amargi_feminizm_tartismalari_kitap_2012

İstanbul Amargi - Feminizm Tartışmaları Anayasa Tartışmaları
Evet, belki benim de böyle bir duruşum olabilir ama kurumsal
olarak böyle bir duruş sizce ne kadar yerinde bir strateji olur? Ondan
emin olamadım... Çünkü böyle bir talepte bütün eşcinsellerin
birlik olmasını bekleyemeyiz, gerçekten evliliği yaşamak isteyen
eşcinseller de olabilir. Yani, kurumsal bir söz olabilir mi bu?
Sedef: Söylediğine ek yapmak istiyorum. Birincisi ilk söylediğin
çok doğru bir tespit, şöyle bir örnek vereyim. Hollanda’da eşcinsellerin
evliliğini en çok destekleyen partiler hangileridir biliyor
musunuz? Sağcı partiler. Tam söylediğin gibi olmuştur. Bizim Avrupa’daki
hareketi eleştirmemizin sebeplerinden biri de bu çünkü
“Ancak evlenirseniz sizi tanırız,” noktasına getirtilmiştir eşcinseller
ve onlar da o hakkı aldıklarında mücadele baya bir sönümlenmiştir.
Bu, dediğin gibi muhafazakâr sistemin eşcinselleri kendi
içine alabilmesi için bir yol.
İkinci söylediğine de şöyle bir ek yapmak istiyorum. Evlilik
sadece kadın ve erkeğin birbirlerini sevmelerinden meydana gelen
bir kurum değil, hele Türkiye’de malum hiç değil. Yasemin’in
de bahsettiği gibi evlilik sosyal hayatımızı etkileyen bir ton ilişkiyi
ve durumu da içinde barındırıyor: Sigorta, miras, çocuk edinmek
vs. Yoksa mesele sadece kiminle sevişeceğini birilerine deklare
etmek değil. Mesela bir sürü evlilik programını hayretler içinde
izliyoruz. Teyze çıkıyor, katın var mı, yatın var mı, diye soruyor
çünkü evlilikler pek de öyle romantik bir kaygıyla yapılmıyor.
Dediğim gibi bizim derneğin pozisyonu bu noktada nettir.
Biz eşit vatandaşlar olarak herkesin eşit haklara sahip olması gerektiğine
inanıyoruz fakat sosyal politikaların aile üzerinden değil,
birey üzerinden belirlenmesi gerektiğine inanıyoruz ve eşcinsel
evlilikleri tartışırken esas gündemimizde olan yaşama hakkını
unutmayalım diyoruz. Bizim bu kafa karışıklığı içinde kendimize
bulduğumuz politika bu ve şimdilik bu politika üzerinden yürüyoruz.
Dediğin gibi “Biz kurum olarak evliliğe karşıyız,” demek
bana açıkçası çok anarşistçe geliyor. Herkes aynı düşüncede olmayabilir.
Tam da sıraladığım sebeplerden dolayı evlilik sadece romantik
bir birliktelik değil, kişilere bir sürü yarar sağladığı nokta
var, o yüzden buna toptan bir şekilde karşı çıkma şansımız yok bu
memlekette ne yazık ki.
Seyda: Bu tartışma aynı zamanda askere gitme sürecinde de oluyor
değil mi? Çürük raporu alma meselesi de çok benzer.
Sedef: Evet. Biliyorsunuz ki bütün erkekler için askere gitmek
zorunlu vatan hizmeti fakat eğer bir hastalığınız olduğunu belirtirseniz
askerlikten muaf tutulabiliyorsunuz. Her ne kadar Türk
Tabipler Birliği eşcinselliğin bir hastalık olmadığını kabul etmiş
olsa da ordu nedense hâlâ bunu bir psikoseksüel bozukluk olarak
tanımlıyor. Artık dünyada kullanılmayan bir kaynağı kendisine
referans alarak bunu söylüyor ve Minnesota kişilik testi yaparak
insanların eşcinsel olup olmadıklarını anlamaya çalışıyor. Birkaç
sene önce çok daha kötü uygulamalar vardı, ilişki sırasında çekilmiş
fotoğraflar istiyorlardı.
Güneş: Artık yok mu o?
Sedef: Şöyle söyleyeyim, dernekler bu uygulamanın üzerine çok
gittikleri için Gülhane Askeri Tıp Akademisi’nde (GATA) olmuyor,
sadece pek bilmediğimiz bazı askeri hastanelerde bu uygulama
olabiliyor. Kulağımıza geldiği anda tepki gösteriyoruz. Çok
iğrenç bir şey gerçekten, ilişki sırasında fotoğraf istiyorlar ve bunun
ikna edici olması için de, kişinin ilişkide edilgen pozisyonda
olması ve yüzünde bir gülümseme olması gerekiyor.
Bu gereklilikleri yerine getirip o çürük raporunu aldığında
“Ben eşcinselliğin psikoseksüel bozukluk olduğuna inanıyorum,”
demek oluyor. Ama askerlik yapmamanın diğer seçeneği olan vicdani
retçi olmak da bu ülkede çok zor. Vicdani retçi oldukları için
insanlar bu ülkede ne işkencelerden geçiyor. O sebepten dolayı
kişiler ne yapacaklarını da bilmiyorlar. “Aman boş ver, askere gideyim,”
dediklerinde de bir sürü başka sorunlarla karşılaşıyorlar:
Sürekli aşağılanmayı, kötü işlerde çalıştırılmayı bir yana bırakın,
taciz, tecavüze maruz kalabiliyorlar. İnsanlar can güvenliği hissetmediklerinden
askere gitmek istemiyorlar. Şimdi Allah’tan bu
bedelli askerlik çıktı da parası olan para biriktirip askerlikten kurtulabiliyor
ama parası olmayan yüzündeki gülümsemeyle o fotoğrafı
verip çürük raporunu almak zorunda.
Bu da eşcinsel evlilikler gibi bir sorundur. “Çürük müyüm
değil miyim, eşcinsellik psikoseksüel bozukluk mudur, değil midir?”
tartışması var ama derneklerin sitelerinde yazar: “Çürük raporu
almak istiyorsanız şunları şunları yapın!” Biz insanlara bu
bilgiyi sunarız çünkü bu konuda bilgi almak isteyen çok fazla insan
bize ulaşıyor. Bir yandan çok doğru bir politika değil ama bir
yandan da sistemin aygıtlarıyla sisteme karşı savaşmak gibi geliyor
açıkçası. Bence bu sürecin kendisi çok ironik çünkü insanlar
gidip, orada performans sergiliyorlar. Arkadaşları askere uğurlar
gibi muayeneye yolluyoruz ve “Ay, bunu mu giysem? Bunu mu
taksam?” diyerek gidiyorlar.
Tabii askerlik artık yöntemlerini değiştiriyor. Şimdi eşcinselliğini
kanıtlamasını istediklerine ailenden birisini getir, o söylesin
diyorlar. Bu zaten ailesine açık olmayanlar için ciddi bir sorun.
Bir taraftan 18 yaşını geçmiş bu kişiyi askere alıyorsun, ama diğer
yandan da hâlâ aileni getir diyorsun.
442 443