Kerbela - Cilt - Cumhuriyet Üniversitesi

MÜZAKERE
M. Saffet Sarıkaya
“Muhammed içinizden hiç birisinin babası değildir. Fakat o, Allah’ın
elçisi ve peygamberlerin sonuncusudur” (Ahzab, 40) ayetiyle seçilmişliğine
vurgu yapılan Rasulüllah için surenin takip eden ayetlerinde “Allah ve
melekleri Peygamberin şanını yüceltirler; ey iman edenler, siz de ona çokça
salât ve selam getirin!” (Ahzab 56) denilerek Hz. Peygamberin adının anıldığı
yerde salât ve selam getirilmesi tavsiye edilmektedir. İslamî ilim geleneği
buna uygun olarak şekillenmiş, Türk dinî kültüründe Hz. Peygamber
anıldığında eller kalplerin üzerine konulması bu saygının somut göstergesi
haline gelmiş, aynı saygıya binaen çocuklara “Mehmet” adı verilmiştir.
“Her gün Aşûra her yer Kerbela” sloganı ilk Haricilerin kendilerinin
dışındakileri çeşitli normatif hükümlerle mahkûm edip ötekileştiren, her an
mücadele, kavga ve savaş halinde olmayı ifade eden psikolojilerini
çağrıştırmaktadır. Bu çağrışım tarihte ağlayan günümüzde ise başkaldıran bir
Şiilik olarak karşımıza çıkmıştır. Bu durum Kerbela’nın baş aktörü
Hüseyin’in şahsında “şefaatçi Hüseyin” ve “inkılâpçı Hüseyin” kimliğine
görünür. Hüseyin’in Hz. Peygamberin torunu olması, Kerbela’da başına
gelen vahşeti bütün Müslümanların yüreğinde unutulmaz bir acıya
dönüştürmüştür. İran’da inkılâbın gerçekleşmesinden sonra Mehdi’yi
bekleme enerjisi, bütün Müslümanları devrim doğrultusunda dönüştürmeye
yönelik mekanizmalara yönlendirilmesi muhtemelen bu kabullerin
yansımasındandır. Bu oturumda dinlediğimiz bildiriler farklı bakış açılarıyla
adeta bu serencamı anlatmaktadırlar. Şeyh Müfid’in Kitâb-ı Mezar’ıyla
tarihte oluşturulan imamet anlayışının imamların türbeleri üzerinden
yaşanılır kılınmasının teolojik ve kültürel parametrelerini gördük. Hüseyin
Vaiz Kaşifi’nin Ravzatü’ş-Şühedâ’sıyla halk muhayyilesinin yaşadıkları
üzerinden hayal ettikleri Hz. Hüseyin algılamasına atıfta bulunduk. Günümüz
gerçekliğinde sanal algılamaları Necefabadî’nin Şehîd-i Câvid’iyle rasyonel
boyutlarda eleştirdik, Ali Şeriatî ve Ayetullah Mutahhariyle idealleştirip
ideolojik Hüseyin ile inkılâba yöneldik. Sonra bu inkılâbın siyasi temellerini
kurarak evrenselleştirdik. Böylece birbirini tamamlayan bildirilerle güzel bir
bilgi ziyafetine şahit olduk. Bu nedenle her şeyden önce bildiri sahiplerini
tebrik etmek isterim.