amargi_feminizm_tartismalari_kitap_2012

İstanbul Amargi - Feminizm Tartışmaları Anarko-Feminizm’in Politik Potansiyelleri
Başka şeyler de konuşalım.” Devlet şiddetini ve karşı-şiddeti birbirine
eşitlemek ve onu bir spiral olarak görmek de bir yaklaşım
tabii ki ama nasıl bir yaklaşım, kimin yaklaşımı?
Güneş: İkisini eşitlemiyorum, iki tarafta da kurulan otoriter dille
hareketin kendisinin şiddet spiralinden çıkamaması ve kendini
şiddet üzerinden yeniden üretmesinden bahsediyorum. RAF
devleti, iktidarı ve temsilcilerini idiomatik bir düzeyde “Bütün
polisler domuzdur, domuzlar öldürülmelidir,” diyerek son derece
otoriter bir dil kuruyor. Bence mücadeleleri iktidarı eleştirmenin
dışına çıkıyor ve her şeyi birbirine eşitledikleri otoriter bir söylem
üretiyorlar.
Göksun: Hayır, oraya da indirgenemez. Biraz da Meinhoff konuşsun
diyorum, bu duruşa en azından düşünsel olarak bakabilmeliyiz.
Hep egemen söylemden bakmayalım.
Güneş: Bu önemli tabii ama bu bakış açısı bürokrasinin temsilcisi
olan kurumları ve içerisindeki bireyleri (bu sıradan bir güvenlikçi
de olabilir), bunların hepsini iktidara özdeş olarak görülmesine
neden oluyor. İktidarı parçalı olduğunu söyleyen anarşist
zihniyetten ciddi anlamda farklı. Bu bence müthiş bir otokratik
zihin yapısını üretti ve 1975-1985 yılları arası mücadele tamamıyla
şiddeti yeniden üreten bir
harekete dönüştü. Devletin ürettiği şiddetle anarşistlerin uyguladığı
şiddeti özdeş görmüyorum ama bir noktadan sonra devletin
şiddetini de meşrulaştırıyor bu.
Göksun: Devlet açısından evet ama devlet zaten meşrulaştırılmış
bir şiddettir. Bir bahane daha duydu diye, “bahane yaratanlara” mı
dönmek gerekiyor, emin değilim.
İsmigül: Ama şöyle bir yanı da var, yalnızlaşma bireysel ilişkilerde
bile hırçınlaşma gibi bir sürü şiddet içeren davranışa yol açarken,
radikal ya da marjinal sol ya da anarşistler diye adlandırılan ekibi
sol hareketin ya da bütün muhalif hareketin yalnız bırakması bu
grubun daha çok şiddete sıkışmasını da sağlıyor aslında.
Güneş: Çünkü örneğin ünlü bir sanayi patronunu kaçırıp, hapishanelerdeki
yoldaşlarını çıkarmaya çalışmak gibi eylemler yapıyorlar.
Bu ise artık farklı bir düzlemdesin demektir ve yalnızlaşmak
zorundasın. Çünkü sen ünlü bir sanayi patronunu kaçırmak
ya da hapishanedeki arkadaşlarını kaçırmak gibi eylemlere kalkışırsan
bu artık farklı bir düzlemdesin anlamına gelir ve tabii ki
yalnızlaşırsın.
Göksun: Anarşizmde şöyle bir şey var: Mesela Giorgio
Agamben’in, kendisi anarşist olmasa bile, egemenlik kavramsallaştırmasını
anarşist kavramlarla koşut bir şekilde okuyorum.
Egemenlik denen şey gerçekten de tek bir merkezden değil, çok
daha yaygın bir şekilde, cinayet işlemeden öldürebilmenin alanıdır.
Dolayısıyla bütün paradigmaların altına yayılan bu egemenlik
tehditi olmasa o pozitif iktidarlar, parçalı parçalı iktidarlar üreyemez
diye düşünüyorum. Burada devlet uzaklarda bir yerlerde
değil, her zaman yaşamına yönelik bir tehdittir, banka kurmak,
banka soymaktan daha korkunç bir şeydir. Bu bir şeyin romantize
edilmesi değil.
146 147
***
Esen: Şiddet üzerine çok tartışabileceğimiz bir kavram ama şimdi
tartışmayı tekrar feminizme getirmek istiyorum. Okuma önerilerinden
“Çiçek Kanı: Anarşist-Feminist Bildiri” metni feminist
bilinç yükseltme gruplarını eleştiriliyor, bu konuda sen ne düşünüyorsun
merak ediyorum.
Göksun: Öncelikle şunu söyleyeyim, Foucault’nun temsil düşüncesine
getirdiği eleştiri anarşistlerin hemen tanıdığı ve kabul
ettiği bir eleştiridir. Bu metin sadece yazılan metinlerden bir tanesidir,
ne bütün hareketi temsil edebilir, ne de beni. Dolayısıyla
sizlere gönderdiğim metin, metinler arasında sadece bir metindir
ve “temsil” niteliği yoktur. Bunu o metine katılmadığım yerler olduğu
için söylüyorum. Bilinç yükseltme grubu her şeyden önce
eşit olmayan bir ilişki biçimini tanımlar. Bu gruplara şu soruyu
sormak gerekiyor: Böyle bir eşitsizliği nasıl kabul ettiniz? Böyle
bir iktidar dilini nasıl yeniden üretmeyi kabul ettiniz? Emma
Goldman da kürtaj ve hamilelik üzerine konuşmalar yapıyordu.
Esen: Ama Emma’nın yaptığı, bilgisini kadınlarla paylaşmak, bilinç
yükseltme farklı bir şey. Bilinç yükseltme grubundaki kadınlar
arasında daha eşit bir ilişki var.
Göksun: Evet, farklı bir şey… Birinde bilinçlendirme tepeden bir
şey ama “Arkadaşlar, sevişiyoruz ama hamile kalıyoruz, gelin kendimizi
koruyalım,” demek başka bir şey. Bilinçlendirme grubu denen
şey o arkadaşların kendi düşünceleridir. Asla bütün hareketi
temsil eden bir şey değildir.
Katılımcı (a): Metinde ne diyor? Özetler misiniz?
Esen: Diğer feminizmlerle biraz savunmacı bir pozisyondan konuşuyor.
Diğer feminist örgütlenmeler gibi olmayacağını, ne kurumsallaşacağını,
ne de STK olacağını söylüyor. Bilinç yükseltme
deneyiminin aslında önemli bir deneyim olduğunu kabul ediyor
ama bunları sadece deneyim aktarımına dönüşen, bir sonuca ulaşamayan
gruplar olarak görüyor ve sonuçta buradan bir politika
çıkmadığına dair bir eleştirisi var.
İsmigül: Terapi grubu gibi kaldığını söylüyor.