevinin köycülük
kolu üyeleri de köylere gitmişler, onların sorunlarını dinlemişler ve
köylülerle işbirliği yapmanın yollarını aramışlardır. Bundan sonra
da 30 Haziran 1937 gününü “köylü günü” olarak ilân etmişlerdir. O
gün Zonguldak Halkevi civar köylerden gelen yaklaşık 200 kişilik
köylü grubunu ağırlamış, üst düzey yetkililerin katıldığı toplantılar-
192 Çeçen, a.g.e., s. 135.
193 K. Bozkır, “Bizim Alem-Halkevleri”, Ülkü, C. VII, S. 38, Nisan 1936, s. 158-
159.