Kerbela - Cilt - Cumhuriyet Üniversitesi

66
• Gencal Şenyayla
Nasıl ki Hz. Hüseyin iktidarı ele geçirmek istemişse, bütün
iktidarlarda olduğu gibi Yezid de iktidarına ortak istememiştir.
Yezid’in bu sert tavrını, Kerbelâ sürecinin başından beri yazdığı
mektuplarda ve söylemlerinde ortaya koyduğunu görüyoruz. Hz.
Hüseyin’in ve taraftarlarının siyasî mahiyetteki argümanlarına karşılık
başta Yezid olmak üzere, Yezid ve taraftarları da benzer siyasî
argümanlar kullanmışlardır.
İktidarına ortak istemeyen Yezid, babası Muaviye’nin
ölümünden hemen sonra iktidarının önündeki engeller olarak gördüğü
kişilerden biat alma işinde acele davranmıştır.
Bu işe ilk önce Medineli muhaliflerden başlamak isteyen Yezid,
Medine valisine bir mektup yazarak başta Hz. Hüseyin olmak üzere
şehrin önde gelen muhaliflerinden biat almasını ve bu konuda acele
hareket ederek müsamaha göstermemesini istemiştir. 51 Medine
valisine yazdığı bu mektubunda Yezid, iktidarına ortak olmaya
kalkışanlara karşı çok sert olduğunu ve iktidarını tehlikeye sokacak
hiçbir harekete sıcak bakmayacağını güçlü bir argüman olarak
kamuoyuna göstermiştir. Çünkü İslam coğrafyasının birçok bölgesi
ona biat etmiş, kendisi ise bu durumu babasından miras almıştır.
Dolayısıyla Yezid bu konuda kendisini tabii hak sahibi olarak kabul
etmiştir. Kerbelâ sürecini başlatan en önemli kıvılcım sayabileceğimiz
Yezid’in veliaht tayin edilmesi meselesiyle birlikte de şu gerçek
ortaya çıkmıştır ki; Emevîler elde ettikleri iktidarlarını başkalarıyla,
özellikle de ezelî rakipleri Haşimîlerle asla paylaşmak istememektedirler.
52 Emevî iktidarı ve taraftarları bu duruşlarını Kerbelâ
sürecinin başından sonuna kadar en ufak bir yumuşamaya meydan
vermeden devam ettirmişler ve bu duruşlarını en güçlü siyasî argüman
olarak muhaliflerine karşı kullanmışlardır.
Yezid cephesinin kendi içerisinde kullandığı bir diğer söylem
ise, Emevî iktidarının memuru olup da muhaliflere karşı çekingen
davrananların işlerine son verileceği, bunun aksine Emevî iktidarında
memur olup da görevini sadakatle yapanların ise daha yüksek
mevkilere yükseltileceğine dair sıklıkla kamuoyuna sürülen siyasî
mahiyetli söylemlerdir.
Kerbelâ meydanında Hz. Hüseyin’le çarpışma konusunda işi
ağırdan alan Kûfe ordusunun komutanı Ömer b. Sa’d’a mektup yazan
51 Ebu Mihnef, s. 10-11; Halîfe b. Hayyât, Târîhu Halîfe b. Hayyât, Thk., Suheyl
Zekkâr, Beyrut, 1993, s. 177.
52 Demircan, s. 161.