F. M. Dostoyevski - Karamazov Kardesler.pdf

geleceğimi haber vermedin ya?KARAMAZOV KARDEŞLER
117
116
KARAMAZOV KARDEŞLER
— Allah korusun! Ben durumu anlamıyor muyum sanki? Ama Çıngırak ona teselli olmaz...
Smurov, bunu söylerken içini çekmişti:
— Biliyor musun, babası, o yüzbaşı, hani «hamam lifi, dedikleri var ya, işte o bize, bugün ona karaburunlu hakiki bir
çoban köpeği yavrusu getireceğini söyledi. Bunu yapmakla Đlyuşa'nın teselli bulacağını sanıyor, ama bunu başarır
mı bilmem ki?
— Peki Đlyuşa'nın kendisi nasıl?
— Ah, kötü çok kötü! Öyle sanıyorum ki, verem var onda! Aklı başında, ama öyle garip soluk alıyor ki! Çok kötü bir soluk
alması var. Dün ayağına çizmelerini giydirip kendisini gezdirsinler diye rica etti, yürüyecek oldu ama neredeyse
düşüyordu. «Ah babacığım, sana daha önceden de bu eski çizmelerimin kötü olduğunu söylemiştim, eskiden de
bunlarla hiç rahat yürüyemiyordum» dedi. Çizmelerin kötülüğünden öyle durup durup düştüğünü sanıyordu. Oysa
düpedüz gücü kalmadığı için öyle oluyordu. Herhalde bir haftadan fazla yaşayamaz. Hertszenstube bakıyor ona.
Şimdi zengin oldular Ellerinde çok para var.
— Alçaklar!
— Alçaklar dediğin kim?
— Doktorlar... Genel olarak tıpla kimin ilgisi varsa onlar. Ayrıca tabiî, özel olarak bu doktor. Ben tıp bilimini kabul
etmiyorum. Gereksiz bir bilim dalı. Bununla birlikte bütün bunları bir gün inceleyeceğim. Hem nedir o romantikliğiniz
söylesene ha? Galiba bütün sınıf birlik olup oraya gidiyor -muşsunuz öyle mi?
— Hepimiz değil! Bizim sınıftan on kişi kadar, her gün. her zaman oraya gidiyorlar. Ama bundan bir şey çıkmaz ki—
Bütün bunlarda beni en çok şaşırtan şey, Aleksey Ka-ramazov'un oynadığı roldür: Ağabeysin! yarın ya da öbür günü
böyle bir cinayetten ötürü mahkemeye verecekler, o ise çocuklarla romantik romantik şeyler yapmak için bunca
harcıyor!
— Bunda romantiklik falan yok canım! Kendin de Đlyuşa ile barışmaya gidiyorsun işte.
— Barışmaya mı? Gülünç bir söz doğrusu! Hem ben kimsenin davranışlarımı incelemesine izin vermem-
— Ah, Uyuşa gelişine o kadar sevinecek ki! Geleceğini
aklına bile getirmiyor. Neden, neden bu kadar uzun bir süre gitmek istemedin sanki?
Smurov, bunu birden büyük bir heyecanla söylemişti.
— Oğlum, bu beni ilgilendirir, seni değil! Ben oraya kendiliğimden gidiyorum. Öyle istediğim için yapıyorum bunu.
Sizleri ise, hepinizi oraya Aleksey Karamazov götürdü, demek ki, arada bir fark var. Hem ne biliyorsun? Belki de ben hiç
de barışmak için gitmiyorum oraya. Saçma bir lâf ettin.
— Bizi oraya götüren Karamazov değil. Hiç de değil işte. Doğrudan doğruya kendimiz oraya gitmeye başladık.
Tabiî önce Karamazov'la birlikte gidiyorduk. Hem orada hiç bir şey olmadı ki. Hiç de dediğin gibi budalalıklar
yapılmadı. Önce biri gitti, sonra bir başkası falan. Babası gelişimize çok sevindi. Biliyor musun? Eğer Đlyuşa ölürse
babası muhakkak aklını kaçırır. Đlyuşa'nın öleceğini anlıyor. Bizim Đlyuşa ile barışmamıza nasıl seviniyor,
anlatamam. Đlyuşa seni de sordu, ama başka bir şey söylemedi. Seni sorduktan sonra hep susuyordu. Ölürse babası ya
delirir, ya intihar eder. Zaten eskiden de deli gibi davranıyordu. Biliyor musun? O adam soylu bir insan.. O zaman da
yanlışlık olmuş. Bütün kabahat o baba katilin.de. O vakit adamcağıza dayak atanda.
— Ne olursa olsun Karamazov benim için bir bilmecedir. Onunla çoktandır tanışabilirdim. Ama bazı durumlarda
gururlu davranmaktan hoşlanıyorum. Bundan başka onun hakkında bazı düşüncelerim var. Bunların doğru olup
olmadıklarını öğrenmem, işi açıklığa kavuşturmam gerekiyor!
Kolya, önemli bir şey söylemiş gibi sustu. Smurov da öyle. Tabii Smurov, Kolya Krasotkin'e hayrandı ve kendisinin
onunla eşit bir durumda olabileceğini aklından bile geçirmiyordu. Şimdi de büyük bir merak içindeydi. Çünkü Kolya
Đlyuşa'ya kendiliğinden» gittiğini söylemişti. Böyle olunca, işin içinde Muhakkak bir sır vardı. Kolya'nın böyle durup
dururken tanı «a o gün Đlyuşa ya gitmesinde muhakkak bir şey vardı. Pazar Sarinden geçiyorlardı; bu sefer pazarda
birçok arabalar duruyordu ve pek çok da kümes hayvanı getirilmişti. Kentin adınları üzerine tente gerilmiş tezgâhların
arkasında çörek, iplik ve buna benzer şeyler satıyorlardı. Böyle pazar günleri Püan alış verişe bizim kentte biraz safça
olarak «panayır» derler ve bir yıl içinde böyle birkaç panayır olur.
Çıngırak büyük bir neşeyle koşuyor, arada bir her hangi118
KARAMAZOV KARDEŞLER
KARAMAZOV KARDEŞLER
119
bir şeyi koklamak için sağa sola sapıp duruyordu. Başka kö peklerle karşılaşınca da büyük bir heyecanla, köpeklerin ara.
sındaki tüm kurallara uygun olarak onlarla seve seve kot. laşıyordu.
Kolya birden:
— Ben gerçeği seyretmeyi severim, Smurov, dedi. Köpek lerin karşılaşınca nasıl koklaştıklarını hiç farkettin mi? BU
onların arasında genel doğa kuralı gibi bir şey olmuş.
— Evet, gülünç bir kural.
— Hayır gülünç değil, bunu yanlış söyledin. Doğada gülünç olan hiç bir şey yoktur. Peşin yargıları olan insana nasıl
görünürse görünsün! Eğer köpekler düşünebilselerdi ve olayları eleştirebilselerdi, onlar da muhakkak insanların
arasındaki sosyal ilişkilerde aynı derecede, hatta belki daha da fazla gülünç yönler bulacaklardı. Çok daha gülünç
bulurlardı onları. Bunu tekrar ediyorum. Çünkü kesin olarak inanıyorum ki, bizde çok daha fazla saçmalık vardır.
Rakitin'in düşüncesi çok güzel bir düşünce. Ben de sosyalistim, Smurov.
— Sosyalist ne demek?