amargi_feminizm_tartismalari_kitap_2012

Recommendations

Info

İstanbul Amargi - Feminizm Tartışmaları Ekoloji ve Feminizm işlemesi gerçekten zor. Sevi: Şehirde yaşayan bir insan olarak, bu koşullarda, feminist hareketle ekolojik hareketin ilişkilenememe durumunun sınıfsal bir boyutu da olduğunu düşünüyorum. Ekolojik hareketin içindeki bir insan bu teoriyi şehirde mevcut olan bütün bu ekonomik döngüler içinde nasıl pratiğe dönüştürebilir gibi bir soru var aklımda? Acaba ben dönüştürülmüş kâğıtlardan defter yapan bir markanın defterini kullanarak ekolojist mi oluyorum? Değilsem eğer o zaman bunun alternatifleri nelerdir? Bunları sorgulamakta ya da buraya dair politika üretmekte eksiklerimiz olduğu için ekolojik hareket daha çok üst orta sınıfların bütçe ve zaman ayırabildiği bir şey haline geliyor. Burada kurulan ekoloji pazarına gitmek bile işçi sınıfından biri için çok mümkün değil. Daha çok serbest zamanlı çalışan insanların gündüz mesailerini ayırarak gidebileceği lüks bir alışveriş haline geliyor. Ya da internetten bilmem ne köyündeki bilmem ne balını ısmarlıyor; 3 liraya alabileceğin bir şey değil. Meselenin sınıfsal boyutuyla ilgili neler düşünüyorsunuz? Ayşe: Çevrecilik ve ekolojist olmanın farkını belki de birazcık burada açmak gerekiyor. Ekoloji hareketi de, çevre hareketi de üst orta sınıf hareketler. Evinin kirasını ödedikten, çocuğuna baktıktan sonra sinemaya, tiyatroya gitmeye başlıyorsun ya, bu da böyle aslında. Evet, tüketim alışkanlıklarını değiştirmek de işin bir parçası ama ekolojist olmak endüstrileşmeyi, kapitalizmi de hedef alan politik bir duruş. Sevi: Evet, zaten politik bir duruş ama meselenin sınıfsal boyutu gündelik hayat pratiklerini deneyimleme noktasında farklılaşmaya neden olduğu için, bu hareketlerin birbiriyle ilişkisinde de bir temassızlık olabilir. Ayşe: Feminist hareket de bence gayet üst orta sınıf. Kızılca: Feminist hareketin sınıf kurgusu daha mı kuvvetli diyorsun? Anlamadım. Mine: Sınıf, ekoloji, kadın diye değil de ezen/ezilen ilişkisi diye bakmak gerektiğini düşünüyorum. Kendi adıma politik bir özne olarak bir platformun içinde şu anda örgütlü bir mücadele veriyorum ama aynı zamanda kafamda bir devrim tahayyülüm var. Yapmayı istediğim devrim düşüncesi ile birlikte politik mücadelemin bir parçası olan “şimdi, şu anda”yı kolektifleştirmeye çalışıyorum. Bence zaten ezilen insanlar için bütünlüklü bir mücadele verildiğinde ekoloji de bu mücadelenin ana parçalarından biri haline gelir; sadece ekoloji mücadelesi verilmez. Bu yüzden bence bir feminist zaten ekolojisttir. Ben hem anarşistim, hem ekolojistim, hem vicdani reddimi açıklıyorum; iktidarı gördüğüm her yerde suratına çarpıyorum zaten. Sevi’nin söylediği bence sadece çevre mücadelesi veren insanlar için geçerli. Çevreci yaşam sisteme karşı mücadelenin bir parçası değil de sadece yaşamında bir hobi olduğunda lüks bir yaşam biçimine dönüşür ve tabii ki de üst sınıfa ait bir mücadele olur. Ama bu senin için bir hobi değil, yaşamını dönüştürmek için bir gereklilik, bir ihtiyaçsa ve senin ihtiyaçlarına karşı sistem kendi gerekliliklerini dayatıyorsa, o zaman karşına aldığın şey yalnızca geri dönüşmeyen kâğıtlar olmaz. Sen karşındakini mücadele ettiğin iktidarın bir parçası olarak görüyorsan o zaman senin politik olarak ciddi bir tahayyülün var demektir. Kızılca: Mine’nin bahsettiği, feministlerin ve ekolojistlerin ortak ilkeler geliştirmesi meselesinde şöyle bir soru sorulabilir. Bu kolay mı? “Eko-feminizm gerekli mi?” noktasına dönersek… Ben bir kimlik tanımlıyorsam, o bir sadakattir. Ben feministsem belli şeyleri yapmam. Ekolojistsem belli şeyleri yapmam. Eko-feministsem neleri yapmam? Ya da ekoloji ve feminizm hareketlerinin beraber iş görmesi gerektiğini düşünüyorsam neleri yapmam? Bir feminist ekolojist duyarlılıkla neleri yapmaz? “Kim ekolojist olma lüksüne sahiptir?” yerine belki bu noktadan düşünmek lazım. Bizim sadakatimiz, duruşumuz nereye? Eko-feminizm ayrıca bu duruşa bir şey katar mı? Esen: Sevi aslında şöyle bir şey söylüyor, biz bu etkinliği tasarlarken de benzer bir şey düşünmüştük. Sizin tarif ettiğiniz kırda süren bir ekolojik hareket var ve ama başta Ayşe’nin de söylediği gibi kentte yaşayanlar bu ekolojik duruşu nasıl sahiplenecekler? Biz kentte kırdaki HES’lerle ilgili mücadeleye katılmıyoruz ama kendimize nasıl ekolojist deriz? Kentlerde yaşamını bu sorgulamalara göre kurmaya çalışan tavrın nasıl bir sınıfsallığa denk düştüğünden bahsediyor. Bir taraftan da -sizin durduğunuz politik yerden bahsetmiyoruz ama- genel olarak ekolojik hareketin ya da ekolojik söylemin üst orta sınıfa denk düşen bir karakteri var. Örneğin organik ürün meselesi başka bir piyasa oluşturdu; daha ekolojik ama kapitalist bir piyasa. “Bunları yapmıyorum,” demenin başka bir etikete dönüşmesi ve bu etiketin de bir sınıfsallığa tekabül etme meselesi var. Buna nasıl bakıyorsunuz ya da bu mevzular hareket içinde nasıl konuşuluyor? Kızılca: Şöyle bir sorun var: Organik pazara giden bir reklamcı organik pazara neden gidiyor? Çünkü marketten alacağı patateste kimyasal kalıntılar var ya da patatesin tohumuyla oynanmış olabilir. Onu yerse kendisi ve çocuğu zarar görecek. Bu adam şunu düşünmüyor: Bu patatesin ekiminde sınaî tarım yöntemleri kullanıldığı için küçük çiftçinin evi, barkı darmaduman oldu; en iyi ihtimalle bu çiftçi tarım işçisi oldu. Patateslerin üretilmesi 212 213
İstanbul Amargi - Feminizm Tartışmaları Ekoloji ve Feminizm için o kadar su yoğunluklu bir üretim tarzı geliştirildi ki (çünkü hibrid tohumların buna ihtiyacı var) o bölgedeki küçük çiftçiler topraklarından oldu çünkü suları kurudu, bütün sular patateslere akıyor. “O yüzden ben bu patatesleri marketten almayayım, gideyim organik pazardan küçük çiftçiden alayım,” demiyor ki. Zannetmiyorum ama eğer diyorsa son derece ekolojist bir mantıkla hareket ettiğini söyleyebilirim. Ama şu nedenle söylemediğini biliyorum çünkü kentlerdeki organik pazarlarda küçük çiftçiler patateslerini satamıyorlar. Organik pazarda çok büyük organik çiftlikler var, bunlar taşeron şeklinde, bazen küçük çiftçilerden de mal alabiliyorlar ama bunun bir ağı var ve küçük çiftçi bu ağa ulaşamıyor. İzmir’de bile ulaşamıyorlar ki, İstanbul’da hiç ulaşamazlar. Buradan biliyorum ki ekolojik bir derdi olsa organik pazardan alışveriş yapmaz. Bizim böyle bir derdimiz var, biz bunu biliyoruz ve bu yüzden de organik pazara gitmiyoruz. Reklamcının organik pazara gitme amacı kendi sağlığını korumak ve marketten alışveriş yapan fakir kişiden daha sağlıklı çocuklar yetiştirmekse bunu tartışmamıza bile gerek yok, bu kişinin ekolojiyle zaten alakası yok. “Organik pazarı destekliyor musunuz?” diye soruyorsanız bunun cevabı da belli, hayır. Çünkü organik pazarlar Buğday Derneği’nin tekelindeki belediyelerle beraber çok güzel para kazandıkları yerlerdir. Küçük çiftçiye hiçbir faydası yoktur, kendine has “organik” bir sektör geliştirmiştir. Organik sertifikalarını almak bile muazzam paralar gerektiriyorken küçük çiftçinin “organik üretim” bile yapması çok zor zaten. “Peki, kentteki ekolojik hareket neyi savunabilir?” diye sorduğumuz zaman şunu söyleyebiliriz: Kentteki insanlar küçük çiftçilerle temasa geçsin, yedikleri gıdaların, tohumların nereden geldiğini ve nasıl üretildiklerini bilsinler. Ama bu bilgiyi sadece kendi sağlığı için öğrenmesin. Dünya çöküyorsa ve şirketlerin eline geçiyorsa benim çok sağlıklı olmamın da bir önemi yok zaten. Organik beslenmemin çok bir anlamı yok. Bir ekolojist bunu der çünkü ekosistem mantığıyla düşünür. Ben bu ekosistemin bir parçasıyım, eğer bu ekosistem çöküşe doğru gidiyorsa ben de çöküşe doğru gideyim der. Hatice: Gidecek de zaten. Kızılca: Tabii, ne kadar organik beslenirsen beslen zehir sana havadan gelecektir. Esen: Bütün bu duyarlılıkla baksam da param yoksa marketten alışveriş yapmak zorundayım. Kızılca: Ben de marketten alışveriş yapıyorum… Esen: Mesela diyorum. O zaman kentteki ekolojist ne yapacak? Mine: Üst orta sınıf çevrecilerin içerisinde bulunduğu örgütlen- meler zaten ekoloji mücadelesini manipüle ederek, insanlara küçük vicdan muhasebeleri yaptırarak bu alanı kapitalizme dahil ediyor. Greenpeace, Buğday Derneği, Doğa Derneği bu tür örgütlenmelere örnektir. Bence kimin yanında bulunduğun ya da kimin önünde yakanı iliklediğin çok önemlidir. Mesela biz şu sloganı attık: “Şirket talan, kanun yalan, Karadeniz isyanda, isyana devam.” Sen bu sloganı attığında karşına aldığın şey millet meclisi, kanun, yasa ve şirketlerse, meseleyi sınıfsal olarak da konumlandırmışsın demektir. İçerisinde bulunduğun yapı zaten senin mücadele hattını da belirler. Mesela sen üst orta sınıfsan, bu mücadeleyi ezen/ezilen ilişkisi olarak değil de çevre sorunu olarak görürsün. Türkiye hektarlarca ormanın yakılarak fabrika yapıldığı, fabrika sahibi şirketlerin merkezindeki çevre ağaçlandırma projeleri için ise milyarların harcandığı bir ülke. Etrafı yeşile boyanmış bir hayvanat bahçesi istiyorsan eğer, gidersin TEMA’ya ağaç dikersin ya da Greenpeace’e imza atarsın. Dünyanın en büyük benzin şirketi BP ile ortak olan Greenpeace’le aynı platform içerisinde bulunabilirsin. Kendi adıma Esen’in bahsettiği bu etiket oluşturmayı kapitalistlerin yaptığını düşünüyorum. Ben ilkesel olarak Coca-Cola tüketmiyorum. Bunu da çok büyük bir devrim diye yapmıyorum, bu benim bireysel tavrım. Ben Coca-Cola’nın onlarca işçi öldürdüğünü, dünya su alanlarının çok büyük bir kısmını yönettiğini biliyorum. Ama sadece bunu yapmıyorum, aynı zamanda şirketlerin önünde oturma eylemlerine katılıyorum, köylerde o şirketlere ve devlete karşı mücadele ediyorum. Bu da işin politik kısmı… Kızılca: Bir de ek olarak Mine şunu da yapıyor: Coca-Cola Seyfe Gölü’nde Doğa Derneği’yle beraber pelikanları kurtarma çalışması yaparken gidip onu deşifre ediyor. Ayşe: Ortaklaşabileceğimiz ilkelerden bahsediyorsak eğer ekoloji hareketinin de, feminist hareketin de şiddetsizlikten yana olması gerektiğini düşünüyorum. Benim hayatımdaki birinci ve temel ilke bu. Eski bir Greenpeace gönüllüsü olarak Greenpeace konusunda ciddi bir manipülasyon yaptığını düşünüyorum. Anarşist olmayan ekolojistler olduğunun da göz ardı edilmemesi gerekiyor bence. Bana liberal de denebilir herhalde, siyasal alan içerisinde kendini daha özgürlükçü gören biriyim, revizyonistim, parlamenter sistem içerisinde çözümler olabileceğini düşünüyorum ve bunun için de mücadele ediyorum; yasaları değiştirmenin de mücadelenin araçlarından biri olduğunu düşünüyorum. Politik alan derken de aslında tam da bunu kast ediyordum. Bir fabrikanın bacasını tıkamakla, tüm üretim şekillerine yaptırım uygulayacak bir yasal önlem almak arasında benim için dağlar kadar fark var. 214 215
Page 2 and 3:
İstanbul - Amargi Feminizm Tartı
Page 4 and 5:
İstanbul Amargi - Feminizm Tartı
Page 6 and 7:
Page 8 and 9:
Page 10 and 11:
Page 12 and 13:
Page 14 and 15:
Page 16 and 17:
Page 18 and 19:
Page 20 and 21:
Page 22 and 23:
Page 24 and 25:
Page 26 and 27:
Kürt Kadın Hareketi ve Feminizm
Page 28 and 29:
Page 30 and 31:
Page 32 and 33:
Page 34 and 35:
Page 36 and 37:
Page 38 and 39:
Page 40 and 41:
Page 42 and 43:
Page 44 and 45:
Dindar Kadınlar ve Feminizm “Her
Page 46 and 47:
Page 48 and 49:
Page 50 and 51:
Page 52 and 53:
Page 54 and 55:
Page 56 and 57:
Page 58 and 59: İstanbul Amargi - Feminizm Tartı
Page 150 and 151: Feminist Örgütlenme “Ben eksiğ
Page 158 and 159:
Page 160 and 161:
Page 162 and 163:
Page 164 and 165:
Page 166 and 167:
Page 168 and 169:
Page 170 and 171:
Page 172 and 173:
Page 174 and 175:
Page 176 and 177:
Page 178 and 179:
Page 180 and 181:
Page 182 and 183:
Page 184 and 185:
Page 186 and 187:
Farklılıklarımızla Yanyana (mı
Page 188 and 189:
Page 190 and 191:
Page 192 and 193:
Page 194 and 195:
Page 196 and 197:
Page 198 and 199:
Page 200 and 201:
Page 202 and 203:
Page 204 and 205:
Page 206 and 207:
Page 208 and 209:
Anayasa Tartışmaları “Bir kad
Page 210 and 211:
Page 212 and 213:
Page 214 and 215:
Page 216 and 217:
Page 218 and 219:
Page 220 and 221:
Page 222 and 223:
Page 224 and 225:
Page 226 and 227:
Pornografi ve Feminizm “Pornograf
Page 228 and 229:
Page 230 and 231:
Page 232 and 233:
Page 234 and 235:
Page 236 and 237:
Page 238 and 239:
Diziler nasıl yapılıyor/yazılı
Page 240 and 241:
Page 242 and 243:
Page 244 and 245:
Page 246 and 247:
Page 248 and 249:
Page 250 and 251:
Page 252 and 253:
Page 254 and 255:
Page 256 and 257:
Page 258 and 259:
Page 260 and 261:
Page 262 and 263:
Page 264 and 265:
Page 266 and 267:
Page 268 and 269:
show all

amargi_feminizm_tartismalari_kitap_2012

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?