Kerbela - Cilt - Cumhuriyet Üniversitesi

Çeşitli Yönleriyle Kerbela • 311
mücadele etmenin, dinî bir zorunluluk olduğunu belirtmiştir. 12 Ayrıca Hz.
Hüseyin, Ehl-i Beyt mensubu olarak, kendisinin hilâfete daha layık
olduğunu, 13 yönetime gelmesi halinde, Kur’ân ve sünnete göre işleyen bir
yönetim kuracağını belirtmiştir. 14
Hz. Hüseyin, Kûfe’ye gitmemesi için birçok kişi tarafından
uyarılmıştır. Bunların başında da Abdullah b. Abbâs, 15 Abdullah b. Ömer, 16
Abdullah b. Muti, 17 Abdullah b. Ca’fer, 18 Muhammed b. Hanefiyye, 19 Ömer
b. Abdurrahman b. Hâris b. Hişâm, 20 Mücemma b. Ubeydullah el-Âizi 21 ve
şair Ferezdak 22 gelmektedir. Hz. Hüseyin, uyarılmasına ve büyük bir
ordunun kendisini beklediğinin söylenmesine 23 rağmen Kûfe’ye gitme
kararından vazgeçmemiştir. Kûfe yolunda iken, Müslîm b. Akîl’in ölüm
haberini ve diğer olumsuz gelişmeleri öğrenen Hz. Hüseyin, söz konusu
olumsuz gelişmeler üzerine geri dönmek istemiştir. 24 Ancak onun geri dönme
talebi reddedilmiş 25 ve o, Yezîd’e biat ile ölüm arasında tercihe mahkûm
edilmiştir. 26 Neticede Hz. Hüseyin hicrî 61 yılında, başında Ömer b. Sa’d b.
Ebî Vakkas’ın bulunduğu Emevî ordusuyla Kerbelâ’da karşı karşıya
gelmiştir. 27 Hicrî 61 yılının 10 Muharrem’inde 28 meydana gelen bu
çatışmada, Hz. Hüseyin başta olmak üzere, Ehl-i Beyt’e mensup çok sayıda
insan acımasızca katledilmiştir. 29
12 Taberî, V, 403; İbn A’sem, V-VI, 91; İbnü'l-Esîr, III, 280.
13 Taberî, V, 402; İbnü'l-Esîr, III, 280; İbn Kesîr, VIII, 157-158.
14 Taberî, V, 357, 403.
15 İbnü’l-Verdî, I, 172, Ebû’l-Fidâ, İmâmuddin İsmail (ö 732/1331), el-Muhtasar fî Ahbari’l
Beşer, I-II, Beyrut, 1997, I, 264; İbn Kesîr, VIII, 163.
16 İbn Kesîr, VIII, 163.
17 Ed-Dîneverî, 227; İbnü'l-Esîr, III, 266.
18 İbnü'l-Esîr, III, 277.
19 İbnü'l-Esîr, III, 264-265.
20 İbnü'l-Esîr, III, 275.
21 İbnü'l-Esîr, III, 281.
22 Halîfe b. Hayyât (ö. 240/854) Târîhu Halîfe b. Hayyât, Riyad, 1985, 231; Taberî, V, 386; İbn
Abdirabbih, II, 268; İbnü'l-Esîr, III, 276; Zehebî, Nübelâ, III, 304.
23 Taberî, V, 389-408.
24 Taberî, V, 389; İbn Abdirabbih, IV, 379; İbnü'l-Esîr, 283-284; İbn Teymiyye, Ahmed b
Abdülhalim (ö. 728/1263), Külliyat, I-VII, (çev. A. Önkal- S. Şimşek), İstanbul, 1998, IV,
404; Ebû’l-Fidâ, I, 265; es-Suyûtî, Celâleddin Abdurrahman b. Ebî Bekr (ö. 911/1505),
Târîhu’l-Hulefâ, Mısır1952, 207.
25 Aycan, İrfan, “Emevîler Dönemi İç Siyasî Gelişmeleri (41-132/661-750),” Ankara Üniversitesi
İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1999, XXXIX, 159.
26 Algül, Hüseyin, Kerbelâ, İstanbul, 2009, 168; Demircan, 269-270, İstanbul, 1996.
27 Ya’kûbî, II, 216; Taberî, V, 389; Mes’ûdî, III, 70; el-Makdisî, V, 11-12; İbnu’l-Verdî, I, 172;
Zehebî, Nübelâ, III, 301.
28 Halîfe b. Hayyât, 234-235; Taberî, V, 400; İbn Kesîr, VIII, 188; Zehebî, Târîhu’l-İslam ve’l-
Vefeyâti’l-Meşâhiri ve’l-İ’lâm, I-XXII, Beyrut, 1998, IV, 5.
29 ed-Dîneverî, 239; İbn Kesîr, VIII, 189; Diyarbekrî, II, 333.