amargi_feminizm_tartismalari_kitap_2012

Recommendations

Info

İstanbul Amargi - Feminizm Tartışmaları Antimilitarizm ve Feminizm süreçten de kast ettiği hükümetin bize sivilleşme olarak sunduğu aslında militarizmin belirli bir biçiminden, literatürde pretoryen militarizm olarak tanımlanan, yani ordunun sadece güvenlik alanına değil, bütün toplumsal, kültürel ve siyasal alana yayılan özerk gücünün ifadesi olarak vuku bulan militarizmden çıkış projesiydi ve bunu Mehmet Altan rahatlıkla antimilitarist bir proje olarak sunabiliyordu. Bu örnek “Bizim kavramlarımız muktedirler tarafından bize karşı nasıl kullanılabiliyor?”u göstermesi açısından da bence çok önemli. Bir tek Mehmet Altan değil, pek çok başka erkek tarafından da militarizm bu şekilde sunuldu. Bu bize şunu gösteriyor: Pek çok tartışmada da görüyoruz ki antimilitarizmi herkes farklı bir şekilde tanımlayabiliyor. Bu “Herkesin antimilitarizmi kendine!” demek değil ama pek çok farklı tanımı olduğunu görebilmek lazım. Zaten kavramların güzel tarafı da bu. Verili ve durağan değiller, içlerini pratikle, tarihsellikle, deneyimle biz dolduruyoruz; tarihseller, deneyim yüklüler ve dönüşüyorlar. Fakat çoğu zaman muktedirler kavramları çok rahat bir şekilde elimizden alıp kendi ideolojileri doğrultusunda kullanabiliyorlar. Kavramlar bizim eleştirel düşünce ve eyleme araçlarımız, bu yüzden içlerinin nasıl doldurulduğu çok önemli. Bu yalnızca antimilitarizm kavramı için değil, pek çok başka kavram için de söz konusu. Belki görmüşsünüzdür, Beyoğlu Belediyesi’nin “Vatandaş Başbakan” diye bir sloganı var, “Size bir telefon kadar yakınız ve doğrudan demokrasi budur,” diyorlar mesela, bu da çok önemli bir örnek. Bizim yüzyıllardır inşa ettiğimiz, içlerini pratikle doldurduğumuz kavramlar bir anda elimizden alınıyor ve bu örnekte olduğu gibi doğrudan demokrasi bize belediyeyi telefonla aramak olarak sunulabiliyor. Fakat biz elbette ki kavramları muktedirlere bu kadar çabuk bırakmamalıyız. O yüzden sürekli içini kendimiz nasıl dolduracağımız konusunda tartışmaya devam etmeliyiz ki Ucube’nin yapmaya çalıştığı da buydu. Ucube olarak derdimiz böyle bir süreçte “Antimilitarizmi tekrar nasıl konuşacağız?”ı düşünmekti. Buna vesile olan olay da 2010 yılının Mayıs ayında bir erkek tarafından “Kadınlara Vicdani Ret Çağırısı” diye bir mail yollanarak kadınların vicdani retlerini açıklamaya davet edilmesiydi. Bu çağrı gerçekten “haydi kızlar okula” kampanyası gibi “haydi kızlar vicdani redde” şeklinde bir çağrıydı ve bu çağrıyı neden kadınlara yaptıklarının üç önemli sebebi olduğu söyleniyordu. Bunlar: 1) Kadınlar rahat rahat vicdani reddinizi açıklayabilirsiniz çünkü sizin bunu açıklamanız karşılığında hiçbir cezai yükümlülüğünüz yok. Avukatımız var, bu avukatımız da sizin vicdani ret metinlerinizi gözden geçirecektir, bu anlamda 318’den 8 yargılanma ihtimaliniz ortadan kalkacaktır. Yani “Bunu gönül rahatlığıyla yapabilirsiniz,” diyor. 2) Ordu, bir erkek vicdani reddini açıkladığında davalarla, cezaevi süreçleriyle karşı karşıya bırakıyor, bunun yanı sıra sahte çürük raporu verip, çok rahat erkekleri görünmez kılabiliyor ama kadınlar için bu söz konusu değil. Türk Silahlı Kuvvetleri’nin (TSK) şu anda size karşı bir stratejisi yok. “O yüzden bu boşluğu kullanmanız lazım,” diyor. Son olarak, şerh düşerek “Biraz seksist gelebilir ama kadınlar böyle bir açıklamayı yapınca bu açıklamalar daha barışçıl bir nitelik kazanıyor”(!) deniliyor. Bu da yetmezmiş gibi bir de sevgililer, karılar, anneler olarak kadınlar vicdani retlerini açıkladıkları zaman bu hem bir empati duygusu yaratacaktır hem de medyanın ilgisini çekecektir, o yüzden kırk elli tane kadın vicdani reddini açıklarsa iyi olur… Katılımcı (b): Bir de farklı farklı kadınlar diyordu… Begüm: Evet, farklılık vurgusu da çok önemli. “Bir tane Kürt, bir tane başörtülü, bir tane anarşist, bir tane de feminist olarak vicdani reddinizi açıklasanız ne güzel olur,” gibi bir çağrıydı bu. Ayrıca metinde “Şahsi sebeplerinizle vicdani reddinizi yapın,” diye de vurgulanıyordu. Bütün bu içeriğine rağmen bu çağrının pek çok feminist mail grubuna yönlendirildiğini gördük. Yani kadınlar bunu dolaşıma sokuyorlardı ve kimse bir söz söylemiyordu. “Amargi mail grubunda bu neden yaygınlaştırılıyor? Ya da neden kimse buna laf etmiyor?” diye sorduğumuzda aslında kadınların bunu okumadığını ve “Kadınlara vicdani ret çağrısı gelmiş,” diye birbirlerine yolladıklarını farkettik… Katılımcı (c): Çok uzun bir metindi ama… (Kahkahalar) İsmigül: Metni bu kadar uzun yazmış olmak da iyi bir taktik aslına bakarsan. Begüm: Bu süreç bana feminist hareketin antimilitarizm ile ilişkisine dair şunları gösterdi: 1) Antimilitarist söylemin ve pratiğin oluşmasında feminist hareketin katkısı yadırganamaz, hatta sol ve sosyalist hareketlerden daha önemli bir alan açtığını düşünüyorum ama bir yandan da demek ki bu o kadar dar bir alanda kalmış ki bir erkek çok büyük bir rahatlıkla, pervasız bir şekilde bu çağrıyı yapabiliyor. Özellikle ilk dönem vicdani retçi kadınların metinlerine baktığımızda “Ben anne ya da 8 318. Madde, Türk Ceza Kanunu’nun Millî Savunmaya Karşı Suçlar başlıklı Altıncı Bölümü’nün altında düzenlenen, Halkı Askerlikten Soğutma maddesidir: Madde 318 - (1) Halkı, askerlik hizmetinden soğutacak etkinlikte teşvik veya tel- kinde bulunanlara veya propaganda yapanlara altı aydan iki yıla kadar hapis cezası verilir. (2) Fiil, basın ve yayın yolu ile işlenirse ceza yarısı oranında artırılır. 160 161
İstanbul Amargi - Feminizm Tartışmaları Antimilitarizm ve Feminizm bacı olarak değil,” diye sürekli vurgulamalarına rağmen bu söylemin bir yerlere hiçbir şekilde ulaşmadığını gösteriyor ki üstelik bu insanlar da muhalif hareketler içerisinde olan insanlar. 2) Demek ki feminist hareketin de antimilitarist tavra karşı sorunlu bir duruşu var ki bu mail feminist gruplar arasında bu kadar kolay dolaşabildi. İnsanların okumadığını ya da “Aslında çok da fazla üzerine düşünmüyoruz,”u gösterdi açıkçası. Dediğim gibi Antimilitarist Ucube olarak askeri vesayetten çıkış ve vicdani ret çağrılarının yapıldığı bu dönemde bir araya geldik. “Ucube” ismini de, 2011’de Mehmet Aksoy’un yaptığı Kars’taki “İnsanlık Anıtı” heykeli için Tayyip Erdoğan’ın kullandığı “ucube” ifadesininin ardından başlayan, heykel “Ucube midir, değil midir?” ikiliğinin dışına çıkarak, ucubenin kötü olmadığını, norm dışı, hizaya gelmeyen bedenler olduğumuzu ve bu anlamda yine iktidarın radikal, hizaya gelmeyen bedenlerimizi dahi çalabileceğini tartışarak, esas ucubeler bizleriz, deyip “ucube” ismini aldık. Benim gördüğüm kadarı ile antimilitarist örgütlenmelerin hepsinde hizaya gelmeyen isimler bulma çabası var: ucube, saf dışı gibi... Ucube olarak sanırım on tane buluşma yaptık. Özellikle ilk buluşma çok etkileyiciydi çünkü tam bir beyin fırtınası şeklinde herkes militarizmin bir noktasını tartışmaya çalışıyordu. “Gündelik hayatımızda görünmez kılınan militarizmi nasıl görünür kılabiliriz? Vicdani ret hakkında ne düşünüyoruz? Kamusal alanın militaristleşmesi ne demek? NATO’ya karşı ne diyeceğiz?” gibi sorular soruyorduk. Aslına bakarsanız her şeyi konuştuk ve onun üzerinden bir harita çizmeye çalıştık. Fakat sonuç itibariyle sönümlendik ve hiçbir zaman neden sönümlendiğimiz konusunu tartışamadık. Belki bugün burada olan Ucube’deki kadınların katkısı ile bu konuya da birazcık değinebiliriz. *** Kendi adıma Ucube örgütlenmesinin sönümlenişinin birkaç nedeni olduğunu düşünüyorum ve bunun antimilitarist feminist örgütlenmelere dair genel birkaç sorunsalı da gündeme getirebileceğini düşünüyorum. Ben “Antimilitarist Feminizm nedir ve nasıl olmalıdır?” gibi bir tanımlama yapmayacağım. “Deneyimden çıkan sorunsallar nelerdir? Önümüzü neler tıkıyor ya da neler açabilir?” üzerine düşünmeyi tercih ediyorum. Biz feministler militarizmin bir tahakküm ilişkisi olduğunu ve bu tahakküm ilişkisinin diğer tahakküm ilişkilerinden bağımsız düşünülemeyeceğini, ataerkillikten, cinsiyetçilikten, heteronormativiteden, milliyetçilikten ve bunların kesişim noktalarından… Esen: Kapitalizmden… Begüm: Kapitalizmle çok fazla da ilişkisini kuramadık aslında, onu da itiraf etmeliyim. Orayı hep es geçiyoruz, bunu hep “solcu”lara bırakıyoruz ve onlarda buradan bir eleştiri geliştirmiyorlar. Ama feminist hareket farklı iktidar ilişkilerinin birbirini nasıl beslediğini, bazen çatışarak da olsa birbirlerini nasıl güçlendirdiğini, çok iyi bir şekilde gösterdi. Militarizmin var olabilmesi için sadece örgütlü şiddet kullanan ve bu şiddeti kullanma tehdidini içeren kurumların değil, aynı zamanda bunu besleyen yasal kurumların, idari düzenlemelerin, kültürel formların da olması gerektiğini çok iyi gösterdik. Ders <strong>kitap</strong>larındaki milliyetçilik ve militarizm ya da militarizmin hane içine, özel alandaki formlarından bahsettik. Bu anlamda feministler olarak militarizmin ne olduğunu ve nasıl işlediğini çok iyi ifşa ettiğimizi düşünüyorum. Fakat bunu yaparken şöyle bir handikapımız olduğunu da düşünüyorum. Biz militarizmi daha ziyade asker/sivil ikiliği üzerinden kurguluyoruz. Militarizmin bir iktidar alanından diğer alanlara, yani ordudan bir yerlere yayılmayan, aslında iktidar ağları ile işleyen bir süreç olduğunu Foucault’cu bir yerden biliyoruz ama buna rağmen her zaman merkeze orduyu koyuyoruz. Merkeze orduyu koyuyor olmamızı, tabii ki militarizmin bu coğrafyadaki siyasal ve toplumsal rolünden bağımsız düşünemeyiz. Yani tarihsel ve coğrafi olarak baktığımızda militarizm zaten böyle işliyor ama bizim militarizm eleştirimiz de bu merkezden hareket ediyor. Askerliğin karşısına sivilliğin konularak muhalefet edilmesi ise şöyle bir sorun yaratıyor: Militarizmi daha yapısal ve sistematik olarak kavramamıza yardım edecek, ulus-devlet eleştirisini yapmamızı engelliyor. Rosa Luxemburg’a ya da İspanyol anarşistlerine bakacak olursak antimilitarizm tarihsel olarak aslında sistemli, politik bir devlet eleştirisidir. Asker-sivil karşıtlığı içerisinde bu ilişkiyi kaçırıyoruz. Oysa orduyu meşru kılan yapılanma, güç tehdidi içeren bir egemenlik sistemi olan devlettir. Yani militarizm bir devlet eleştirisinden ziyade bir ordu eleştirisine dönüştüğünde meselenin esas tartışma noktasını kaçırabiliyoruz. Örneğin bahsettiğim askeri vesayet meselesi ortaya çıktığı zaman “Ya sivilleşeceğiz, ya da bu sürece karşı çıkıyorsanız siz de Kemalist, militaristsiniz,” ayrışması savaş karşıtları ve antimilitarist hareketin içine dahi çok kolay sirayet etti ve bölünme yaşanmasına yol açtı. 162 163
Page 2 and 3:
İstanbul - Amargi Feminizm Tartı
Page 4 and 5:
İstanbul Amargi - Feminizm Tartı
Page 6 and 7:
Page 8 and 9:
Page 10 and 11:
Page 12 and 13:
Page 14 and 15:
Page 16 and 17:
Page 18 and 19:
Page 20 and 21:
Page 22 and 23:
Page 24 and 25:
Page 26 and 27:
Kürt Kadın Hareketi ve Feminizm
Page 28 and 29:
Page 30 and 31:
Page 32 and 33: İstanbul Amargi - Feminizm Tartı
Page 44 and 45: Dindar Kadınlar ve Feminizm “Her
Page 132 and 133:
Page 134 and 135:
Page 136 and 137:
Page 138 and 139:
Page 140 and 141:
Page 142 and 143:
Page 144 and 145:
Page 146 and 147:
Page 148 and 149:
Page 150 and 151:
Feminist Örgütlenme “Ben eksiğ
Page 152 and 153:
Page 154 and 155:
Page 156 and 157:
Page 158 and 159:
Page 160 and 161:
Page 162 and 163:
Page 164 and 165:
Page 166 and 167:
Page 168 and 169:
Page 170 and 171:
Page 172 and 173:
Page 174 and 175:
Page 176 and 177:
Page 178 and 179:
Page 180 and 181:
Page 182 and 183:
Page 184 and 185:
Page 186 and 187:
Farklılıklarımızla Yanyana (mı
Page 188 and 189:
Page 190 and 191:
Page 192 and 193:
Page 194 and 195:
Page 196 and 197:
Page 198 and 199:
Page 200 and 201:
Page 202 and 203:
Page 204 and 205:
Page 206 and 207:
Page 208 and 209:
Anayasa Tartışmaları “Bir kad
Page 210 and 211:
Page 212 and 213:
Page 214 and 215:
Page 216 and 217:
Page 218 and 219:
Page 220 and 221:
Page 222 and 223:
Page 224 and 225:
Page 226 and 227:
Pornografi ve Feminizm “Pornograf
Page 228 and 229:
Page 230 and 231:
Page 232 and 233:
Page 234 and 235:
Page 236 and 237:
Page 238 and 239:
Diziler nasıl yapılıyor/yazılı
Page 240 and 241:
Page 242 and 243:
Page 244 and 245:
Page 246 and 247:
Page 248 and 249:
Page 250 and 251:
Page 252 and 253:
Page 254 and 255:
Page 256 and 257:
Page 258 and 259:
Page 260 and 261:
Page 262 and 263:
Page 264 and 265:
Page 266 and 267:
Page 268 and 269:
show all

amargi_feminizm_tartismalari_kitap_2012

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?