Kerbela - Cilt - Cumhuriyet Üniversitesi

Çeşitli Yönleriyle Kerbela • 61
Müslim b. Akîl’in Kûfe’ye gelip Hz. Hüseyin adına biat almaya
başladığında bundan haberdar olan şehrin valisi Numan b. Beşîr, halka
hitaben bir konuşma yapmış ve o konuşmasında insanları fitne ve
ayrılıktan uzak kalmaya çağırmıştır. 31 Daha sonra olayların üstesinden
gelemeyen Vali Numan b. Beşir, Kûfe’den azledilip yerine
Ubeydullah b. Ziyad atanmıştır. Valinin atama yazısını gönderen
Yezid, o yazı ile birlikte bir de mektup yazmıştır. Yazdığı o mektupta
Yezid, Müslim b. Akil’in Kûfe’de etrafına cemaat toplayarak
Müslümanların tek saltanat asasını ikiye yarmaya çalıştığına dair
haberler aldığını ve bunun üstesinden gelmesi için kendisini Kûfe’ye
vali olarak atadığını belirtmiştir. 32
Hz. Hüseyin Mekke’den çıkıp Kûfe’ye yönelince onu bu
yolculuğundan alıkoymak isteyen Hicaz valisinin adamları Hüseyin’e
şöyle seslenmişlerdir: “ Ey Hüseyin! Allah’tan korkmuyor musun da
topluluktan ayrılıyor ve bu ümmetin arasına tefrika sokuyorsun? 33
Yine Kûfe valisi Ubeydullah, Hüseyin’le savaşma konusunda ağır
davranan Ömer b. Sa’d’a yazdığı mektupta; Hüseyin’i öldürmesini,
çünkü Hüseyin’in hayırsız ve birliği bozan, akrabalık bağlarını
koparan zalim birisi olarak bunu hak ettiğini söylemiştir. 34
Müslim yakalanıp Ubeydullah’ın huzuruna çıkarılınca aralarında
cereyan eden konuşmada vali Ubeydullah, Müslim’e; insanlar birlik
beraberlik içerisinde iken ve söz birliği etmişken kendisinin onların bu
birliğini dağıtıp parçalamak için geldiğini söylemesi üzerine Müslim
şu karşılığı vermiştir: “Asla ben bunun için gelmedim. Lakin şehir
halkının isteği üzerine adaletle emretmek, kitap ve sünnetin hükmüne
davet etmek için geldim”. 35
İbn Ziyad, Müslim b. Akil’i evinde saklayan Hani b. Urve’yi
dövüp hapsettikten sonra, mescide gidip minbere çıkmış ve bir
konuşma yapmıştır. Yaptığı konuşmada ise Allah’a itaati, imam ve
önderlerine bağlılığı telkin edip, tefrikaya düşmekten uzak durmayı
tavsiye ettikten sonra, kendisinin uyarılarına uymayanların zelil olup
helak olabilecekleri uyarısında bulunmuştur. Aynı İbn Ziyad, Müslim
ve Hani b. Urve’nin başlarını Yezid’e bir mektupla göndermiş ve o
mektuba ise şunları yazmıştır: Allah’a hamd olsun ki mü’minlerin
31
Taberî, V, 355; İbn A’sem, III, 39; İbnü’l-Esîr, Kâmil, IV, 22; İbn Kesîr, VII, 152.
32
Taberî, V, 357.
33
Belâzürî, Ebu’l-‘Abbâs Ahmed b. Yahya, Ensâbu’l-Eşrâf, thk., Süheyl Zekkar,
Beyrut, 1996, III, 375; Taberî, V, 385; İbnü’l-Esîr, Kamil, IV, 39; İbn Kesîr, VII,
166.
34
Dîneverî, s. 235; Taberî, V, 415; İbnü’l-Esîr, Kamil, IV, 55.
35
Taberî, V, 377; İbnü’l-A’sem, III, 66; İbnü’l-Esîr, Kamil, IV, 35.