Kerbela - Cilt - Cumhuriyet Üniversitesi

120
• Müzakere
Muhalefet içinde yalnızca biat etme konusunda Hicaz’da Abdullah bin
Ömer, Abdullah bin Abbas gibi kişiler başta isteksizlik göstermişler, Hz.
Hüseyin ve Abdullah bin Zübeyr ise asla biat etmemişlerdir. Bu isteksizlik
ve direniş karşısında Yezid, bölgede bulunan valilerinden bu konuda sert
tedbirlere başvurmalarını istemiştir. Medine’de rahat edemeyeceğini anlayan
Hz. Hüseyin yanında Abdullah bin Zübeyr olduğu halde daha emniyetli
bulduğu Mekke’ye gitmeyi tercih etmiştir.
Kûfeliler'in Mekke’de bulunduğu sırada Hz. Hüseyin’e mektuplar yazıp
davet etmeleri Mekke’den ayrılmak için cesaret verici olmuştur. Siyasi hava
ise oldukça gerginleşmiş, büyük bir kalabalığın Mekke’ye hac için geldiği
esnada yaşanabilecek siyasî bir gerilim Hz. Hüseyin ve Mekke için iyi
sonuçlar vermeyecekti.
Kûfe’ye gitmeden evvel şehrin durumunu tahkik etmek ve oradaki
teşkilatlanmayı tamamlamak için Müslim bin Akil gönderildi. Hz. Hüseyin
bu tedbirle gideceği yerden emin olmak istiyordu.
Elçi Kûfe’ye vardığında propaganda ve hazırlık faaliyetlerine girişti.
Kısa sürede elçinin varlığını öğrenen Kûfe valisi harekete geçmeyince Yezid
Ubeydullah bin Ziyad’ı vali olarak tayin etti. İbni Ziyad ise tayinine sebep
olan hususta gayet dikkatle hareket ederek bir an evvel Müslim bin Akil’in
faaliyetlerini durdurmaya çalıştı. Onu evinde saklayanlardan birisini
tutuklatıp sessizce idam ettirdi. Müslim bunu haber alınca bir ayaklanma
çıkartarak valiyi alaşağı etmeye çalışsa da İbni Ziyad Müslim’in etrafındaki
kalabalığı zorlanmadan dağıtmayı başardı ve kendisini de idam etti.
Haberin Mekke’ye ulaşmasına rağmen Hz. Hüseyin Kûfe’ye gitmekten
vazgeçmedi. Yine de şehir ahalisinin kendisinin yanında olacağını düşünüyordu.
Ayrıca hac mevsimi gelmiş, Mekke kalabalıklaşmaya başlamıştı. Bir
an önce şehirden çıkması gerekiyordu. Bir grup vazgeçirmek için uğraştılarsa
da muvaffak olamadılar. Bunlar çeşitli sebeplerden Hz. Hüseyin’in böyle bir
tehlikeye girmesini istemiyorlardı. Kûfe yolunda kafileyi karşılayan Hür bin
Yezid’e, Hz. Hüseyin’i Kûfe’ye sokmaması söylenmişti. Hür, Hz. Hüseyin'in
Kûfe yürüyüşünü durdurmuş fakat geri de döndürmemiştir. Bunun üzerine
kafile Kerbela tarafına yönelmek zorunda kalmıştır.
İbni Ziyad, Kerbela tarafına Ömer bin Sad’ı kalabalık bir askerle
göndermiş ve biat edene kadar muhasara etmelerini ve su ile irtibatlarının
kesilmesini emretmiştir. Hz. Hüseyin Ömer b. Sad’a bazı teklifler sunmuşsa
da İbni Ziyad razı gelmeyip hücum emri vermiştir. Feci çatışma sonrası Hz.
Hüseyin ve yanındaki 73 kişi öldürülmüş başları kesilerek Şam’a
gönderilmiştir.