Kerbela - Cilt - Cumhuriyet Üniversitesi

294
• Şaban Öz
Sonuç
Osman’ın kanını talep iddiası ile Hüseyin’in kanını talep iddiası
birbirinin izdüşümü gibidir. “Osman’ın kanını talep” söylemi nasıl siyasî
hedefler için araç yapılmışsa, Kerbelâ sonrası muhalif gruplar da siyasî
başarı için “Hüseyin’in kanı”na sarılmışlar, Hüseyin’in kanı veya intikamı
söylemini siyasî bir istismar aracı hâline getirmişlerdir. Ancak Osman’ın
“kanlı gömleği”nin işlevini “Hüseyin’in kesik başı” yerine getirememiştir.
Bunun en büyük nedeni de Kerbelâ’da Hüseyin’i yalnız bırakan
samimiyetsizliğin, intikam konusunda da devam etmiş olmasıdır.
Kan talebi iddiasında bulunan grup veya şahıslar, kendi söylem ve
yöntemlerini geliştirirken çağdaşları olan benzer iddia sahiplerinden
etkilenmişlerdir. Bu bağlamda Muâviye Cemel ittifakının, Muhtâr
Tevvâbûnun söylem ve yöntemlerinden faydalanmıştır. Ancak aralarındaki
bütün benzerliklere rağmen Cemel ittifakının Tevvâbûnu, Muâviye’nin
Muhtâr’ı etkilediği konusunda kesin bir bilgiye sahip değiliz. Buna
dayanarak söz konusu grup veya şahısların benzer yöntemleri
uygulamalarında, dönem siyasetinin kabul veya algılarının etkin olduğunu
söylemek mümkündür.
Son bir not olarak şunu da ifade etmeliyiz ki; Hüseyin’in
mücadelesinin, direncinin salt bir intikam alma düzeyine indirgenmesi, onun
manevi şahsına yapılabilecek en büyük haksızlıklardan biri olduğu
kanısındayız. Zira Ubeydullah b. Ziyâd, Ömer b. Sa’d, Şemir b. Zi’l-
Cevşen’in öldürülmesinin Hüseyin’in kanını yerde bırakmamak olarak
değerlendirilmesi, Hüseyin’in misyonunun doğru anlaşılamamış olmasının
bir neticesidir. Hüseyin, Emevîlerin tesis etmeye çalıştığı tabir-i caizse yeni
dünya düzenine itiraz ediyordu ve ne yazık ki onun intikamı söyleminden
bahsedenler bu büyük fotoğrafı görememişlerdi.