e-bulten_aralik-mart-2013

ARALIK - MART 2013 SAYI: 2013 - 3 

ALPER AKTAN’I 

SONSUZLUĞA UĞURLADIK... 

1

İÇİNDEKİLER 

Açıklamlar - Etkinlikler ......................................................................................... 3 - 40 

Mülkiye Kitaplığı ..................................................................................................... 41 - 57 

Mülkiyelilerden ....................................................................................................... 58 - 65 

Sami Oğuz : İnek ve Atın Peşinde Kaybolan Umut .............................................. 59 - 61 

Haluk İl : Zeus Altarına Yolculuk ...................................................................................62 - 65 

Yitirdiklerimiz .......................................................................................................... 66 - 67 

İsmail Sancak: Portreler / Cemal Süreya ..................................................68 - 71 

Duyurular ................................................................................................................ 81 - 84

açıklamalar... etkinlikler... açıklamalar... etkinlikler... açıklamalar... 

Mülkiyenin 153. Yaşını Kutladık 

4


Değerli Katılımcılar, 

Peter D. Thomas’la gerçekleştireceğimiz “Gramsci Çağı: Dün, Bugün, Yarın” konulu 

konferansa hoşgeldiniz. 

Peter Thomas Batı Londra’da Brunel Üniversitesi Siyasi Düşünceler Tarihi bölümünde 

öğretim üyesi. Thomas önde gelen bir Gramsci uzmanı. 2008 yılında Amsterdam 

Üniversitesi’nden “Gramsci Çağı: Gramsci’nin Hapishane Defterlerinde Devlet Teorisi 

ve Praxis Felsefesi Arasındaki İlişki Üzerine Bir İnceleme” başlıklı tezi ile doktor 

derecesini aldı. Marksist siyaset kuramı, Marksist felsefe, felsefe tarihi, siyasi düşünce, 

edebiyat teorisi ve eleştirisi, İngiliz ve Amerikan edebiyatı, kültürel çalışmalar, iletişim ve 

medya çalışmaları, ekonomi politik, teorik felsefe, politik felsefe Thomas’ın ilgi alanları 

arasında. 

Gramsci Konferansını Gerçekleştirdik 

Peter Thomas Almanya, Hollanda, ABD, Kanada, Slovenya ve Finlandiya’da çeşitli 

üniversitelerde konuk öğretim üyesi olarak dersler ve seminerler verdi. Tarihsel 

Materyalizm, Raymond Williams, Kozmopolitan bir Marksizme Doğru, Sermayenin 

Uzamları - Mücadelenin Uğrakları, Gramsci’de Din, Sivil Toplum ve Politik Toplum gibi 

başlıklar altında gerçekleştirilen son yılların önemli birçok uluslararası konferansının 

düzenleme komitesinde yer aldı. Thomas aynı zamanda Tarihsel Materyalizm Dergisinin 

de editörlerinden. 

Peter Thomas’ın, belirtilen çalışma alanlarında yaptığı pek çok yayını var; Dipnot 

Yayınları’nın “Gramsci Çağı: Felsefe Hegemonya Marksizm” başılığı ile dilimize 

kazandırdığı eseriyle, Uluslarası Giuseppe Sormani 2011 Büyük Ödülü’nü aldı. Bu ödül 

dört beş yılda bir Gramsci Çalışmaları alanındaki eserlere veriliyor. Konunun uzmanları, 

Thomas’ın eserinin, İngilizce’de Gramsci düşüncesi üzerine standart bir başvuru metni 

oluşturması gerektiğini, bugüne dek İngilizce’de Gramsci felsefi düşüncesi üzerine 

yazılmış en kapsamlı ve en aydınlatıcı metin olduğunu, siyaset kuramı ve felsefesinin 

çağcıl tartışmalarına önemli bir katkı sunduğunu ifade ediyor. Antonio Negri, Peter 

5


Thomas’ın kitabının öneminin her şeyden önce Gramsci’nin düşüncesini İtalya’nın ötesine 

taşımasından ve global bir okur toplumu ve özellikle de İngilizce konuşulan dünya için 

erişilir kılmasından kaynaklandığını belirtiyor. 

20. yüzyılın en önemli Marksist düşünürlerinden bir olduğu tartışmasız kabul gören 

İtalyan Marksist düşünür Antonio Gramsci’nin çalışmaları, Marksın düşüncesini dogmatik 

ve indirgemeci olmayan bir perspektifle yeniden düşünme projesinde en fazla önem 

verilen ve bugün de sıklıkla yeniden dönülen çalışmalardır. 1926-1934 yılları arasında 

kaleme alınmış olan Hapishane Defterleri, Marksizmin sistematik bir yeniden okumasıdır. 

Gramsci’nin özellikle sivil toplum-devlet, aydınlar, hegemonya ve kültür konularındaki 

çalışmaları yalnızca Marksist düşünceyi derinden etkilemek ve Marksizm içi tartışmalara 

çok önemli açılımlar sağlamakla kalmadı, yaşamını sosyalist devrim mücadelesine 

adamış Gramsci’nin düşünceleri ve hayat pratiği sosyalist mücadele üzerinde de büyük 

ve süregiden bir etki yaratmıştır. Solun Gramsci tartışmalarından öğreneceği çok şey 

olduğu da genel kabul gören bir olgudur. 

Bizler de, “bugün Gramscigil bir uğrakta olduğumuzu” söyleyen Peter Thomas’la birlikte, 

Gramsci’yi yeniden düşünmek üzere bir aradayız. Mülkiyeliler Birliği olarak Dipnot 

Yayınlarının işbirliği ile Peter Thomas’ı sizlerle buluşturmaktan mutluluk duyuyoruz. 

Toplantının düzenlenmesine emeği geçen yönetim kurulu üyemiz Yrd. Doç. Dr. Pınar 

Ecevitoğlu’na ve konferansın eşzamanlı tercümesini gerçekleştirecek olan Barış Yıldırım’a 

çok teşekkür ediyorum. 

Güzel ve başarılı bir konferans olmasını diliyorum. 

Mülkiyeliler Birliği Genel Başkanı Sevilay Çelenk’in açılış konuşmasıdır 

6


YÖK Yasa Taslağı Üzerine Fakültemizin Görüşü 

Siyasal Bilgiler Fakültesi Görüşü 

Kamuoyu ile paylaşılan “Yeni Bir Yüksek Öğretim Yasasına Doğru” başlıklı belgeye 

ilişkin olarak, fakültemizde yapılan değerlendirme çalışması sonrasında, fakülte kurulumuzca 

benimsenen görüşe aşağıdaki SBF web sayfası linkinden ulaşabilirsiniz. 

http://www.politics.ankara.edu.tr/dosyalar/YOK.pdf 

7


İletişim Fakültesi ve fakültemizle birlikte, 12 Aralık 2012’de, “Yüksek Öğretim 

Reformu” üzerine, geniş katılımlı oturumlar düzenledik… 

8


Düzenlediğimiz oturumların, yaptığımız basın açıklamalarının ardından, 

“YÖK Yasa Taslağı’na Hayır!” diyen akademi emekçileriyle Ankara’da 

buluştuk… 

9


“Mülkiye Dergisi”nin Yeni Sayısı Çıktı... 

10


Mülkiye Web Tv Hizmete Girdi… 

Mülkiyeliler Birliği’nin etkinliklerini izleyebileceğimiz kanal yayına başladı. 

http://mulkiyeliler.web.tv/ 

11


Şiddete Karşı ODTÜ Dayanışmasının Yanındayız! 

18 Aralık 2012 Salı günü, öğrenci protestolarını bastırmak gerekçesiyle ODTÜ yerleşkesinde 

gün boyunca sürdürülen ve yerleşkeyi savaş alanına çeviren polis şiddetinden sonra, 

öğrencilere ve öğrenci evlerine yönelmiş baskı artarak devam ediyor. Yaşananların, 

akademik özgürlükleri ve toplumsal muhalefetin önemli bileşenlerinden olan üniversite 

öğrencilerini hedef alan, baskıcı bir iktidar anlayışından kaynaklandığını düşünüyor ve bu 

anlayışı kınıyoruz. Mülkiyeliler Birliği olarak, ODTÜ’nün ve öğrencilerin yanındayız. ODTÜ 

Rektörlüğü’nün şiddetin her biçimini reddeden, ifade ve örgütlenme özgürlüğünün önemine 

vurgu yapan, öğrencisine sahip çıkan tavrını destekliyoruz. Kardeş örgütlerimizden olan 

ODTÜ Mezunları Derneği ile dayanışma içinde olacağız. Hükümet yetkililerinin ve Ankara 

Emniyet Müdürlüğü’nün, protestocu öğrencileri “terörist” gibi yansıtan, öğrencilere müdahale 

biçimini “orantılı ve yerinde” göstermeye çalışan açıklamalarını reddediyoruz. Protesto 

eylemlerine karşı emniyet güçlerinin gösterdiği aşırı saldırgan tutumun, muhalefete ve 

eleştiriye tahammülsüz bir iktidar anlayışından cesaret aldığını düşünüyoruz. Düşüncenin 

özgür olduğu, iktidarların eleştiriye tahammül gösterdiği bir ülkede yaşama talebimizi 

sürdürüyoruz. 

Mülkiyeliler Birliği 

12


Uludure/Roboski Katliamını Unutmayacağız! 

13


Koro Çalışmalarımız Sürüyor, 

Sizi de Bekliyoruz… 

14


Mülkiye Türk Sanat Müziği Korosu 

Çalışmalarına Devam Ediyor… 

Mülkiye Türk Sanat Müziği Korosu, Sayın Tevfik Soyata şefliğinde çalışmalarına 

devam ediyor. Topluluk kadın ve erkek yeni solistlerin katılımına açıktır. 

Çalışmalar Cumartesi günleri 14.00-16.00 saatleri arasındadır. 

Ahmet Semih Bilgin 

Cep: 0 505 2239485 

Yer: Mülkiyeliler Birliği Okuma Salonu, 1. Kat 

15


Muhbirliği Şiar Edinmiş 

Habercilik Anlayışını Kınıyoruz! 

Haber Vaktim Gazetesi, fakültemizin ve üniversitemizin İletişim Fakültesi’nin 

değerli akademisyenlere yönelen bir asılsız, iftira dolu haber yayınlamıştı. 

Hocalarımıza destek veren, demokrasiye ve özgürlüklere bakışımızı belirten bir 

basın açıklaması yayınladık… 

Haber Vaktim Gazetesi’nde yer alan ve Ankara Üniversitesi’ne yönelik asılsız bilgiler içeren 

karalamalarla dolu haberin, gerek üniversitemizi ve İletişim Fakültesi’ni, gerekse Siyasal 

Bilgiler Fakültesi’nin çok değerli bir öğretim üyesini tehlikeli bir ihbar diliyle hedef gösteren, 

haberciliğin bütün temel normlarını ve etik ilkelerini ihlal eden, nefret söylemi içeren dilini 

esefle kınıyoruz. 

Özgür ve demokratik düşüncenin gelişimine ve barışçı bir toplum hayatına büyük zarar 

vermiş, ülkemize büyük kayıplar yaşatmış, muhbirliği şiar edinmiş bir habercilik anlayışının 

tecrit edilmesi gerektiğine inanıyor, duyarlılık ve tepki gösterilmesini diliyoruz. 


16


Prof. Dr. Melek Fırat ile “Tarih” Söyleşisi 

“Çarşamba Söyleşilerimiz”de Ocak ayının ilk konuğu, Prof. Dr. Melek Fırat’tı… 

16 Ocak 2013 tarihinde fakültemiz Uluslararası İlişkiler Bölümü Siyasi Tarih Anabilim 

Dalı öğretim üyesi Prof. Dr. Melek Fırat'la buluştuk. 

17


18


Tiyatro Etkinliklerimiz Başladı… 

Devlet Tiyatroları Genel Müdürlüğü ile yaptığımız görüşmeler sonucunda, Devlet Tiyatrolarınca 

sahnelenen oyunları sanat sezonu boyunca üyelerimize ve öğrencilerimize indirimli olarak 

izletebilmek ve bu uygulamayı sürekli hale getirebilmek için çalışma başlattık. Bu uygulama 

kapsamında, 2012 – 2013 sanat sezonu için, 10 TL olarak tespit edilen oyun biletleri, Birliğimizce, 

üyelerimize ve öğrencilerimize 6 TL’den satışa sunuluyor. 

Bilet satışları, hafta içi 09:30-18:30; Cumartesi günü ise 12:30-17:30 saatleri arasında Mülkiyeliler 

Birliği Genel Merkezi’nde yapılmaktadır. 

İzlediğimiz ilk oyun, 1 Şubat’taki Cyrano de Bregerac’tı. Ardından, 1 Mart’ta, 

Hürrem oyununu; 10 Mart’ta ise Pal Sokağı Çocukları’nı izledik. 

19


Özgür Düşüncenin ve Hukukun Yanında; 

ÇHD'li Avukatlara ve Savunma Hakkına Yapılan 

Saldırıların Karşısındayız! 

Basına ve Kamuoyuna 

İstanbul, Ankara, Antalya ve Bursa’da eşzamanlı olarak yapılan operasyonlarda, DHKP-C üyesi 

oldukları iddiasıyla, aralarında avukatların da bulunduğu çok sayıda kişinin gözaltına alınması 

ve tutuklanması, özgürlüklere, eleştiri ve savunma hakkına yönelik baskı ve saldırıların giderek 

daha da yoğunlaşacağının açık bir göstergesi olmuştur. 

Tutuklananlar arasında kamuoyunun yakından tanıdığı Çağdaş Hukukçular Derneği (ÇHD) 

Genel Başkanı Selçuk Kozağaçlı, ÇHD İstanbul Şubesi Başkanı Taylan Tanay ve diğer birçok 

demokrat hukukçunun bulunması, bu tutuklamaların açıkça savunma hakkına yapılan bir 

saldırı olduğu hakikatiyle bizleri başbaşa bırakıyor. Sivil toplum kuruluşları olarak, bu saldırılar 

karşısında, artık ne endişemizi ne de tepkimizi ifade etmeye yeten kaygı ve kınama cümleleri 

kurmaktan yorulmuş bulunuyoruz. 

Biz emeğin, özgür düşüncenin ve hakların yanındaki avukatları, aydınları, gazetecileri, 

aktivistleri tanıyoruz. Aylar boyunca hapis yatan öğrencileri tanıyoruz. AK Parti Hükümetinin 

her geçen gün yeni bir icraatla işaret ettiği karanlığı tanımadığımız gibi, yaratılmak istenen 

baskı ve korku iklimini de tanımıyoruz; bu karanlığa da bu iklime de teslim olmayacağız. 

Kamuoyuna saygı ile duyururuz. 

Mülkiyeliler Birliği Yönetim Kurulu 

http://www.mulkiye.org.tr/index.php?page=duyuruoku&id=59 

20


Adalet ve Demokrasi Haftası’nda 

“Muammer Aksoy ve Siyasi Cinayetler” Konferansı 

Suikastlar sonucu kaybettiğimiz aydınlar anısına düzenlenen "Adalet ve Demokrasi Haftası” 

etkinlikleri kapsamında, 30 Ocak 2013 Çarşamba günü, Prof. Dr. Mümtaz Soysal’ın konuşmacı 

olduğu, “Muammer Aksoy ve Siyasi Cinayetler” konulu bir konferans gerçekleştirdik. 


21


2 Şubat 2013 tarihinde, tiyatro sahnelerimize sahip çıkmak için, 

birçok sivil toplum kuruluşu ve demokratik kitle örgütüyle birlikte 

yürüyüşe geçtik. 

Şinasi ve Akün Sahnelerimize Sahip Çıkıyoruz… 

Şinasi ve Akün Halkındır, Satılamaz! 

Şehirlerin kültür ve sanat mekânları son dönemde yıkımla ve kapatılmayla anılıyor. Geçtiğimiz 

günlerde bunlara bir yenisi daha eklendi. Şinasi ve Akün sahneleri. Bu sahneler her yıl 300’ü aşan 

oyunu ortalama 2 milyon seyirciyle buluşturmaktadır. Teknik donanımları dünya standartlarında 

olan bu sahneler birçok ulusal festivale ev sahipliği yapmaktadır. Gerçekleştirilen uluslararası 

festivaller aracılığıyla ülke tanıtımına katkı sağlamaktadır. Ankara’nın göbeğinde yer alan bu 

sahneler şimdi perdelerinin kapanmasıyla yüz yüze. Peki neden? Geçtiğimiz günlerde mülk 

sahibi Emek İnşaat binaların ihale yoluyla satılacağını duyurdu. Emek İnşaat, Atatürk Orman 

Çiftliği, THY, Türk Kızılayı, SGK gibi kurumların iştiraki olan bir kamu ortaklığı. Emek İnşaat bazı 

kişiler veya şirketler kârlarına kâr katsın diye değil, devlet tarafından halk yararına yatırımların 

artırılması amacıyla kurulmuş bir işletme. Şimdi halkın vergileriyle kurulmuş bu işletme halkın 

malını satacağını söylüyor. Sahibi halk olan bu binaları satacağını söyleyen Emek İnşaat bu 

yapıları kendisi kurmadı. Bizlerin vergileriyle kurulan bu kültür ve sanat varlıkları halkın yararı 

için vardır. 

Hükümetin kaynak yaratmak üzere uygulamaya koyduğu kentsel dönüşüm projeleriyle kamu 

binaları ya yıkılarak ya da satılarak rant alanına dönüştürülmek isteniyor. Bu rant politikalarının 

bir aşaması olan sanat ve kültür mekanlarının yok edilmesi uygulaması önümüzdeki günlerde 

tüm ülkemizde benzerlerini yaşayacağımız satışları da beraberinde getirecektir. Çünkü 

kamuda ilk gözden çıkarılan yerler kültür ve sanat mekânlarıdır. Dünyadaki örneklerin aksine 

bu mekânlar doğrudan kamuya ait olmadığı için elden çıkarması da oldukça kolay olmaktadır. 

Oysaki bu tür mekânlar toplumların ve kentlerin belleğini oluşturur, yaşam tarzına yön verir. 

5 Şubat’ta yapılacak ilk ihaleyle Şinasi ve Akün sahnelerinin yıkılıp yerlerine Alışveriş Merkezi, 

otel yapılarak bu alanların rant alanına dönüştürülmesinin yolu açılmak isteniyor. Kültür ve 

sanat mekânlarından yoksun olan Başkentimizde Akün ve Şinasi sahneleri, sadece satılarak 

kar elde edebilecek binalar değildir. O sahneler her gün yüzlerce Ankaralıyı sanatla buluşturan, 

22


birçok Ankaralının önemli hatıralar yaşadığı, onlarca sanatçının sahne tozunu yutarak 

yetiştiği birer sanat mekânıdır. Ankara’nın kültür ve sanat hayatının göz bebeği olan Şinasi ve 

Akün sahneleri yok edilerek, AVM, otel gibi gelir getirici birer ticarethaneye dönüştürülmeye 

çalışılıyor. Son dönemde hızla artan kamu alanlarının ranta açılması, halkın bu alanlardan 

uzaklaştırılması gerçeğini de karşımıza çıkarıyor. Ankara’nın bu önemli sosyolojik, tarihsel 

değeri olan sanat binalarının yok edilmek istenmesi kabul edilemez. Geçmişte halkın 

girişimleriyle var edilen, kuşaktan kuşağa geçerek bugünlere ulaşan kültür sanat mirasımız 

hükümetin rantçı politikalarıyla yok edilemez. 

Bizler tiyatroyla ilk defa bu sahnelerde tanıştık. Bu binalar sadece sizlerin kar elde 

edebileceği yapılar değil, Ankaralıların anılarında önemli yeri olan, birer sanat mekânıdır. 

Adını tarihe “tiyatro yıkan insanlar” olarak yazdırmak istemiyorsanız bu hatadan bir an önce 

vazgeçmelisiniz. Bu binalar sahipsiz değildir. Sahnelerimizi asla terk etmeyeceğiz. 

Şinasi ve Akün Halkındır Platformu 

KÜLTÜR SANAT-SEN 

MİMARLAR ODASI ANKARA ŞUBESİ 

TOBAV 

DETİS 

TOMEB 

IŞIK-DER 

TAKSAV 

ANKARA SANAT TİYATROSU 

TİYATRO PEMBE KURBAĞA 

23


Mülkiyeliler Birliği, Sanatçının Yanında 

Ressam Nihat Kahraman'ın Birliğimizce düzenlenen resim sergisi, 12-24 Şubat 2013 tarihleri 

arasında Çağdaş Sanatlar Merkezi’nde sanatseverlerle buluştu… 

24


Sanata Bağlı Mülkiye Topluluğu, 

CSO Konseri’ndeydi… 

Tiyatro etkinliklerimizin haricinde, 21 Şubat’ta, Cumhurbaşkanlığı Senfoni 

Orkestrası Konseri’nde buluştuk. 

25


Çalışanlarımızla Toplu İş Sözleşmesi İmzaladık… 

Vakfımızın şirketi Kazan A.Ş ile OLEYİS Sendikası arasında 15 Şubat 2013 tarihinde 2. 

dönem toplu iş sözleşmesi imzalandı. Emekleriyle Mülkiye’ye güç katan çalışanlarımızın 

memnuniyetini gözeterek hazırlanan ve gelecek üç yıllık dönemi kapsayan bu sözleşmenin 

imzalanmasından duyduğumuz sevinci Mülkiye topluluğu ile paylaşır, saygılar sunarız. 


26


Prof. Dr. Yavuz SABUNCU Hocamızı, 

aramızdan ayrılışının 6. Yılında özlemle andık… 

“Yavuz SABUNCU’nun Dünyası” 

Konuşmacılar: 

Prof. Dr. Erdal ONAR 

Dr. Tuğrul ERYILMAZ 

19 Şubat 2013 

Mülkiye Şeref Salonu 

27


Bursa Şubemizin 38. Kuruluş 

Yıldönümü, Mülkiyeliler Birliği 

Bursa Şubesi Lokalinde 18 Şubat 

2013 tarihinde düzenlenen geceyle 

kutlandı. 

Bursa Şubemiz 38 Yaşında… 

16 Şubat 1975 tarihinde Bursa’da 

yaşayan az sayıda Mülkiyelinin 

özverili çalışmalarıyla kurulan Bursa 

Şubemiz, bu yıl 38. kuruluş yılını 

kutladı. Bursa Şube Başkanı Sayın 

Naci Damar’ın nazik ev sahipliğinde 

gerçekleştirilen geceye, Mülkiyeliler 

Birliği Bursa Şubesi yöneticileri ile 

Bursa’da kamu ve özel sektörde 

28 

görev yapan yahut halen emekli 

bulunan Mülkiyeliler katıldı. Genel 

Merkez Yönetim Kurulu üyelerimiz 

de bu anlamlı geceye katılarak 

Bursa’daki Mülkiyelilerin sevinç ve 

gururuna ortak oldular. 

Konuşmaların yapıldığı gecede, 

anılar paylaşıldı ve Mülkiyeliler 

sahnede hünerlerini sergilediler. 

Gecenin en anlamlı bölümlerinden 

biri de 38. yıl pastasını Bursa’daki 

en eski Mülkiye Mezunumuz ile en 

genç Mülkiye mezunlarımız olan 

2006 yılı mezunu genç Mülkiyelilerin 

birlikte kesmesi oldu. Mülkiyelilerin 

gönüllerince eğlendiği gece, 

Mülkiye Marşımızın hep birlikte 

söylenmesiyle son buldu. 

Bizler de Mülkiyeliler Birliği Genel 

Merkezi olarak Şube Başkanımız 

Sayın Naci Damar’ın şahsında 

Bursa Şubemizi 38. Kuruluş 

yıldönümü nedeniyle kutluyor, nice 

yılları birlikte kutlamayı diliyoruz. 

Mülkiyeliler Birliği


Sosyal Tesislerimizde Fiyat İndirimi 

Vakfımızın şirketi Kazan A.Ş. tarafından işletilen kafe ve restoranımızda iki yıla yaklaşan bir 

süre önce yapılan fiyat düzenlemesinden bu yana, yiyecek-içecek fiyatlarında hiçbir artışa 

gidilmediği, artan maliyetlere rağmen sadece alkollü içkilere gelen zamların fiyatlarımıza 

yansıtılması gibi zorunlu bir uygulama ile yetinildiği malumunuzdur. Ancak geçtiğimiz Aralık 

ayının sonunda kafe ve restoranımızda sunulan ürünlerin fiyatlarında düzenlemeye gidilmesi 

kaçınılmaz hale gelmiştir. 

Bildiğiniz üzere, tamamı sendikalı olan çalışanlarımızla 15 temmuz 2010 tarihinde ilk 

toplu sözleşme yapılmış, ikinci toplu sözleşme de 14 Şubat 2013 tarihinde imzalanmıştır. 

Çalışanlarımızın tamamının sosyal güvenlik sistemine dâhil olmaları ve ücretlerinin 

gerçek tutarları üzerinden sigorta primlerinin ödenmesi Birliğimizin gururla sahiplendiği bir 

uygulamadır. Emeğin ve emekçinin hakkını koruma, sunulan ürünlerde belirli bir kaliteyi 

tutturma, kaliteli ve sağlıklı gıda ürünlerini doyurucu porsiyonlar halinde sunmada ısrarlı 

olmamız, takdir edeceğiniz üzere maliyetleri yükseltmektedir. Öğrencilere vediğimiz bursların 

önemli bir bölümünün ve Mülkiyeliler Birliğinin tüm faaliyetlerinin temel gelir kaynağının 

şirketimiz, dolayısıyla Vakfımız olduğu, ürün fiyatlarında maliyetleri dikkate almayan her tür 

uygulamanın öğrenci burslarından ve kuruluş amacımız çerçevesindeki faaliyetlerimizden 

fedakarlık anlamına geleceği açıktır. 

Fiyat düzenlemesi yapılırken, üyelerimizin kafe ve restoran hizmetlerinden %20 indirimle 

yararlandıkları konusu da dikkate alınmış ve bu indirim sonrasında ödeyecekleri fiyatın en 

makul fiyat olmasına da azami özen gösterilmiştir. Yönetimimiz bu %20 indirim uygulamasını 

uzun bir süre önce üyelerimizin eş ve çocuklarını da kapsayacak bir biçimde genişletmiştir. 

Yapılan bu düzenleme, üyelerimizin yararına ve memnuniyetine verdiğimiz önemin ifadesidir. 

Dolayısıyla, Aralık ayında uygulanan fiyat artışı kâr saikiyle değil, artan maliyetleri karşılayacak 

en makul fiyatları belirleme saikiyle gerçekleştirilmiştir. Söz konusu düzenlemenin 

29


öncesinde titiz bir maliyet analizi yapılmış, kafe ve restoranımızın muadili olarak 

değerlendirilebilecek işletmelerin fiyatları da incelenmiştir. Bununla birlikte, yapılan 

düzenlemeden sonra, bazı üyelerimizin fiyatların yüksekliğinden yakınmaları ve 

zamları yeniden değerlendirmemizi talep etmeleri üzerine bu konu yönetimimizce 

yeniden ele alınmıştır. 

Kuşkusuz, değerli üyelerimizin talep ve eleştirileri bizler için son derece önemlidir. Bu 

nedenle, Birlik yönetim kurulumuz şirket yönetimine fiyat artışlarını yeniden gözden 

geçirmesi tavsiyesini iletmiştir. 

Sonuç olarak, şirket yönetiminin yaptığı çalışmada, değerli üyelerimizin eleştirileri 

dikkate alınmış, imkanların bir süre daha zorlanması tercihi yapılmış ve yoğun talep 

alan ürünler başta olmak üzere, ürünlerin fiyatlarında indirime gidilmiştir. 

İndirimli fiyatlar 18/02/2013 tarihinden itibaren uygulanmaya başlanmıştır. 

Bilginize saygı ile sunarız, 


30


“Saraçoğlu Mahallesini 

Ranta Kurban Ettirmeyeceğiz” 

“Bir Maniniz Yoksa Size Geliyoruz” 

Saraçoğlu Mahallesi kentin ortasında 

Cumhuriyetin ilk toplu konutu. 

Bakanlar Kurulunun riskli alan kararı ile tescilli olan alan, 

yapılar, ağaçlar şimdi risk altında… 

Orada akşamları ve gündüzleri süren, 

hepimizin özlediği bir komşuluk hayatı var. 

Kentte birbirimize yabancılaştığımız bir ortamda 

orada devam eden güçlü komşuluk ilişkileri var. 

çocukların toprağa basarak büyüdüğü, bahçelerde yetişen sebzeler var. 

Saraçoğlu mahallesindeki yaşanan komşuluk ilişkilerinin, mahalle kültürünün kentle 

buluşmasını önemsiyoruz. 

Bir maniniz yoksa size geliyoruz dedik. 

Manileri yokmuş bizi bekliyorlar… 

Saraçoğlu Mahallesine “Altın Günü değil Mahalle Günü” yapmaya 

gidiyoruz. 

31


10 Mart 2013’te, saat 12.30’de “Başkent Dayanışması” bileşenleri ile birlikte, 

Mimarlar Odası önünde buluştuk… 

Saraçoğlu Mahallesine misafirliğe gittik… 

Başkent Dayanışması 

BEN ANKARA 

Katılımcı Kuruluşların Listesi: 


32


“Kadınlar Nasıl Bir Ankara İstiyor?” 

8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü’nün ertesinde anlamlı bir soruya 

konuşmacılarımızla birlikte yanıt aradık… 

33


Başkent Dayanışması Sunumu 

Oturum 

Moderatör: 

Sevilay Çelenk, Mülkiyeliler Birliği Genel Başkanı 

Katılımcılar: 

Emel Akın, Mimar 

Sultan Biçerseven, Dikmen Vadisi Barınma Hakkı Bürosu 

Kübra Ceviz, AÜ Siyasal Bilgiler Fakültesi Yüksek Lisans Öğrencisi 

Gizem Girişmen, Milli Sporcu 

Tuğba Kaya, AÜ İletişim Fakültesi Doktora Öğrencisi 

Beril Türkoğlu, Fotoğrafçı, Psikolog 

34


Farklı Görüşteki Mülkiyeliler, 

Prof. Dr. Yalçın KÜÇÜK için buluştu… 

35


36


Nakkaştepe Protokolü İptal Edildi... 

İstanbul Nakkaştepe’de bulunan Birliğimize tahsisli arazi ile ilgili olarak; Birliğimizle Liber 

Gastronomi Turizm Eğitim İnşaat San. ve Tic. A.Ş. arasında imzalanan 15/08/2012 tarihli 

protokolün 2. maddesi uyarınca, yüklenicinin Sözleşme öncesi tamamlaması gereken 

ruhsat işlemlerini, Protokolde öngörülen 120 işgünü içerisinde tamamlayamaması 

nedeniyle aynı protokolün 3.2 maddesinde öngörülen cayma hakkını kullanması üzerine, 

anılan firma ile sözleşme imzalanmasından vazgeçilmiş olup, yeni yatırımcılarla görüşme 

çalışmalarına başlanmıştır. 

Antalya Sosyal Tesislerine İlişkin Sözleşme 

İmzalandı... 

Mülkiyeliler Birliği Vakfı ve Antalya Eczacılar Odası’na tahsisli olan Antalya Güzeloba’daki 

bina ile bahçe ve müştemilatı Uzun Süreli Kira Sözleşmesi Yapılmasına İlişkin Protokolle 

8 yıllığına kiraya verilmiştir. 

37


Cebeci Yerleşkesine Yapılan 

Biber Gazlı Müdahaleyi Kınıyoruz! 

Ankara Üniversitesi Cebeci Yerleşkesine biber gazı ile müdahale 

Ankara Üniversitesi Cebeci Yerleşkesinde düzenlenen Newroz kutlamaları sırasında, öğrenciler 

ve özel güvenlikçiler arasında yaşanan arbede sırasında polisin yerleşkeye girmesi ile olaylar 

tırmandı. Emniyet güçlerinin Siyasal Bilgiler Fakültesi ve İletişim Fakültesi girişlerinde attığı çok 

sayıda gaz bombası sonucu fakülte binalarında mahsur kalan öğrenciler, öğretim üyeleri ve 

idari personel gazdan çok kötü biçimde etkilendi. Nefes almakta güçlük çeken ve fenalaşanlar 

fakülte binaları içinde sığınabilecekleri, biber gazının yayılmadığı mekan bulmakta ciddi 

biçimde güçlük çektiler. 

Siyasal iktidarın barış, huzur ve demokratikleşme gibi kavramları her fırsatta dile getirdiği 

bir dönemde üniversitelerde yaşanan, öğretim hayatını ve üniversite bileşenlerinin sağlık ve 

güvenliğini tehdit eder hale gelen müdahaleler, ODTÜ olaylarından bugüne yoğunlaşarak 

sürmektedir. 

Polis müdahalesinin olayları tırmandıracak biçimde sürmesi, öğrenci muhalefetini tümden 

sindirmeye yönelik bir uygulamayla karşı karşıya olunduğu konusundaki kaygımızı artırmaktadır. 

Mülkiyeliler Birliği olarak, bugün yaşanan gelişmeler karşısında, üniversitelerde provokasyonun 

her türüne ve orantısız güç kullanımına karşı olduğumuzu bir kez daha ifade etmek istiyor, 

emniyet güçlerinin olaylara ardı ardına gaz bombası atarak müdahalede bulunmasını ve 

olayları tırmandırmasını kınıyoruz. 


38


“Çarşamba Söyleşileri”mizde konuğumuz, 

önceki Rektörümüz Prof. Dr. Cemal Taluğ’du… 

39


“Çarşamba Söyleşileri”nde Alev ÖZKAZANÇ Sordu: 

“Türkiye Toplumunu Bir Arada Tutan Nedir?” 

40

mülkiye kitaplığı... mülkiye kitaplığı... mülkiye kitaplığı... mülkiye 

“Mülkiye Öğrencileri Anayasal Sistemi Tartışıyor” 

“Ülke gündemiyle, sokakla ve yurttaşla bağ kurmak, toplumsal sorunların özgürlükçü bir ifade 

ve düşünce ortamında tartışılmasını sağlamak toplumbilimlerinde bir ideal değil, bir sorumluluğa 

işaret eder. Türkiye’nin yeni bir anayasa yapım sürecine girdiği kaotik koşullar bu sorumluluğu 

üstlenmeyi ve taşımayı da öncelikli bir görev haline getirmiş bulunuyor. Ankara Üniversitesi Siyasal 

Bilgiler Fakültesi 1960 ve 1980 sonrası anayasa yapım süreçlerinde üzerine düşen kamusal 

sorumluluğu, içinde bulunan koşullar ölçüsünde yerine getirip anayasa önerileri sunmuş köklü 

bir eğitim kurumudur. SBF’de düzenlenen gönüllü seminerlerde, öğrenci ve öğretim üyelerinin 

önemli güncel konular etrafında yaptığı Anayasa ve anayasa yapım sürecine dair tartışmalardan 

derlenen bu kitap, fakültemizin siyaset ve muhalefet alanının güçlenmesine katkı sunma çabasını 

bugün de aynı duyarlılıkla sürdürdüğünü gösteren bir belge olarak çok değerli. Bundan da öte, 

siyaset alanının önemli aktörlerinden olan üniversiteli gençlerin bir bütün olarak anayasal sistem 

konusunda çarpışan fikirlerini gözler önüne sermesi bakımından da bu tartışma metinleri bir ilk 

örnek oluşturuyor. Türkiye’de anayasa tartışmalarına katkı sağlayacağına inandığımız seminerlerin 

ilk cildini okuyucuyla buluşturmaktan kıvanç duyuyoruz.” 

Sevilay Çelenk 

Mülkiyeliler Birliği Başkanı 

42


Mezunumuz Savaş Dizdar, okul yıllarını kaleme aldı... 

Bu kitap, sadece "birkaç yıl"ı anlatmıyor, Türkiye'ye yön veren Mülkiye içi 

tartışmalara ve öğrenci hareketine ışık tutuyor... 

Kitabı Mülkiyeliler Birliği-Kızılay binasından edinebilirsiniz... 

43


Mezunumuz Metin Çınar'ın "Anadoluculuk ve Tek Parti CHP'de Sağ Kanat" 

adlı kitabı çıktı. Bilgi için; 

http://www.iletisim.com.tr/kitap/anadoluculuk-ve-tek-parti-chpde-sağ 

kanat-1937.aspx 

44


Mezunumuz Sayın Güldal Mumcu'nun anı kitabı "İçimden Geçen Zaman", 

okurdan yoğun ilgi görüyor... 

45


Doktora öğrencimiz Ali Murat İrat’ın kitabı, yayınlandığı ay ilk baskısını tüketti… 

46


Mezunumuz Yılmaz Karakoyunlu'nun eserleri ilgi görmeye devam ediyor... 

http://www.dogankitap.com.tr/kitap/Mor+Kaftanl%C4%B1+Selanik-1671 

47


Başucunuzda yer açın; 

Hocamız Baskın Oran'ın editörlüğündeki "Türk Dış Politikası", hocalarımızın 

katkısıyla, çok beklenen 3. cildiyle geldi. 

48


Mezunumuz Handan Çağlayan'ın yeni kitabı 

"Kürt Kadınların Penceresinden" çıktı... 

http://iletisim.com.tr/kitap/kürt-kadınların-penceresinden-1942.aspx 

49


Mezunumuz Yiğit Yavuz, Nabokov çevirilerini sürdürüyor... 

Nabokov'u ondan okumak, ayrı bir tat... 

http://iletisim.com.tr/kitap/rus-edebiyatı-dersleri-1945.aspx 

50


Dr. Yavuz Yıldırım'ın fakültemizde tamamladığı tezi yayınlandı. 

Yavuz Hoca'nın sakin üretkenliğinin devamı dileğiyle... 

http://iletisim.com.tr/kitap/sosyal-forumdan-%C3%B6fkelilere-1944.aspx 

51


Mezunumuz Dikran M. Zenginkuzucu'nun doktora tezi kitaplaştı... 

http://www.dunyakitap.com/kitap/devlet-ve-yabanci-yatirimcilar-arasindaki- 

uyusmazliklarin-cozumunde-uluslararasi-yatirim-uyusmazliklarinin-cozumu- 

merkezi-icsid-nin-kurulusu-ve-isleyisi-p697556.html 

52


Fakültemizin Araştırma Görevlilerinden Armağan Öztürk'ün 

yüksek lisans tezi kitaplaştı. 

53


Mezunumuz Sezai Karakoç'a 80. yaş armağanı biyografi çıktı... 

"Yoktur Gölgesi Türkiye'de: Sezai Karakoç" 

54


Mezunumuz, Savur Belediye Başkanı Eşref Ayaz'ın romanı çıktı... 

55


Üyemiz Alime Yalçın'ın yeni kitabı... 

56


Mezunumuz ve Vakıf Çalışanımız Mehmet Özer’in 

Belgesel Fotoğraf Çalışmaları Yayınlandı 

57

mülkiyelilerden... mülkiyelilerden.... mülkiyelilerden... mülkiyelilerden.. 

Sami Oğuz 

İnek ve Atın Peşinde Kaybolan Umut 

İran ve Türkiye’de 60’ların sonu 70’lerin başında 

birer yıl arayla çekilen iki film, iki ülke sinemasında 

büyük bir dönüşümün başlangıcı oldu. Bu yıl 

Antalya Film Festivali’nde Narenci Puş (Turuncu 

Giyenler) filmi gösterilen İranlı yönetmen Daryuş 

Mehrcuyi’nin 1969’da çektiği Gav (İnek) filmi ve 

Yılmaz Güney’in hemen bir yıl sonra 1970’de 

çektiği Umut, ülkelerinin sinemalarında yepyeni 

bir dönemi başlattılar: yeni dalga ya da gerçekçi 

sinema. Bu gerçekçiliğe eklenecek değişik sıfatların 

pek bir önemi yok; bu iki filmden sonra, ne İran 

ne de Türk sineması artık aynı sinema oldu, her 

59 

iki sinema da bambaşka bir yöne evrildi. O tarihte 

33 yaşında genç bir oyuncu olan alaylı yönetmen 

Yılmaz Güney’in çektiği Umut, ondan sonra 

da bir süre devam etse bile, Türk sinemasında 

salon filmlerine son verirken, 1969’da, ABD’de 

sinema alanında yarım bırakıp felsefe alanında 

tamamladığı eğitiminden döneli 5 yıl olan 30 

yaşındaki mektepli yönetmen Mehrcuyi’nin 

çektiği Gav, İran sinemasında anlatılan Birbir Gece 

Masalları’na son verdi. 

İran Yeni Dalga sinemasının kurucusu olarak da 

kabul edilen Mehrcuyi’nin Gav’ı, Umut’un aksine 

bir edebiyat uyarlaması. Ünlü bir solcu yazar olan

Gulam Hüseyin Saidi’nin 1964’de yayımladığı ve 

sansüre uğrayan Ezadaran-ı Bayal (Bayal’ın Yasını 

Tutanlar) adlı romanından uyarlandı. 

Kitaba sadık kalan Gav, o zamana kadar İran 

sinemasında hiç el atılmayan bir konuya, köylerin 

içinde bulunduğu mutlak yoksulluk altındaki 

dayanılmaz yaşam koşullarına el atar. Film, İran 

kırsalının içinde bulunduğu neredeyse arkaik 

yoksulluğu, onurlu ya da masum, kahramanca 

yaşanan bir durum olmaktan çok, ağır, acımasız, 

lanet bir bela olarak, hiç romantikleştirmeden, 

olanca çıplaklığı ile kapkara bir manzara olarak 

sunar. 


İran devriminden sonra yasaklanan, çekilişinin 30. 

yılı dolayasıyla 1999’da özel olarak gösterimine 

izin verildiğinde Tahran’da izlediğim Gav’ın çizdiği 

atmosfer, tiyatrovari ışık ve efektlerinin de etkisiyle, 

zaman zaman bir korku filmini andıracak denli ağır 

ve gerilimlidir. Bunda filmin, daha önceki ticari İran 

filmlerinde hemen hiç rol almamış, tiyatro kökenli 

oyuncularının da etkisi vardır. Nitekim, baş rol 

oyuncusu büyük aktör İzzetullah İntizami, ondan 

sonra İran sinemasına damgasını vuran birkaç 

erkek oyuncudan biri olarak tarihte yerini alacaktır. 

Yoksul bir köyün neredeyse tek geçim kaynağı 

olan ineğin sahibi olan yoksul köylü Meş Hasan* 

bir iş için kasabaya inerken canından çok sevdiği 

ve verdiği sütle neredeyse köyün tek geçim 

kaynağı olan ineğini köylülere emanet eder. Ama 

Meş Hasan gittikten sonra ineği doğal nedenlerle 

ölür. Bu yıkıcı kaybın doğal nedenlerle olması da 

60 

yoksulluğun sıradanlığını gösteren bir vurgudur. 

Çünkü köylüler, düşman komşu aşiretlerin sürekli 

saldırı tehditleri altında da korku dolu bir hayat 

sürmekte, yaşamları ürkütücü bir belirsizlikle 

ağırlaşmaktadır. 

Meş Hasan köye döndüğünde köylüler ona 

ineğinin öldüğünü söylemeye cesaret edemezler 

ve kaçtığını söylerler. Meş Hasan, ineğini arama 

sürecinde giderek hem fiziksel hem de ruhen 

ineğine benzeyerek, onun gibi ahırda yaşayıp, 

onun gibi sesler çıkararak, sonunda aklını yitirir. 

Köylüler kasabaya tedaviye götürmeye ikna 

edemedikleri Meş Hasan’ın elini kolunu bağlayarak, 

yola çıkmak zorunda kalırlar. Ağır fiziksel ve 

ruhsal baskılara dayanamayan zavallı Meş Hasan, 

kasabaya ulaşamadan yolda ölür. Önce ineğinin, 

ardından Meş Hasan’ın ölümüyle köylülerin de 

umutları tükenir. 

Çizdiği bu çıplak yoksulluk manzarası ile Şah 

yönetiminin sansürüne uğrayan ve gösterimi 

engellenen Gav, ancak yurt dışı festivallerde aldığı 

iki ödül sayesinde İranlı seyircilerin önüne çıkma 

imkanı bulur. 

Daryuş Mehrcuyi’nin Gav’ı da, tek geçim kaynağı 

kaybeden at arabacının hikayesini anlatan Yılmaz 

Güney’in Umut’u gibi, yoksulların umutsuzluğun 

peşinde yokoluşa sürüklenişini anlatır. 

Yönetmen Mehrcuyi’nin Gav’la yaptığı bu 

çıkış, ondan önce tamamen ticari ve toplumsal 

sorunlardan uzak olan İran sinemasında yeni bir 

dönem açar. Gav’dan sonra İranlı yönetmenler


masallar anlatmaktan vazgeçip, sıradan, ezilen 

İranlının hayatına bakmaya başlarlar. Mehrcuyi’nin 

Gav’ını, Mesud Kimyayi’nin Gayser (1969), Rıza 

Motori (Motorcu Rıza-1970) ve Daş Akol (Kabadayı 

Akol, 1971) fimleri izler. Artık İran sineması 

Binbir Gece Masalları’ndan kurtulmuş, kirli kent 

sokaklarındaki anti-kahramanı keşfetmiştir. 

İlginçtir, özellikle Kimyayi’nin bu dönem filmlerinde 

büyük kentin kirli ve tehlikeli sokaklarında 

keşfedilen anti-kahraman, Çirkin Kral’ın Türk 

sinemasında ölümsüzleştirdiği jön-olmayan esas 

oğlana çok benzer. Özellikle Gayser ve Rıza Motori 

ve Daş Akol’ün baş rol oyuncusu, Kimyayi’nin favori 

oyuncusu Behruz Vusugi’nin oyunculuğu ile çizdiği 

karakter, Yılmaz Güney’in o dönem filmlerindeki 

kabadayı karakterinin İran sinemasındaki eşidir. 

Tıpkı Umut gibi, Mehrcuyi’nin Gav’ı da, en iyi İran 

filmleri seçmelerinde hep listelerin başındaydı. 

Devrimden önce ve devrimden sonra 1972, 

1987 ve 1997’de sinema eleştirmenleri arasında 

yapılan 3 ayrı Tüm Zamanların En İyi İran filmleri 

soruşturmada, Gav, eleştirmenler tarafından İran 

sinema tarihinin en iyi filmi seçildi. 

61 

Şimdikinin aksine, zamanın uluslararası sistemi ile, 

yani ABD ile entegrasyonu o zamanın Türkiye’sinin 

kat kat üstünde olan İran’dan sinema eğitimi 

için ABD’ye giden, Los Angeles, Californiya 

Üniversitesi’ndeki (UCLA) eğitimi sırasında Jean 

Renoir gibi bir devden ders alan, ama Hollywood 

atmosferini derslere getiren hocalarından bıkıp 

bıraktığı sinema eğitiminden sonra felsefe alanında 

eğitimini tamamlayan, döndüğü Tahran’da bir 

süre film ve edebiyat üzerine dersler de veren bir 

mektepli olan Daryuş Mehrcuyi’nin bir romandan 

uyarladığı filmi Gav ile tamamen kendini 

yetiştirmiş, oyunculuktan sinemaya geçmiş alaylı 

Yılmaz Güney’in, Çirkin Kral’ı tahtından indiren 

filmi Umut arasındaki benzerlik, daha yakından bir 

inceleme ve karşılaştırmayı hakediyor. 

(*) Meş Hasan, yani Meşhedi Hasan. Şiiler, 8. İmam 

Rıza’nın Meşhed’deki türbesini ziyaret edenlere 

“Meşhedi” derler, Mekke’yi ziyaret edenlere Hacı 

denmesi gibi. 

"Antalya'da yayınlanan "Son Nokta" dergisinden 

alınmıştır. (No:24, Kasım 2012, ss. 72.73)


ZEUS ALTARINA YOLCULUK 

Yetkinliğin ve deliliğin sınırlarında dolaşan filozof 

Friedrich Nietzche, daha 20 yaşlarında yazdığı ve 

kendi düşünce serüveninin kilit taşlarının ipuçlarını 

verdiği “Yunanlıların Trajik Çağında Felsefe” adlı yarım 

kaldığı söylenen kitabında Tragedya’nın doğuşunu, 

birbirini tamamlayan Apollon ve Dionysos karşıtlığı 

ile açıklar. Aklı temsil eden Apollon’a karşı duygu ve 

taşkınlığın sembolü Dionysos’un oluşturduğu sentezle 

Antik dönem insanı sanatı yücelterek kendine bakmak 

istemiş, kendi ayna görüntülerini, yarattığı Olimpos ve 

tanrılarına yüklemiştir. Onun sözleriyle, Yunan kültürü 

her türlü kültürün örneğidir, modern insan bu kültürün 

asil ve vakarlı sadeliğini anlamak, ona hayran olmak yetisini yitirdiğinden artık kültürlü değildir. 

Otomobille yolculuk başlı başına bir eylem, Körfez kıyılarında Altar’a doğru giderken bir yandan insanı 

gerçek hayattan koparıp alan olağanüstü bir aygıtın ve onun fiziki ortamının verdiği sanal güç hissi 

ile baş etmeye çalışıyor, diğer yandan sağda solda, akıp duran, iç içe geçmiş, berbat bir bina ve beton 

curcunasına takılmamaya çalışıyorum. Heyecanlanmak, sevimsiz ve tatsız hayatımızdan kaçıp sayısı 

çok ta olmayan keyifli liman mitolojinin bereketli sularına girmek bir adım ötede sanki. Yol ayırımı uzun 

sürmüyor, ana yolun üzerinde Zeus Altarı tabelası ile on beş yirmi dakika sürecek, biteviye dönen ve 

sürekli yükselen bir yolda buluyoruz kendimizi. Arabanın gidebildiği yerden sonra, yirmi dakika kadar, 

sessiz sakin, yaşlı çam ağaçları arasında yürüyerek Altar’a ulaşacağız. 

Buranın neden önemli olduğunu biliyoruz. İlyada hikayesinin ve Troya Savaşı’nın önemli uğrak 

yerlerinden biri, Troya kenti buralara göz mesafesinin bir hayli dışında, uzak. Peki kim nasıl bu ilişkiyi 

kurmuş? Hikayesi kadar kahramanı da ilginç. Azra Erhat İlyada çevirisinin girişinde değinirken, Atlas 

Dergisi’nin 1999 yılı Eylül sayısında Troya ile ilgili son kazılardaki bulguları da anlatan keyifli ve değerli 

bir yazı var. Troya var mıydı? Varsa neredeydi ve bir savaş olmuş muydu? Homeros yaşamış mıydı? 

İnsanoğlunun asırlardır merak ettiği bu soruların peşinden koşanlardan biri de Schiemann adında amatör 

bir arkeoloji aşığı. Ciddi ilk arkeoloji kazılarını yapan, bir kaç hazine bulup ülkesine kaçırma becerisini 

de gösteren Schiemann, yolunun düştüğü buralarda, onlarca örneği bulunan benzerlerinden biri 

olan bu sunağın bulunduğu yerin, İlyada’da adı geçen Gargaros Tepesi olduğu kanaatine varmış. Onu 

62


muhtemelen bu kanaate götüren nedenlerden biri, 

yaşlı ormanın derin, dingin sessizliği ve sunağın 

bulunduğu tepenin muhteşem görüntüsü olmalı. 

Duyumsayabildiğimiz, derin bir uykuya dalmanın 

en son anındakine benzer muhteşem bir 

sessizlik içinde, bazıları yaşlanmış gövdelerini 

artık taşıyamayıp köklerinden ayrılarak kendini 

doğal ölüme bırakan yaşlı çam ağaçları arasında 

yürüyoruz. Geçmişte okuduğumuz, görüp 

seyrettiklerimizden bilinçaltımızın süzüp böyle 

zamanlarda çıkardığı anılar, hatırlatmalar, doğanın 

bakirliği, bu nedenle muhteşem Narayama 

Türküsü’ndeki yaşlı kadının gidip ölüme yatmasını 

anımsatıyor yaşlı çam ağaçları. Sonra Gargaros’un 

en uzun ve görkemli ağacını arıyor gözlerim, 

öyleydi ya Hera Uyku Tanrısı Hypnoz’u kandırıp 

buralara getirmiş, uyku tanrısı da Gargaros’un 

en yüksek ağacına tüneyip saklanmıştı. Zeus’un, 

üç güzellerin, Paris’in diğer tekmil tanrıların 

nefesi, ayak izleri, yanımda eşimle paylaşıyorum 

heyecanımı, acaba hangisi? Bana büyük gözleriye 

anlamsız anlamsız bakıyor. Haklı, aklıma A. Saint 

Exupery’nin Küçük Prens’indeki sözcükler geliyor 

63 

“Büyük insanlar yalnız başlarına hiçbir zaman bir 

şeyi anlayamazlar. Onlara durmadan açıklamalar 

yapmak çocuklar için yorucudur.” 

Zeus adı ile ilgili Azra Erhat Mitoloji sözlüğünde, 

onu yaratan dönemin insanının bu adla göğün 

parlaklığını, ışıltılı aydınlığını dile getirmiş 

olabileceğini; tanrıların tanrısı Zeus’u gerçekten de 

gök tanrı, gökle ilgili tüm doğal güçlerin, yıldırım, 

ateş, şimşek, bulut gibi tümünü kendi kişiliğinde 

toplayan varlık olarak tasarladığını belirtir. Zeus 

doğayı insan düzenine benzer bir düzene sokup, 

yönetimini ele alan bir tanrıdır. 

Ancak o insanların kaderlerini elinde bulundurma 

gücünü kullanmaz, mutlak bir tanrı gücü ve 

bilgisiyle hareket etmez. Troya Savaşı’nda bir çok 

farklı nedenden ötürü kararından döner ve savaşı 

Akhalar kazanır. Sanki bu, tarihin sonrasında 

yaratılacak tek tanrılı dünyanın tanrı fikrine açık 

bir kapı bırakmaktadır. Tanrılar tanrısı Zeus’un da 

boyun eğebileceği bir irade. Tanrı fikri insanlaştığı 

ölçüde adilleşir de. Adil bir tanrıdır Zeus ancak 

gene Erhat’ın sözleri ile kader hep tanrılardan 

üstün bir varlık olarak kulis arkasında kalmaktadır. 

Hazırlanmak ve yola çıkmak, gidilip görülmesi 

gereken ve görülenden daha heyecanlıdır; bu 

yolculuğa kızımı hazırlarken, bazı mitolojik öyküleri, 

biraz da değiştirerek, yola çıkacağımızın gecesi 

onunla paylaşmış ve heyecanıyla uyutmuştuk. 

Çam ağaçları arasında yürürken yolun keyfini 

çıkarmadaki heyecanı Altara vardığımızda 

yerini suskunluğa ve hayal kırıklığına bırakıyor.


Nihayetinde tırmanılıp inilecek blok bir kaya 

parçası, bizi ise tebessüm ettirici bir sürpriz 

karşılıyor. Altarın yanındaki bazı kısa çam ağaçları, 

bir kısmı halen eskimemiş, rengarenk kumaş ve 

peçetelerle dilek ağaçlarına çevrilmiş. Kutsallık 

atfedilenin, yardım dilenilenin biz Zeus olduğuna 

inanalım inanç dünyalarının çok uzağında da 

olsa, halkımızın bu çok tanrılı düzenin adilliğini 

keşfetmiş olduğunu umalım. 

Sunak haline getirilmiş, blok bir kaya parçasına 

oyulmuş merdivenlerden tırmanıyoruz ve 

önümüzdeki Körfez’in muhteşem manzarası bizi 

buranın Gargaros olabileceği hissine kaptırıveriyor. 

Adak yeri bastımız yer olmalı, kayanın altında 

oyulmuş bir su sarnıcı var. Buranın Zeus’un 

mitolojik atıyla sevgililerini getirip seviştiği yer 

olduğu yorumlarına kulak misafiri oluyoruz, 

rahatsız etmiyor. Troya Savaşı’nın alanı aslında 

buralardan çok uzaklarda gözle görülme 

imkanı yok; olsun diyoruz Zeus tanrıların tanrısı 

seyretmiştir, güzel memeli Hera’yı görüp, İlyada’da 

anlatılan o görkemli dizelerdeki gibi indirdiği 

bulutlar içinde sevişmiştir, Akhalar Troyalılar buraya 

savaş boyunca adaklar taşımıştır. Uzun uzun 

64 

oturuyoruz, uzaklara bakarak, denizin bitimsiz 

sonsuzluğunun, aşağıdaki beton ve bina yığınıyla 

işgal edilmiş Körfez’in güzelim kıyılarındaki 

çirkinliğine aldırmadan keyfini çıkarıyoruz. 

Azra Erhat mitolojik metinlerin ilk Çağ Yunanında 

hiç bir zaman dinsel metinlere dönüşmediğini, 

o çağların laik olduğunu söyler. Bu metinler 

edebidirler. Gene Nietzche’ye dönersek, o da 

Yunanlıların dünyanın korkunçluğu ile başa 

çıkabilmek için Olympos lu tanrılar dünyasını 

yarattıklarını ileri sürer. Zeus 8 tanrıça, 15 ölümlü 

kadın olmak üzere 23 kez evlenmiştir. Sayısız 

ölümlü ve ölümsüz çocukları ve onların hikayesi 

ile mitolojinin tüm hikayesi ilişkilendirilmiştir. Hera 

bunlar içerisinde ana tanrıça olarak ayrıcalıklı bir 

yere sahiptir, Zeus’un aynı zamanda kız kardeşidir. 

ADATEPELİ REFİKA 

Artık dönüş yolundayız, bir ilkbahar gününde, 

yanımızda İlyada, buraya tekrar gelmek, o 

muhteşem sözcükleri burada tekrar okumak 

kararıyla aşağı iniyoruz. Altarın bulunduğu bölgede 

Adatepe adlı, Refika hikayesi ile de ünlü olan ve 

sit alanı olarak korunan eski bir Rum köyü ya da 

zamanında birlikte yaşanan bir köy var.

Birinci Dünya Savaşı’ndan önce bu köyde güzeller 

güzeli, neşeli, iyi kalpli, herkesin yardımına koşan 

ve sesi bülbül Refika adında bir Rum kızı yaşarmış, 

öyle ki namı tüm yöreye yayılmış, her düğüne 

gider neşesi ve sesiyle neşe katarmış. Bir gün bir 

Müslüman Türk muhacir olan Ali’ ye gönlü düşmüş. 

Ali’nin de ona. Ancak köyde evli barklı varlıklı 

birinin daha gönlü varmış Refika’da. Bir gün Ali ile 

diğer sevdalı kapışmışlar, Ali diğerini öldürmüş 

ve sırra kadem basmış ve Ali’yi de bir daha gören 

olmamış.. O günden sonra Refika solmuş sararmış, 

bitmiş. Birinci Dünya Savaşı’nda Yunan işgali 

sonrası bir subay ile evlenip buraları terk etmiş. 

Yıllar sonra, 1940-50 yıllarında köye geldiği, bir 

köylünün onu gözlerinden tanıdığı, yaşlanmış, 

çoluk çocuğa karışmış Refika’nın birkaç gün köyde 

kalıp gittiği giderken de herkesle helalleştiği, 

rivayet o ya, Yunan memleketinde güzelliği ile 

yarışmalara katıldığı anlatılır. Bir resim kalmıştır, 

Anadolu kokar, kara kaş kara gözleriyle elden 

kaçırılmış ortak bir hayata zorla gülümsemek ister 

sanki. 


65 

Köy, mübadelede yerli Rumlarını kaybetmiş, geri 

kalanlar da çok partili hayata geçildikten sonra 

iki parti arasında bölünüp birbirlerine düşmüşler, 

zeytin dışında bir gelir de olmayınca hemen 

hemen terkedilmiş. Binaların tamamı taş, bir kısmı 

yıkılmış, bir kısmı İstanbul paralılarınca alınıp 

restore edilmiş. Bir iki dizi filmin de seti olunca 

bayağı bir ünlenmiş. Daracık yollardan kısa bir 

gezinti yapıyoruz, evleri, duvarları, yolları küçük 

köy meydanı, şehir plancısı bir mimarın elinden 

çıkmışçasına işlevsel ve estetik. Oturduğumuz 

Körfez kıyılarının, talan edilip yok edilen zeytin 

bahçelerinin yerine bitirilen berbat ev ve bina 

yığınını anımsayınca Nietzche’nin sözleri düşüyor 

aklımıza: “ Modern insan artık kültürlü değildir”

66 

YİTİRDİKLERİMİZ

yitirdiklerimiz... yitirdiklerimiz... yitirdiklerimiz... yitirdiklerimiz... 

Halim Tuncer ÜNSAL 

E.MAİYET MEMURU) 

1934 yılında Samsun'da doğdu. 1954 yılında Saint Joseph Lisesinden, 1958 yılında Mülkiye’den mezun 

oldu. 1960 yılında Samsun Maiyet Memuru olarak göreve başladı. Sırasıyla; Mahalli İdareler Genel 

Müdürlüğünde, Bakanlık Evrak Müdürlüğünde Mümeyyizlik, Sivil Savunma Genel Müdürlüğünde Sivil 

Savunma Uzmanlığı, Teknik Danışmanlık görevlerinde bulundu. 1978 yılında Sivil Savunma Koleji Sivil 

Savunma Uzmanlık Eğitimi bölümünde Sivil Savunma Eğitimi Öğretmenliği eğitimini tamamladı. 1 982 

yılında emekli oldu. 1 8 Kasım 2012 tarihinde Ankara'da Vefat etti. Cenazesi Karşıyaka Mezarlığında 

toprağa verildi. 

Vefat ettiği tarihe kadar Tercüme bürosunda çalışan ve 8 dil bilen UNSAL bir hafta önce vefat eden yaşlı 

Annesi ile birlikte yaşamakta idi. 

Mülkiye camiasının başı sağolsun 

67


PORTRELER / CEMAL SÜREYA 

Sesini yaşadığı topraklardan alan bir modern zaman ozanıydı o.. Hem özgür ruhlu bir göçebeydi, hem 

de medeniyete kök salmış bir şehirli… Her daim tutkulu aşkların rüzgarında yeniden doğan uslanmaz 

bir çocuktu aynı zamanda.. Bütün bunların ötesinde satırlarındaki muzip gülümsemeyle, bin yıllık doğu 

geleneğinin bilge alaycılığını şiire taşımış bir ustaydı: Cemal Süreya… 

1930’lu yıllarda hayatın rengi griydi doğu Anadolu da. Genç cumhuriyetin heyecanı, birinci dünya savaşı 

ve sonrasındaki toprak paylaşımlarının getirdiği huzursuzluklarla gölgeleniyordu. Çoğu zaman dış 

destekle harekete geçtiğine inanılan isyanlar huzuru tehdit ediyor, devleti sert önlemler almaya itiyordu. 

Bu karmaşa içinde özellikle şehirlerde farklı etnik kökenden geldikleri halde, yeni devletin bütünleşme 

çabalarına gönüllü katılan aileler huzursuzluklara aldırmadan hayatlarına devam etmeye çalışıyorlardı. 

Hüseyin Seber, Erzincan’ın merkezinde ağabeyiyle ortak bir hayat kurmuştu, genç yaşta evlendiği 

Gülbeyaz’la kıt kanaat geçinip gidiyordu. Kürt kökenli olmalarına rağmen evlerinde Türkçe konuşulan 

bu ailenin hayatı 1931 yılında dünyaya gelen Cemalettin’le beraber büsbütün şenlendi. Annesinin ilk 

68


göz ağrısı, amcası Memo’nun canı bu küçük çocuk 

ilerde Türk şirinin en büyük ustalarından biri 

olacaktı: Cemalettin Seber; sonradan herkesçe 

bilinecek ismiyle Cemal Süreya. 

Seber ailesinin huzurlu Erzincan günleri uzun 

sürmedi. Gülbeyaz ve Hüseyin’in mutlulukları iki 

kız çocuğunun Ayten ve Perihan’ın doğumuyla 

perçinlenirken çevrelerindeki huzursuzluk da 

büyüdü.. Dersim isyanlarının ardından başlayan 

zorunlu göç uygulamaları olaylarla ilişkileri 

olmadığı halde Cemalettin’in ailesini de vurdu.. 

Ellerinde değerli olan ne varsa satıp, askerler 

nezaretinde trenle yola çıktılar. Uzun ve meşakkatli 

bir yolculuktan sonra Bilecik’e vardılar.. Burası 20 yıl 

boyunca zorunlu olarak ikamet edecekleri şehirdi. 

Sürgünün hüznüne ayrılığın matemi karıştı; anne 

Gülbeyaz yakalandığı hastalıktan kurtulamayarak 

üç çocuğunu öksüz bıraktı. “Küçük kalbimdeki 

kuş ölmüştü” diyecekti; Cemal Süreya’nın şiirinde 

geride bir resmi bile kalmayan annesinin varlığı 

kendini her zaman hissettirdi. 

kan görüyorum taş görüyorum 

bütün heykeller arasında 

karabasan ılık acemi 

- uykusuzluğun sütlü inciri - 

kovanlara sızmıyor. 

annem çok küçükken öldü 

beni öp, sonra doğur beni. 

69 

İlkokul yıllarında kısa bir dönem İstanbul’da 

halasının yanında kaldı Cemalettin.. Boğaziçi’ni, 

Beyoğlu’nu çocuk gözlerle keşfetti.. Bir süre sonra 

sürgünlerin başka bir şehre gidişinin yasak olduğu 

gerekçesiyle Bilecik’e dönmek zorunda kaldı.. 

Babası Hüseyin Bey yeniden evlendi. Ama üvey 

annenin çocuklar üzerinde uyguladığı şiddet o ve 

kardeşleri için hayatı çekilmez kıldı. Cemalettin 

parasız yatılı sınavlarını kazanarak evden uzaklaştı.. 

Yatılı okulda, kardeşlerinden uzakta onu teselli 

eden tek şey kitaplardı. Ortaokulun ilk senesinde 

Dostoyevski’yle tanıştı. Karamazov Kardeşler 

romanı üzerinde öyle bir etki bıraktı ki içindeki 

huzursuzluğu yazarak dışa vurmaya o zaman 

karar verdi. İyi bir okur olduğu kadar başarılı bir 

yazar-şair olacağı, okuldaki duvar gazetesine 

karaladıklarında, güzel kızlara yazdığı aşk 

mektuplarında kendini belli etti. Günlük hayatta içe 

kapanık biriydi ama yazdıklarındaki yaşam coşkusu 

ve nevi şahsına münhasır alaycılık ilk dönem 

ürünlerinden itibaren Cemal Süreya’nın alameti 

farikası oldu. 

Şanssızım diyemem ben kendi payıma 

Oluyor böyle şeyler ara sıra 

Sözgelimi okul kitaplarına girmez şiirim 

Bütün çocuklar anlar da 

Ortaokuldan sonra İstanbul’da Haydarpaşa 

lisesinde tahsiline devam etti .. Edebiyat tutkusuna 

futbol heyecanı eklendi lise yıllarında. En büyük


coşkusu arkadaşlarıyla futbol oynamak ve 

Mithatpaşa stadında Lefter’i seyretmekti.. 

“Lefter, attığı golleri bir de İstanbul’un burçları 

arasından geçirirdi. Metin Oktay jimnastikçi, o 

sanatçı.. Metin’de destan, Lefter’de roman..” 

1950 yılında liseyi başarıyla bitirdi ve Ankara’ya 

geldi. Siyasal Bilgiler Fakültesi’nin Maliye ve 

iktisat bölümüne kaydoldu.. Üniversite yıllarında 

lisede olduğunun aksine çalışkan öğrenci 

olmaktan vazgeçti; daha çok kantinde vakit 

geçiren, dostlarıyla edebiyat tartışan uzaklardaki 

sevgiliye aşk mektupları yazan bir çılgın olarak 

tanındı çevresinde.. Türkiye’nin yönetiminde ve 

edebiyat dünyasında söz sahibi olacak bir kuşağın 

içindeydi.. Bu geleceği parlak gençler arasında 

hemen her görüşten insan vardı.. Cemal Süreya’nın 

Hasan Basri ve Emin Bayar’la birlikte en yakın 

arkadaşlarından biri de Sezai Karakoç’tu.. Dünya 

görüşleri farklı uçlarda olan bu iki genç ilerleyen 

yıllarda Türk şiirine yeni soluklar getirecek şairler 

kuşağının öncüleri olacaktı.. Onlar, farklıklara 

aldırmadan birbirlerine destek verdiler, bilgi 

birikimlerini paylaşarak çoğalttılar. Sezai Karakoç 

yıllar sonra bu dostluk hakkında şunları yazacaktı : 

“Cemal’in zekası, gece gündüz şiirle yoğruluşumuz 

ve dünyama büsbütün kapalı olmaması 

arkadaşlığımızın temel taşlarındandı diyebilirim. 

Ara sora tartışsak bile bu dostluğumuzun büsbütün 

kopmasına sebep olmazdı.. Bir nevi, yan yana akan 

ve birbirine karışmayan iki su gibiydik..” 

1950’li yıllarda edebiyat dergileri genç şairler 

70 

için adeta bir okuldu. XX.Asır, Yeditepe, Yenilik, 

Mülkiye’de Süreya ve arkadaşlarının çıkardıkları 

Kazgan gibi yayımlar hem yeni kuşak şairlerin 

eserlerine sayfalarında yer veriyor hem de dinamik 

bir tartışma ortamı yaratıyordu. Hemen herkes 

Garip akımından ve onun getirdiği şiir anlayışından 

şikâyetçiydi. Garip akımı 40’lı yılların başında bir 

manifestoyla ortaya çıkmış şiirde sadeleşmenin, 

yeni bir ses ve yaşayan bir Türkçeyle yazmanın 

önünü açmıştı.. Başlangıçta taze bir soluk olarak 

heyecanla karşılanan bu yeni akım bir süre sonra 

şiirde dilin ve söylemin basitleşmesi, içeriğin de 

boşalması sonucunu doğurmuştu.. İşte bir çok 

genç şair bu açmazdan nasıl kurtulabileceğinin 

yolarını araştırıyordu. Bu sorunun cevabını kuvvetle 

veren bir şiir 1954’de Yeditepe dergisinde Cemal 

Süreya imzasıyla yayınlandı. 

Gülün tam ortasında ağlıyorum 

Her akşam sokak ortasında öldükçe 

Önümü arkamı bilmiyorum 

Azaldığını duyup duyup karanlıkta 

Beni ayakta tutan gözlerinin 

Ellerini alıyorum sabaha kadar seviyorum 

Ellerin beyaz tekrar beyaz tekrar beyaz 

Ellerinin bu kadar beyaz olmasından korkuyorum 

İstasyonda tiren oluyor biraz 

Ben bazan istasyonu bulamayan bir adamım


Gülü alıyorum yüzüme sürüyorum 

Her nasılsa sokağa düşmüş 

Kolumu kanadımı kırıyorum 

Bir kan oluyor bir kıyamet bir çalgı 

Ve zurnanın ucunda yepyeni bir çingene.. 

1953 yazında daha okulundan mezun olmadan 

orta okul yıllarından beri sevdiği ve geçen yıllar 

boyunca sürekli mektuplaştığı Seniha ile evlendi.. 

Bir yıl sonra Mükiye’yi bitirdi ve Eskişehir’de stajyer 

memur olarak göreve başladı. Ardından 1955 

yılında Maliye Müfettiş muavini olarak İstanbul’a 

geldi. Seniha ile evliliği hayal ettikleri gibi gitmedi, 

kızları Ayçe’nin doğumu da evliliğin yürümesini 

sağlayamadı.. Sancılı bir süreçten sonra boşanmaya 

karar verdiler. O, yiten bir evliliğin gölgesinde 

edebiyatçı arkadaşlarına sığındı. Özellikle Baylan 

pastanesi o dönem İstanbul’unun sanatçılar 

için en gözde mekanıydı. Cemal Süreya, burada 

Ankara’da başlayan dostluklarını perçinledi, yeni 

arkadaşlıklara yelken açtı. .. 

Onlara İkinci yeni şairleri deniyordu. Ece Ayhan, 

İlhan Berk, Metin Eloğlu, Ülkü Tamer, Edip Cansever, 

Turgut Uyar, Sezai Karakoç ve Cemal Süreya.. 

Birbirlerinden çok farklı söyleyişleri olsa da Garip 

akımının ardından şiire yeniden imgeyi getirmeleri, 

yalınkat basit mısralardan uzaklaşmaları, bir 

yandan yeni bir dil yaratırken diğer yandan tarihten 

ve gelenekten beslenmekten kaçınmamaları onları 

aynı düzlemde buluşturuyordu. Bu genç şairlerin 

ardı ardına ürünler verdikleri bir dönemde Cemal 

71 

Süreya, İkinci Yeni’nin sembolü olacak bir kitapla 

okurun karşısına çıktı: Üvercinka. 

Burda senin cesaretinden laf açmanın tam da sırası 

Kalabalık caddelerde hürlüğün şarkısına katılırkenki 

Padişah gibi cesaretti o, alımlı değme kadında yok 

Aklıma kadeh tutuşların geliyor 

Çiçek Pasajında akşamüstleri 

Asıl yoksulluk ondan sonra başlıyor 

Bütün kara parçalarında 

Afrika hariç değil. 

Şiir kadar vazgeçilmez bir tutkusu da dergicilikti.. 

İlk kez 1960’da askerliği sırasında Ankara’da 

çıkardığı Papirüs’ü imkansızlıklarla boğuşarak 3 ayrı 

zamanda yayımladı.. 

Her seferinde koşullara yenik düşüp dergiyi 

kapatmak zorunda kaldığında bu durumu kendi 

alaycı üslubuyla değerlendirirdi: "bir dergi gibidir 

benim yaşamım, bu yüzden ben ölmem, batarım." 

Türk edebiyat tarihinde kendine çok önemli bir 

yer edinilen Papirüs, gerek araştırma dosyaları ve 

gerekse sayfalarında yer verdiği sayısız genç yazarla 

yeni bir edebiyatçı kuşağın yetişmesine imkan 

sağladı.. 

1965’de Papirüs’ü Ülkü Tamer ve Tomris Uyar’la 

birlikte ikici defa çıkardığında o zaman hayat 

arkadaşı da olan Tomris Hanım’ın da telkinleriyle 

memuriyetten istifa etti. Aynı yıl ikinci şiir kitabı 

Göçebe’yi yayımladı.. 

Göçebe 1966’da Türk Dil Kurumu şiir ödülünü

aldı. Bu arada Zuhal Tekkanat’la evlendi 1969’da 

çok sevdiği amcasının adını verdiği oğlu Memo 

dünyaya geldi. Oğlunun büyümesini bir mucizenin 

geçekleşmesine tanıklık edercesine coşkuyla 

izledi. Fransızcadan çeviriler yaparak hayatını 

kazanmaya, bir yandan ailesini geçindirmeye diğer 

yandan dergisini ayakta tutmaya çalıştı. 1970 

yılına gelindiğinde varını yoğunu Papirüs için 

harcamış, ciddi bir ekonomik sıkıntı içine girmişti. 

Dergiyi kapatıp memuriyete dönmekten başka 

çaresi kalmayınca yeniden takım elbiselerini giydi. 

Teamüller gereği ayrılanın aynı göreve bir daha 

dönemediği bakanlıkta ikinci kez Maliye Müfettişi 

oldu. Darphane Müdürlüğü yaptığı kısa bir dönem 

dışında hep bu kadroda çalıştı. 1982’de emekli 

oldu. Cemal Süreya, Maliye çevrelerinde işinde 

hassas, suiistimallere karşı dikkatli ve adaletli bir 

bürokrat olarak tanındı.. 

“Çoğu zaman maliyecilikle edebiyat çalışmalarını 

nasıl bağdaştırdığım soruluyor.. (.) Şiir para 

getirmediği için her şair ikinci bir uğraş arayacaktır. 

İkinci uğraşın şiirden uzak olması şair için daha iyi 

galiba.. Çünkü uğraştan derin bir soluk alırcasına 

kopabilir..(..) Ama aynı zamanda düşünceye 

yönelmemde mesleğimin etkisi olmuştur.. Çünkü 

Maliye müfettişi kusur bulmaya değil, ıslah etmeye 

çalışır” 


Cemal Süreya, Türk şirinde devrim yaratan bir 

üslubun, bir anlayışın sembolüydü ama edebiyatla 

72 

ilgisi şiirle sınırlı kalmadı. Fransızcadan yaptığı 

başarılı çevirilerin yanı sıra deneme ve eleştiri 

yazıları da dikkatle takip edilen bir ustaydı 

o. Şiir ve reel politika üzerine yazdıklarını ilk 

kez 1976’da Şapkam Dolu Çiçekle adı altında 

kitaplaştırdı. İlerleyen zamanlarda da dergilerde 

yazmayı sürdürdü.1980’li yıllarda kaleme aldığı 

günlükleri Milliyet Sanat ve Hürriyet Gösteri 

dergilerinde yayınlandı... 1986’da yakın arkadaşı 

Doğu Perinçek’le birlikte yayına hazırladığı 

2000’e Doğru dergisi onun başka bir ustalığını 

ortaya çıkardı: Portre yazarlığı.. 2000’e Doğru için 

edebiyat çevresinden, siyaset ve iş dünyasından 

onlarca ismin portesini yazdı. Bu yazılar geniş bir 

kesim tarafından takip edilen, gündem belirleyen 

çalışmalardı.. 

Çocukluğundan itibaren tutkunun, şiddetin, 

gönüllü ya da gönülsüz sürgünlüğün gölgesinde 

yaşadı Cemal Süreya.. Güvenli bir liman arayışı 

hayatı boyunca sürdü.. Belki bu nedenle büyük 

tutkuyla başlayan ilişkiler, gelgitler ve şiddetli 

kavgalarla sona erdi. Beş kez evlendi. Her seferinde 

hayatındaki kadın “bayan nihayet”ti.. “iki şey: aşk 

ve şiir: mutsuzlukla beslenir biri, biri ona dönüşür 

“ demişti bir şiirinde. Hayatı boyunca aşk ve şiirle 

beslenerek yaşadı. Sonunda “bayan en nihayet” 

karşısına çıktı Süreya’nın; Birsen Sağnak ölümüne 

kadar onu yalnız bırakmadı. Varlığı bu huzursuz 

ruha bir nebze güven verebildi.. Ama onun 

için dostlukların sığınağı her şeyden değerliydi..

Muzaffer Buyrukçu, Cevat Çapan, Melisa Gürpınar, 

Turgut Uyar, Edip Cansever.. Onun geniş arkadaş 

çevresinden ilk akla gelen isimlerdi.. Uyar ve 

Cansever’in erken yaşlarda bu dünyadan göçmeleri 

ondaki yalnızlık hissini ve ölüm korkusunu 

güçlendirdi: 

yeşil ipek gömleğinin yakası 

büyük zamana düşer. 

her şeyin fazlası zararlıdır ya, 

fazla şiirden öldü edip cansever. 

Cemal Süreya yaşadığı sürece 6 şiir kitabı 

yayımladı. Ama her kitabında yeni bir çığır 

açmayı, okuyucuyu farklı evrenlere taşımayı bildi. 

Yıllar ilerledikçe bedeni bu dizginlenmez ruhu 

taşımakta zorlandı.. Özellikle buhranlı bir gençlik 

geçiren oğlu Memo ile yaşadığı tartışmalar kalbini 

yordu.. “Lacivert bir çıngıraktı” ölüm.. Yaklaştığını 

duyumsuyordu.. İnsana dair her şey gibi ölüm de 

onun ince alaycılığından payına düşeni alacaktı.. 

Ölüyorum tanrım 

Bu da oldu işte. 

Her ölüm erken ölümdür 

Biliyorum tanrım. 

Ama, ayrıca, aldığın şu hayat 

Fena değildir... 

Üstü kalsın. 


73 

Ondan kalan sevda sözleri oldu.. Her koşulda 

gülümsemekten vazgeçmeyen, her adresin tutkuya 

ve aşka çıktığı şiirden bir evren bıraktı geride.. Şair, 

dünyaya son kez baktığında takvimler 9 Ocak 1990 

tarihini gösteriyordu. 

(TRT'de yayınlanan Portreler Galerisi programı için 

yazılmıştır. Ağustos 2009, İstanbul - Fındıklı ) 

İsmail SANCAK


ARKADAŞIMIZ HAKAN ŞENYUVA’NIN ANNESİ 

ANNEMİZ TUNA ŞENYUVA’YI SONSUZLUĞA 

UĞURLADIK 

10 Haziran 1979 tarihinde Siyasal Bilgiler Fakültesi öğrencisi ve SBF-DER başkanıyken Cebeci’de pusuya 

düşürülerek katledilen Hakan Şenyuva’nın güzel ve onurlu annesi Tuna Şenyuva’nın vefatından büyük 

üzüntü duyduk. Şenyuva ailesinin, Mülkiye topluluğunun ve tüm sevenlerinin başı sağolsun. 

74 

Mülkiyeliler Birliği

üyük bir aileyiz biz artık 

acılarla pekiştik 

kinle yoğrulduk 

yerden, yere savrulup 

onurla doğrulduk 

büyük bir aileyiz biz artık 

öldürüldü yiğitlerimiz 

sevgiyle dirilttik biz onları 

öyle örselendik ki 

öğrendik birbirimiz güçlendirmeyi 


mezarlar doldu 


zindanlar doldu 

75 

üredik yeniden 

yeniden öğrendik yaşamayı 


çünkü yiğitlik bizde 

sevgi bizde 

güç bizde 

bizde son söz 

Sevgili oğlumuz Hakan Şenyuva 27 yıldır seni ve 

tüm şehitlerimizi tarifsiz bir özlemle anıyor ve 

gönüllerimizde yaşatıyoruz. 

(Hakan Şenyuva’nın anne ve babasının 10 Haziran 

2006 tarihinde Cumhuriyet gazetesine verdikleri 

ilandan...)


• 1949 mezunu üyemiz Süleyman Sırrı Kırcalı, 

• 1950 mezunumuz Ömer Haliloğlu, 

• 1951 mezunu üyemiz Muammer Turan, 

• 1952 mezunu üyemiz Sebahattin Durakoğlu, 

• 1952 mezunu üyemiz Şükrü Akgüngör, 

• 1953 mezunu üyemiz Şükrü Esirci, 

• 1955 İdari Şube Mezunu üyemiz İbrahim Önen, 

• 1961 mezunumuz Özer Aydınatay, 

• 1963 mezunu üyemiz Mehmet Ünal Armağan, 

• 1967 mezunu üyemiz Mümtaz Pehlivanlı, 

• 1982 mezunu M. Behsat Üvez, 

• 1992 mezunu üyemiz M. Bülent Çol, 

• Vakfımızın çalışanı Ümit Akkuş, 

• Hocamız Prof. Dr. Tuncer Bulutay’ın eşi Emine Bulutay’ı yitirdik. 

• 10 Haziran 1979 tarihinde Siyasal Bilgiler Fakültesi öğrencisi ve SBF-DER 

başkanıyken Cebeci’de pusuya düşürülerek katledilen Hakan Şenyuva’nın güzel ve 

onurlu annesi Tuna Şenyuva’nın vefatından büyük üzüntü duyduk. Şenyuva ailesinin, 

Mülkiye topluluğunun ve tüm sevenlerinin başı sağolsun. 

76


77


Mülkiyeliler Birliği Eski Genel Başkanlarından, sosyalist hareketimizin önemli isimlerinden,1. ve 2. 

Türkiye İşçi Partisi üyelerinden, SBF Fikir Kulübü başkanlarından ve Fikir Kulüpleri Federasyonu 

kurucularından, Alper Aktan'ı 28.03.2013 Perşembe günü kaybettik. 29 Mart 2013 Cuma günü 

Mülkiyeliler Birliğinin önünde uğurlama töreni yapıldı. Mülkiye flamasının yarıya indirildiği törende 

Mülkiyeliler Birliği Genel Başkanı Sevilay Çelenk, Genel Sekreter özgür Tüfekçi, Mülkiyeliler Birliği 

Vakfı Başkan Yardımcısı Süleyman Coşgun, Çankaya Belediye Başkanı Bülent Tanık, Mülkiyeliler 

Birliği eski başkanlarından Ali Çolak ve Füsun Çiçekoğlu Oralp, arkadaşları Muharrem Kılıç, Perihan 

Sarı, Salih Er, Neşet Kocabıyıkoğlu, Sudi Kocaimamoğlu, Mülkiyeliler Birliği eski başkanlarından 

Güngör Aydın, vakıf eski çalışanlarından Feyzullah Ertuğrul, damadı Ercan Taner konuşmalarıyla 

Alper Aktan’ sonsuzluğa uğurladılar. 

Kocatepe Camisindeki törene çok sayıda Mülkiyeli, arkadaşları ve dostları katıldı. SBF Dekanı 

Yalçın Karatepe ve Murat Karayalçın ve törene katılanlar arasındaydı. 

Karşıyaka Mezarlığında rüzgârlı bir tepeye defnedilen Alper Aktan Sonsuzluğa, saygı duruşu, 

Mehmet Özer’in okuduğu şiirler ve marşlarla uğurlandı. Karşıyaka Mezarlığındaki uğurlamaya 

Mülkiyeli Millet Vekillerinden Aşkın Türeli, SPK’dan İsmail Hakkı Karakelle, Oktay Etiman, Alper 

Aktan’ın ailesi katıldı. 

ALPER AKTAN’I 

SONSUZLUĞA UĞURLADIK 

78


79


80

duyurular... duyurular... duyurular... duyurular... duyurular... duyuru 

ÜYELERİMİZE DUYURU 

Yönetim Kurulu olarak görevi devralmamızın üzerinden bir yıla yaklaşan bir zaman geçti. Bu 

zaman zarfında kıt kaynaklarla Birlik faaliyetlerinin sorunsuz bir şekilde yürütülmesi için büyük 

çaba gösterildi. 

Yönetim Kurulu olarak göreve geldiğimizde yaptığımız ilk tespitlerden biri, üye kayıtlarının 

güncel bilgileri içermemesi ve sonuçta üyelerle iletişim olanaklarının kısıtlılığı oldu. Yeni web 

sitesinin faaliyete geçmesi ve web sitesi üzerinden üyelerimizin bilgilerini güncellemeleri 

sonrasında dahi üyelerimizin %60’ının bilgileri halen güncel değildir. Sonuçta, üyelerle iletişim 

sorunumuz tüm ağırlığı ile devam etmektedir. 

Üye bilgilerinizi güncelleyin ve güncellememize yardımcı olun! 

Üye bilgilerini güncellemeyen üyelerimizin bilgilerini acilen güncellemelerine ihtiyaç 

duyulmaktadır. 

Üye bilgilerini güncelleyen üyelerimizin, bilgilerin güncellenmesi hususunda okul arkadaşlarını, 

iş arkadaşlarını uyarmaları, imkânları varsa hatırlatma yapmaları bize çok yardımcı olacaktır. 

Size daha iyi hizmet sunabilmemiz için üye aidatlarınızı ödemeye özen 

gösterin! 

Bunun yanında, gerek üyelerle iletişim kurulamaması ve gerekse üyelerimizin bu konuya 

gereken özeni göstermemesi nedeniyle üye aidatlarının tahsilâtında yerleşikleşmiş bir 

sorunla karşı karşıyayız. Görev süremiz içinde aidat tahsilâtında geçmişe nazaran önemli 

bir artış gerçekleştirilmesine rağmen, halen yıllık aidat tahsil oranımız %10 civarındadır. Bu 

oran diğer örgütlerle karşılaştırıldığında düşük bir orandır. Yıllık aidat tahsil oranımızın %20 

’ye çıkarılabilmesi halinde bile Birlik faaliyetlerinde önümüze çıkan bütçe yetersizliği sorunu 

82


aşılmış olacağı gibi, bugün için tek gelir kaynağımızı oluşturan cafe ve restoran işletmemizin 

üyelerimize bir sosyal tesis olarak çok daha uygun fiyatlarla hizmet vermesi imkânı da 

yaratılabilecektir. 

Aidat borçları bulunan üyelerimiz, geçmiş yıllara ait ödemedikleri aidatlar hakkında ne tür bir 

işlem yapılacağını sormakta ve geçmiş aidat borçlarının silinmesini istemektedir. 

Geçmiş aidat borçlarının tahsili hususunda Birlik geleneklerimizde yasal yollara başvurmak 

şeklinde bir uygulama yoktur, üyelikten çıkarma uygulaması yoktur; aidat borcu bulunan 

üyelerimize genel kurulda oy kullandırılmaması söz konusu olmadığı gibi, mevzuatta da 

böyle bir hüküm yoktur. Ancak dernekler kanunu ve ilgili mevzuat çerçevesinde aidat 

borçlarının silinmesi de mümkün değildir. 

Aidatların ödenmemesi konusunda rahatsızlık verici bir husus, aidatlarını düzenli ödeyen 

üyelerimize haksızlık yapılıyor olmasıdır. Aidatlarını düzenli ödeyen üyelerimizin haklarını 

ve Birlik hukukunu korumak Yönetim Kurulumuzun sorumluluğundadır. 

Aidat borcu bulunan değerli üyelerimiz! Mevcut aidat borçlarınızı 

düşünmeyin! 

Hemen bugünden itibaren, maddi olanaklarınız ölçüsünde, istediğiniz yolla (banka yoluyla, 

elden ödeyerek veya cep telefonu vasıtasıyla) aidatlarınızı ödemeye başlayın, başlamak 

bitirmenin yarısıdır. 

Üye aidatlarını ödemek konusunda hassasiyet gösteren üyelerimize bu vesileyle bir kez 

daha teşekkür ederiz. 

Saygılarımızla 


83


Aidatlarınızı Cep Telefonunuzdan Ödeyebilirsiniz 

Değerli Mülkiyeliler; 

Bugüne kadar TURKCELL ve AVEA hat sahibi olan üyelerimiz, 8071’e ‘mulkiye’ yazarak 

ve gelen mesajı ‘Evet’ şeklinde cevaplayarak aidatlarının aylık 5 TL olmak üzere SMS 

yoluyla tahsil edilmesini sağladılar. 

Bugünden itibaren, VODAFONE da üyelerimizin aidatlarını SMS yoluyla tahsil etmek üzere 

hizmet vermeye başladı. Artık, VODAFONE hattı kullanan üyelerimiz de 8071’e ‘mulkiye’ 

yazıp, gelen mesajı ‘Evet’ şeklinde cevapladıklarında, aidatlarının aylık 5 TL olmak üzere 

cep telefonu faturalarına eklenerek SMS yoluyla tahsil edilmesini sağlayabilirler. 

Kurumsal cep telefonu numaraları kullanılamayacaktır. 

Şubelerimizde kayıtlı üyelerimiz bu duyurumuzu dikkate almamalıdır. Şubelerimize kayıtlı 

üyelerimiz aidatlarını kendi şubelerine ödeyeceklerdir. 

Kontörlü hat kullananların kontörlerinin müsait olması önemlidir. 

Bilgi İçin: (312 ) 418 55 72 


84

e-bulten_aralik-mart-2013

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?