amargi_feminizm_tartismalari_kitap_2012

İstanbul Amargi - Feminizm Tartışmaları Pornografi ve Feminizm
ticari boyutu her zaman olacak.
Ayrıca bu yaklaşımın, genel olarak pornografi tartışmasının
önünü tıkadığını düşünüyorum. “Hollywood’u yasaklayın, orda
kapitalizm, cinsiyetçilik var, sansürleyelim,” demiyoruz ama porno
sektörüne bunu diyoruz, biraz bunları birlikte düşünmek lazım.
Katılımcı (b): Ama film üstünden konuşursak, filmde zaten çöpten
yemek yemek de o film içerisinde verdiği bir imgeydi. Bak işte
biz buradayız, burada yaşıyoruz, bunları yiyoruz, hâlâ zayıflamadım
ve kilo alıyorum yani tamamen dışındayım, tamamen reddediyorum,
moderniteyi de kapitalizmi neyse onu da reddediyorum.
Kapitalizm zaten Türkiye gibi bir yerde senin feodal yapını,
bilmem neyini her şekilde kullanarak çoğalan ve sömüren bir yapı.
Ben Trabzon’dan geliyorum, orada böyle bir atölye yapma imkanımız
dahi yok. Olmasını bırakalım Trabzon’da mesela, az önceki
arkadaşa espri yapmış ya “Askere gitmedin mi sen?” diye, böyle bir
soru sorulma ihtimali dahi yok, direkt linç edilebilirsin. Mesela
Trabzon’a queer bir arkadaşım geldiğinde, terörle mücadele çevremizi
sarmıştı ve yapıştırdığımız stickera baktı. Genç-sen stickerıydı,
onu yapıştırmak bir şey değildi, fakat terörle mücadele’nin
gelme nedeni şu, sokaktaki insanlar arıyorlar ve “Biz böyle ucube
bir şey gördük, dolaşıyor sokaklarda bunu yakalayın,” diye ihbar
ediyorlar. O yüzden ben de yerelden biri olarak bu sohbet oralara
nasıl taşınır açısından düşünüyorum.
Berfu: Benim söylemeye çalıştığım şey şu: Çöpten yemek yersin,
otonom olursun, kapitalizmi kendi hayatından dışladığını düşünürsün
ama maalesef şu yaşadığımız dünyada o iktidar ilişkilerinin
hiçbir zaman tamamen dışında var olamazsın. Ve şu izlediğimiz
film de bir gün tüketim nesnesi haline gelecek, yakındır.
Kapitalizmin her şeyi nasıl içerip, pazarladığını biliyoruz. “Dolayısıyla
bundan muafım, bunun dışındayım,” demek yerine bence,
içinde olduğunu bile bile devamlı onunla eleştirel mesafeyi
korumaya çalışmak önemli. Bu onunla mücadele etmeyeceksin
de demek değil. Dolayısıyla burada sorun olan onun ne kadar kapitalist
üretim ilişkileri içerisinde olduğu değil bence, çünkü her
şey onun içinde, hepimiz onun içindeyiz, keşke olmasak ama maalesef,
onunla yaşamak durumundayız.
Ecemen: Mesela biz bir porno film yapacağız diyelim, bu nasıl olsun
deyip, üzerine bir sürü şey koyup, “Feminist porno nasıl olur?”
ya da işte “Nasıl bir antikapitalist porno yaparız?” diye konuşup,
ondan sonra da oraya bir sürü görüntü koymamalıyız. Mesela bir
feminist porno olabilir ve orada gayet heteroseksüel bir erkeğin de
hoşlanabileceği görüntüler ya da vanilla, şiddet içermeyen çok yu-
muşak bir şeyler de olabilir ve bu da feminist porno olabilir bence.
Feminist porno yapacağız ya da antikapitalist bir porno yapacağız
diye içine belli görüntüleri koyma uğraşımız olmamalı, bana bu
pornonun da gettolaşması gibi geliyor. Tersinden bir ezber gibi…
Ceylan: Sanırım iki sene evveldi, Onur Haftası’nda yaptığımız
yine bir porno film atölyesi vardı. Orada mesela ana akım ve daha
çok heteroseksüel erkeklere hizmet eden pornoda nasıl bir görüntü
perspektifi olduğu incelendi. Bu tür pornoda daha çok kadınların
suratı çekilir, erkelerin suratı çekilmez mesela. Fakat orada
Andy Warhol’un yaptığı bir tane iş gösterilmişti tamamen bunu
altüst eden: Bir tane adama bir hatun oral seks yapıyor ama bütün
zaman boyunca adamın suratı çekiliyor. Bu da illâ burada iki
tane kadın bedeni veya vajinası olan kişilerin sevişmesini görmek
gerekmediğini gösteren bir şey… Belki de feminist olan yaklaşım
daha da farklı olabilir, daha neler var aslında bizim eleştirdiğimiz,
belki de onları biraz daha açmak iyi olabilir.
Yıldız: Ecemen’in açtığı yerden devam edeyim. Haz zaten böyle
çok net kurallarla tanımlanabilen bir şey değil ve porno da yaşanan
hazzın temsili ve en indirgenmiş haliyle, haz uyandırmaktır.
Hazzı şöyle olacak, böyle olacak, bir de şundan katacağım, bir de
bundan katacağım, çok güzel oldu, diye temsil etmek beni etkilemiyor
açıkçası. Daha ziyade o filmde de bir yerde söylüyordu.
“Önceden anlaşıyorsun, kontrat, ama haz böyle akan bir şey ve
bir yerde başka bir şey oluyor ve mola bana iyi geliyor,” dedi, o çok
kafamı açtı benim. Öyle bir haz kurgusu daha özgürleştirici olabilir
ve daha geniş olanaklar ve önümüze çok daha başka ufuklar
açabilir. Çünkü bütün bu pornografi ve cinsellik tartışmalarının
benim açımdan en değerli olan kısmı hem kendi bedenime, hem
çevremdeki insanların bedenine dair o algıyı değiştirmek, kendimizi
nasıl özgürleştireceğimize dair araçlar ve daha geniş bir haz
kurgusu/örüntüsü keşfetmek. Yoksa bana şu da yapay ve suni geliyor:
bu filmde mesela siyah bedenler yok, öyleyse bir siyah beden
koymalıyız. Yani, bir kutumuz var, içine her şeyden koyduk
ve acayip queer oldu, bu değil bence. Alternatifini ve daha ötesini
düşünebilmeliyiz. Bu kendimize dair bir özgürleşme de olacaktır.
Çünkü “Bedenimle bir sürü problemim var, bedenimi göstermeyi
çok seven birisi değilim, niye böyle?” sorusunu ben şu an düşünmeye
başladım, böyle sorularla belki olacak gibi geliyor.
İsmigül: Mesela benim Queer’den öğrendiğim şey bu sistemin,
bu toplumsal cinsiyet sisteminin, bize dayattıklarına zarar gördüğümüz
için itiraz etmek. Ama bunun illâ ki tam tersini koymak,
bir öbürü kadar tehlikeli ezber bir yöntem gibi geliyor bana.
Queer’den anladığım, bütün olanakları sunması, onların arasın-
462 463