01.05.2013 Views

3.Ulusal Hidrolojide İzotop Teknikleri Sempozyumu - DSİ Genel ...

3.Ulusal Hidrolojide İzotop Teknikleri Sempozyumu - DSİ Genel ...

3.Ulusal Hidrolojide İzotop Teknikleri Sempozyumu - DSİ Genel ...

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

gözlenen değerlerinin elde edilebilmesi için akım sistemine derin kökenli jeojenik CO2 girdisinin<br />

olması gerektiğini göstermektedir. Akım yolu boyunca örneklerin trityum ve radyokarbon içerikleri<br />

yeraltısuyu besleniminin esas olarak Toros Dağları eteklerinde ve kısmen de Bozdağ yükseltisi<br />

dolayında gerçekleştiğine işaret etmektedir. Bu durum hidrojeolojik kavramsal model ile<br />

uyumludur. Neojen akifer içinde ölçülebilir trityum içeriği ile karşılaşılmaması geçtiğimiz 50-100<br />

yıl içindeki beslenimin bu kesimlere ulaşmadığını göstermektedir.<br />

13C ve 18O (%o V-PDB)<br />

0<br />

0 20 40 60 80 100 120<br />

-2<br />

-4<br />

-6<br />

-8<br />

-10<br />

-12<br />

Toroslardan Uzaklık (km)<br />

13C_TÇİK 18O_TÇİK 14C_TÇİK<br />

60<br />

50<br />

40<br />

30<br />

20<br />

10<br />

0<br />

14C (pmc)<br />

14C (pmc)<br />

60<br />

50<br />

40<br />

30<br />

20<br />

10<br />

0<br />

187<br />

0 20 40 60 80 100 120<br />

Toroslardan Uzaklık (km)<br />

14C 3H<br />

Şekil 4: Bölgesel akım yolu boyunca TÇİK’un 13 C, 18 O ve 14 C içeriği ile 3 H_yas içeriğinin değişimi<br />

(Bayarı vd, 2005’ten)<br />

Üretilen verilerden itibaren NETPATH jeokimyasal modeli ile radyokarbon yaşlarının<br />

belirlenmesinde Çizelge 1’de gösterilen uç bileşenler ile jeojenik CO2 girdisi kullanılmıştır.<br />

Jeokimyasal modeller dedolomitizasyonun (dolomit çözünmesi - kalsit çökelimi) akım sistemi<br />

boyunca hakim jeokimyasal reaksiyon olduğunu göstermektedir (Şekil 5). Hesaplamalar gözlenen<br />

ve hesaplanan 13 C_TÇİK yakınsaması sağlanacak biçimde gerçekleştirilmiştir.<br />

Girdi değerlerindeki olası salınımların sonuçlar üzerindeki etkisinin kontrol edildiği jeokimyasal<br />

model hesaplamaları KKH’nda yeraltısuyu radyokarbon yaşlarının ana beslenim alanını oluşturan<br />

Toros Dağları eteklerinden ana boşalım alanını oluşturan Tuz Gölü’ne doğru, güncelden 40,000 yıl<br />

dolayına kadar arttığını göstermektedir (Şekil 6). Radyokarbon yaşlarının beslenim alanından<br />

uzaklıkla değişimi bakir koşullardaki yük dağılımı ile uyumlu görünmektedir. Radyokarbon<br />

yaşlarının beslenim alanından uzakla değişimi dikkate alındığında ortalama bölgesel yeraltısuyu<br />

akım hızının 3 m/yıl dolayında olması gerektiği anlaşılmaktadır. Kinematik yaş hesaplamaları<br />

karstik Neojen akiferi içindeki akım hızının olasılıkla Tuz Gölü dip tortullarının hidrolik<br />

iletkinliğince kontrol edildiğine işaret etmektedir.<br />

Çizelge 1: NETPATH modellerinde kullanılan başlangıç ve sonuç sular (Bayarı vd, 2005’ten)<br />

Model Başlangıç Suyu-1 Başlangıç Suyu-2 Sonuç Suyu<br />

Yağış-Ambar Yağış Yok Ambar<br />

Yağış Yenisu Yağış Yok Yenisu<br />

Yağış-Karapınar Yağış Yok Karapınar<br />

Yağış-İslik Yağış Yok İslik<br />

Yağış-Acısu Yağış Yok Acısu<br />

Çıralı Acıkuyu Bozdağ Ara Beslenim Çıralı<br />

Eskil Çıralı Bozdağ Ara Beslenim Eskil<br />

Taşpınar Çıralı Bozdağ Ara Beslenim Taşpınar<br />

6<br />

5<br />

4<br />

3<br />

2<br />

1<br />

0<br />

-1<br />

3H (TU)

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!