Göçün 50. Yılında Avrupa'da Din Hizmetleri-2 - Diyanet İşleri ...

Meymûne (r.ah.) validemiz ile
evlilik gerçekleştirmiştir. (Buhârî,
Meğâzî, 43)
Meymûne validemiz, İslâm’ın
zuhurundan bir süre önce evlendiği
Mes’ûd b. Amr es-Sekafî’den
ayrılmasının ardından Ebû Rühm
b. Abdüluzzâ ile evlilik gerçekleştirmişti.
Ancak yeni eşi de
vefat etti. Bunun üzerine bizzat
kendisi Hz. Peygamber (s.a.s.)
ile evlenmek istediğini kız kardeşi
Ümmü’1-Fazl Lübâbe (r.ah.)’ye
açtı. Hz. Abbâs (r.a.) veya Ca’fer
b. Ebû Tâlib (r.a.) de Rasûl-i Ekrem
(s.a.s.)’e baldızları Meymûne
ile nikahlanmasını teklif ettiler. Bu
esnada Umretü’l-kazâ hazırlıklarını
gerçekleştiren Hz. Peygamber
(s.a.s.) kendisine yapılan teklifi
kabul ederek Mekke’deki amcası
Abbâs (r.a.)’a haber gönderip
Meymûne (r.ah.) ile evlenmesine
aracılık yapmasını istedi. (İbn Sa’d,
et-Tabakât, VIII, 132-133, 137)
Hicretten önce İslâmiyet’i kabul
eden Hz. Meymûne (r.ah.)’nin,
Hz. Peygamber (s.a.s.)’in evlenme
niyetini öğrenince kendini
ona hibe etti. Kendisini
Peygamber’e hibe eden mümin
kadının evliliğini Peygamber de
onu nikâhlamayı dilediği takdirde
sadece Peygamber’e mahsus
olmak üzere onaylayan ayetin bu
olay üzerine indiği rivayet edilir.
(İbn Hişâm, es-Sîre, IV, 296; İbn Abdilberr,
el-İstîâb,IV, 1916-1917)
“... Bir de kendi nefsini peygambere
hibe eden ve peygamberin
de kendisini nikâhlamayı murad
ettiği mümin kadını, diğer müminlere
değil yalnız sana mahsus
olmak üzere helâl kıldık ve senin
üzerine müşkilat olmaması için
müminlerin zevceleri ve cariyeleri
hususunda farz kıldığımızı evvelce
sana bildirdik. Allah Gafurdur,
Rahimdir.” (Ahzâb, 50)
Allah Rasûlü (s.a.s.) bu evlilik
sebebiyle Meymûne (r.ah.)’ye
500 dirhem mehir vermiş, bundan
sonra bir daha evlilik yapmamıştır.
Birden çok kadınla evliliği konusunda
pek çok hikmetler ve Müslümanlar
adına hayırlar zikredilen
Hz. Peygamber (s.a.s.)’in bazı
evliliklerinde siyasî hedefl er de
güttüğü bilinmektedir. Meymûne
(r.ah.) ile izdivacı da onun siyasî
sebepli evliliklerinden sayılır. Hz.
Peygamber (s.a.s.)’in bu evliliğiyle,
yetmiş kadar sahâbînin şehid
düştüğü Bi’rimaûne olayından
(H.4/M.625) sonra Meymûne
(r.ah.)’nin mensup olduğu
Birden çok kadınla evliliği
konusunda pek çok hikmetler
ve Müslümanlar
adına hayırlar zikredilen
Hz. Peygamber’in (s.a.s)
bazı evliliklerinde siyasî
hedefl er de güttüğü bilinmektedir.
Meymûne
(r.ah.) ile izdivacı da
onun siyasî sebepli evliliklerinden
sayılır.
Arabistan’ın güçlü kabilelerinden
Âmir b. Sa’saa ile akrabalık kurmak
istediği anlaşılmaktadır. Allah
Rasûlü (s.a.s.) benzer bir gayeyle
daha önce yine Âmir b. Sa’saa
kabilesine mensup aynı zamanda
Meymûne (r.ah.)’nin üvey kardeşi
olan Zeynep bint Huzeyme (r.ah.)
ile de izdivaç gerçekleştirmişti.
Onların kabileleri genel anlamda
Müslümanlara karşı düşmanca
faaliyetlerin içinde olmuştur. Hz.
Zeyneb bint Huzeyme (r.ah.) bu
süreçte Hz. Peygamber (s.a.s.)’in
kabilesinden olan Ubeyde b.
Hâris (r.a.) ile evliydi. Ubeyde’nin
Bedir savaşı esnasında şehit olması
üzerine Hz. Zeyneb (r.ah.)
dul kaldı. Allah Rasûlü (s.a.s.)
hem şehidin dul eşiyle evlenip
onu onurlandırmak, hem de
İslâm’a karşı gerçekleştirilen
bütün tertiplerin içinde bulunan
Âmir b. Sa’saa kabilesi ile yakın
ilişkiler kurabilmek hedefi yle
onunla evlenmeye karar verdi.
Aynı kabileden gerçekleşen bu iki
evlilik, Hz. Peygamber (s.a.s.)’in
Âmir b. Sa’saa kabilesinin Müslümanlara
katılmasına ne kadar
ehemmiyet verdiğine işaret eder.
Rasûl-i Ekrem (s.a.s.) Umretü’lkaza
esnasında Meymûne
(r.ah.)’yle gerçekleştirmeyi düşündüğü
düğününe Mekkelileri
de davet etmek suretiyle onlarla
da bir yakınlık vesilesi oluşturmaya
çalıştı. Gerçekten de Mekke’de
üç gün çok çabuk denecek bir
süratle geçmişti. Hz. Peygamber
(s.a.s.), bu vesileyle Müslümanların
Mekke ile olan münasebetlerinde
gerginliği ortadan
kaldırmak istiyordu. Ancak Hudeybiye
barış antlaşmasına göre
üç günden fazla Mekke’de kalması
mümkün değildi. Rasûlullah
(s.a.s.), siyasî dehasını burada da
göstererek düşmanları ile uzlaşmak
için her fırsatı değerlendirecekti.
İşte bu evlilik, Kureyş’in
İslâm’a ısınması için bulunmaz
bir fırsattı. Belki bu sayede üç
günlük süreyi uzatması mümkün
olabilirdi. Bunun için düğün işleri
tamamlanıncaya kadar kendisine
vakit tanımalarını arzuladı. Fakat
Kureyş, dördüncü günün sabahında
Süheyl b. Amr ile Huveytib
b. Abdi’l-Uzza’yı, Müslümanların
Mekke’den çıkmaları gerektiğini
hatırlatmak üzere Râsûlullah
(s.a.s.)’a gönderdiler. Elçiler gelip
artık çıkmaları gerektiğini, çünkü
Hudeybiye’de verdikleri sözün
böyle olduğunu söylediler. Bunun
üzerine Hz. Peygamber: “Evet,
dediğinizde haklısınız. Lâkin müsaade
etseniz de burada bir gün
Aralık 2011 - 152 49