Kerbela - Cilt - Cumhuriyet Üniversitesi

240
• Esra Doğan
harcamanın, Fırat nehrine kadar dizilmis insanların sırtlarındaki para torbaları
miktarınca olduğunu söyleyince, Sultan para çuvallarının enine mi yoksa boyuna
mı olduğunu sorarak, bununla kendisinin gözünü korkutamayacaklarını muzip
bir biçimde ifade etmiştir. Bu cevabı ile kendi himmet-i Şahanesini göstermiş
olmuştu.
Sonunda hüküm vermiş ve Fırat’tan büyük bir kol Müseyyeb tarafından 6
fersah mesafesinden getirilmişti. Şimdi Kerbelâ’ya akan bu nehre Hüseyniyye
nehri derler. Kerbelâ şehrinın abad olma sebebi budur. Onun sayesinde etraf
bağlar ve bostanlarla dolmuştur. Bunların tamamı Sultan Selim’in açtırdığı bu
Hüseyin nehri sayesindedir. İşte böylece riyasız bir derviş bu kalıcı eserin
yapılmasına müsebbibi olmuştur. 90
7-İranlı Hacı ve Ziyaretçilerin Ziyaret ve Ziyaret Adabı
Kazımeyn ziyaretleri ardından Kerbelâ’ya yönelen ziyaretçiler buraya
gelirken dört saatlik yolun ardından Müseyyib denilen yere ulaşırlardı.
Hüseyniyye nehri tarafından Kerbelâ ya girerlerdi. 91 Kazımeyn’den Kerbelâ’ya
olan 100 km lik yolu genelde ziyaretçiler üç merhalede katederlerdi. 92 Müslimin
çocuklarının (Tıflan-i Muslim) kabri birinci merhale alınırdı. Burası yoldan biraz
sapa olduğu için eşeklerle gidilirdi. 93
Fırat nehrine gelindiğinde buranın suyu ile gusul alınırdı. İkinci merhale
olarak da Avn bin Abdullah ’ın kabrinde durulurdu. Bu yoldan geçen Nasreddin
Şah yolu kimsenin kullanmadığını emniyetsizli-ğinden dolayı müminlerin
kalbinde bu ziyaret isteğinin kaldığını yazar. Çok az insanın bu ziyaretle şerefyab
olduğunu ve kendsine de bu nimetin nasib olduğunu şükürle yâd eder. 94 Buradan
90
-Irak ez Didgah-i Seyyahan, c. 2, s, 1599
91
-Hz. Müslim’in kabri Müseyyeb de ziyaret edilir. Burası yoldan biraz sapa olduğu kabre
yaklaşılamamış geçtikleri yerden uzaktan ziyaret duası okumustu. Elayi, s. 231
92
-Nasreddin Şahsa yolu şu şekilde tarif eder: Kazımeyn’den Kerbelâ’ya gelirkenki yol şu
şekildedir: Kazımeyn’den Hanzad altı saattir. Bağdad’ın yakınından geçilerek gidilir. Bağdad’a
bir saat kala bir şehir vardır. Buna Hor (ﺮﺧ) ya da Hor Köprüsü derler. Dicle’nin suyu buraya
kadar uzanır. Köprüsü vardır. Buranın halkı bedevî Arap’tır. Yolda Araplara mahsus bir iki tane
bakımsız kahvehâne vardır. Buradan Hanzad’a kadar göçebe Arapların dışında, ne verimli bir
arazi, ne de bir yerleşim yeri vardır. Hân-ı Çehuh (هﻮﺨﭼ نﺎﺧ) , Hân-ı Zâd (داﺰﻧﺎﺧ) , Hân-ı Mızrakçı
(ﻰﭽﻗارﺰﻣ نﺎﺧ) , Um Sehul Barajı ( لﻮﺨ ﺳ ما ﺪﺳ)
, Medfen-i Taflan-ı Müslim (ﻢﻠﺴﻣ نﻼﻔﻃ ﻦﻓﺪﻣ) ve Hân-ı
Atşân (نﺎﺸﻄﻋ نﺎﺧ) ’dan selam tepesi varır. Nasreddin Şah, 106)
93
-Hayrat Ali buraya geldiğinde Ahmet Talegani buraya ulaştığımızda yürekleri yakan bir rovze
okudu, Hayrat Ali, s. 78
94 -Nasreddin Şah, s. 107