Kerbela - Cilt - Cumhuriyet Üniversitesi

Çeşitli Yönleriyle Kerbela • 39
XI. Hz. Hüseyin ve Taraftarlarının Kesik Başları ve Esir
Edilenlerin Kûfe ve Şam’a Götürülmesi
Hz. Hüseyin ve taraftarlarının öldürülmesinden sonra kesilen başları
önce Kûfe'de bulunan Ubeydullah b. Ziyad’a 140 şehirde bir süre mızraklar
ucunda teşhir 141 edildikten sonra da 142 Şam'a gönderildi. 143
A. Yezid'in Baş ve Esirlere Karşı Muamelesi
Kaynaklarda Yezid'in Hz. Hüseyin'in başına karşı sergilediği tutumla
ilgili olarak iki ayrı bilgi bulunmaktadır. Bazı tarihçilere göre Yezid, Zahr b.
Kays 144 tarafından Ubeydullah’ın emriyle huzuruna getirilen kesik başlardan
özellikle Hz. Hüseyin’in başına karşı hakaretlerde bulunmuştur 145 . Diğer
taraftan böyle bir hakaretin söz konusu olmadığını söyleyen tarihçiler de
vardır. 146
İlk grupta yer alanlar, Hz. Hüseyin'in başı ve esirlerin Şam'a getirilmesi
üzerine Yezid’in çok üzüldüğünü, hatta ağladığı konusunda hemfikirdirler.
Ayrıca onun kendisine bunları getirenlere müjde vermediği gibi, bundan
hoşnut kalmadığını gösteren sert ifadelerde de bulunduğu bildirilir. 147
Yezid'in olanlar karşısında üzüldüğü ve bütün bunlara sebep olarak gördüğü
Ubeydullah b. Ziyad'a yönelik sitemlerde bulunduğu da ifade edilmektedir. 148
-“Ben sizin Hüseyin'i öldürmeksizin itaatinizde razı olurdum. Şayet
benimle karşılaşsaydı suçunu bağışlardım. Allah (c.c) Sümeyye'nin oğluna
(İbn Ziyad’a) lanet etsin! Hüseyin'in benden isteyecekleri çocuklarımın
helâkına sebep olsaydı bile ben elimden geleni ona verirdim. Ancak elden ne
139
Ebû Mıhnef, Maktel, s. 89; Belâzüri, Ensâb, III, 411; Taberî, IV, 348, İbn Teymiyye, Fetevâ, IV, 507;
Nüveyrî ise Hz. Hüseyin ve yakınlarının öldükleri gün defnolunduklarını söylüyor. Nihaye, XX, 463
140
Kesik başların Şam’a gönderilmeyip Kûfe’den sonra Medine’ye gönderildiğini söyleyenler de vardır.
Bkz., İbn Teymiyye, Fetevâ, IV, 507-508; a.mlf., Ra’sü’l-Hüseyin, thk., es-Seyyid Cemîlî, Beyrut
1408/1988, s. 207-209; Ukaylî, Kerbela, s. 477; Şemrî, s. 144-145. Ancak daha önce öldürülen
Müslim ve Hânî’nin kesik başlarının da Kûfe’den Şam’a gönderilmiş olması böyle bir cürümün
tekrarlanılmış olabileceği bakımından bir karine sayılabilir.
141
Taberî, IV, 351; Nüveyrî, XX, 464; Makdisî, VI, 12.
142
Şehristânî, s. 149.
143
Ebû Mıhnef, Maktel, s. 101-108; Belâzürî, Ensâb, III, 416; Taberî, IV, 352; İbn A'sem, III, 148-149;
İbnü'1-Esîr, Kâmil, IV, 85; Sıbt, s. 234; Nüveyrî, XX, 467; İbnü'l-İmâd, IV, 275; Yâfıî, I, 109.
144
Taberî, IV, 351; İbn A'sem, III, 148; Nüveyrî, XX, 467.
145
Ebû Mıhnef, Maktel, s. 113; Ya'kûbî, II, 159; Belâzürî, III, 417; Ebü'1-Arab, s. 151; Taberî, IV, 356;
Ibnü’1-Esîr, Kâmil, IV, 85; Makdisî, VI, 12; İsfahânî, Makâtil, s. 119;Nüveyrî, XX, 467-468; Hâirî,
XVIII, 552.
146
İbn A’sem, Fütûh, III, 148-149; Yâfiî, Mir'atü'l-Cinân, s. 109; Ayrıca bkz. Diyarbekrî, II, 299; İbn
Kesîr, Bidâye, VIII, 209; Nüveyrî, XX, 495; İbn Tolun, Kaydü’ş-Şerid, s. 45; Feryâl, s. 83.
147
Ebû Mıhnef, Maktel, s. 111-112; Belâzürî, Ensâb, III, 417-418; Taberî, IV, 352; İbn A'sem, III, 148-
149; İbn Abdirabbih, IV, 349; İbnü'1-Esîr, Kâmil, IV, 82-83; Feryâl, s. 73-74; Şemrî, s. 91.
148
Belâzürî, Ensâb, III, 419; Taberî, IV, 352-353; Ibnü'1-Esîr, Kâmil, IV, 82-83; Nüveyrî, XX, 467-468.