Göçün 50. Yılında Avrupa'da Din Hizmetleri-2 - Diyanet İşleri ...

More documents

Recommendations

Info

40 buyurmaktadır. Dolayısıyla ayette anlatılan müminin imanın ziyadeleşmesi şu anlamındadır. Mümin inancına göre yaşayıp ibadet ve güzel davranışları devam ettirdiğinde, iman gönüllerde ve zihinlerde aydınlık hâline gelmekte şeytanın hilelerine karşı siper olmaktadır. Şu hâlde imanı yenileme “lâ ilahe illallah Muhammedun Resulüllah” sözüyle başlayıp, onu mahz-ı marifet hâline getirmeye çalışılmalıdır. İnsanlık Peygamberler ve onların varisleri olan âlimler vasıtasıyla devamlı ikaz ve irşad edilmektedir. Bir nevi imanları yenilenmektedirler. Dolayısıyla günümüze gelinceye kadar İslam âlimleri bu vazifelerini hakkıyla yapmışlardır. O hâlde müminler böyle kimselerin mesajına kulak verdiği takdirde kendilerini yenilemeye fırsat bulmuş demektir. 2. “Azığını tastamam al, şüphesiz yolculuk uzundur.” Yolcu, öz vatanına giden veya varacağı yeri sabırsızlıkla bekleyen kişi demektir. İnsanın dünyadaki yolculuğu cennete doğru uzanmaktadır. Demek ki, mümin bu yolculuğu vatan-ı aslisi olan cennetine ve Peygamberine kavuşmak için bir fırsat olarak görmelidir. Bir gün Hz. Peygamber henüz çocuk yaşta bulunan Hz. Ömer’in oğlu Abdullah b. Ömer’in omzundan tutarak; “Ey İbn ömer! Sen dünyada bir garib veya bir yolcu gibi ol! (yolcu olduğunu unutma!) ve kendini kabir ehlinden say! (dünyadan çıkınca mutlaka oraya varacağını ve kıyamete kadar orada bekleyeceğini unutma!) (Buhârî, Rikak, 2) buyurarak, ahireti devamlı hatırından çıkarmamasını tavsiye etmiştir. Abdullah b. Ömer Hz. Peygamber’in bu tavsiyesinden sonra kendi kendine devamlı şöyle dermiş: “Akşama ulaştın mı sabahı bekleme, sabaha çıktın mı akşamı bekleme, Sağlıklı olduğun sırada Aralık 2011 - 152 hastalık için hazırlık yap (ki maddi yönden kimseye muhtaç olma). Hayatta iken ölüm için hazırlıklı ol. Ey Abdullah! Yarın ismin ne olacak (merhum mu denecek?) bilemezsin!” (Tirmizi, Zühd, 25) diyerek sürekli kendisini murakabe altında tutmuştur. Kur’an-ı Kerim’de Cenab-ı Hak “Azık edinin; kuşkusuz azığın en hayırlısı takvadır.” (Bakara, 197) buyurmaktadır. Takva, kelime manası itibariyle “korunma” anlamına gelmektedir. Istılahta ise insanın ibadet ve güzel işler yaparak kendisine acı verecek durumlardan korunması anlamına gelmektedir. Yine Kur’an-ı Kerim’de “Allah katında sizin en şerefl iniz takvada en ileri olanınızdır.” (Hucurat, 13) şeklinde haber verilmektedir. Ayrıca A’raf suresinin 26. ayetinde takvaya şöyle işaret edilmektedir: “Ey Ademoğulları! Size mahrem yerlerinizi örtecek giysi, süslenecek elbise yarattık. Takva elbisesi, işte o daha hayırlıdır.” Gönrüldüğü gibi bu ifadede takva, günah duygularını örtüp kapatan, bastıran bir koruyucu, ruhu bezeyen bir erdem şeklinde takdim edilmiştir. Dolayısıyla elbise bedeni kapattığı, koruduğu ve süslediği gibi takva da ruhu kötü duygulardan örter ve ruhu süsler. Şu hâlde takva, kişiyi; kaba, haşin, haksız, isyankar, aç gözlü ve edepsizlik gibi kötü ahlaktan korumaktadır. 3. “Sırtındaki yükü hafi f tut, çünkü tırmanacağın yokuş sarptır.” Bu ikaz ile sanki şöyle denmektedir: “Ey yolcu! Azığını eksiksiz al, fakat yol boyunca sana lazım olmayacak yükleri de boş yere yanında taşıma! İleride Akabe denilen sarp yokuş vardır.” İnsana helaller azık, haramlar yüktür. Dolayısıyla cehenneme yakıt olacak bütün dünyevilikler insanın sırtında yüktür. Bu itibarla küfür, fısk, isyan ve her bir günah yüktür. Dünya hayatında insanın karşısına çıkan her musibet bir sarp yokuştur. Şeytanın tuzakları ve nefsin arzuları aşılması gereken birer tepedir. Mâsiyete karşı sabırdan sâlihât peşinde koşmaya kadar her hayırlı amelin önünde zorlu geçitler bulunmaktadır. Nitekim Cenab-ı Hak insanların önündeki sarp yokuşları göğüslemesi gereken zor işleri sayarken “sarp yokuş bilir misin nedir?” buyurduktan sonra “sarp yokuş, bir köleyi, bir esiri hürriyetine kavuşturmaktır. Kıtlık zamanında yemek yedirmektir. Yakınlığı olan bir yetimi ya da barınacak yeri olmayan bir fakiri doyurmaktır. Bir de sarp yokuş gönülden iman edip birbirine sabır ve şefkat vermek, sabır ve şefkat örneği olmaktır.” (Beled, 12-18) şeklinde anlatmaktadır. Ölüm, öbür âleme uzanan ve müthiş geçit ve yokuştur. Kabir, sual, mizan ve sırat gibi ahiret duraklarından her biri Akabe, zorlu bir yokuştur. Bu Akabelerden aşılması ise daha dünyada iken azık hazırlamaya ve faydasız yüklerden kurtulmaya bağlıdır. Şu hâlde dünya hem misafi rhane hem de imtihan yeridir. Dolayısıyla insan ne kadar yaşasa da mutlaka ölecektir. Bugünkü ilmî veriler ışığında kainatın yaşı 15 milyar yıl, dünyanın ise 5 milyar yıl olduğu kabul edilmektedir. Yine bilinmektedir ki Güneş, “Vega” denilen bir yıldıza (kara delik) doğru saniyede 20 km. hızla hareket hâlindedir. Dünya ise güneşe bağlı ve bağımlı olarak saniyede 30 km. hızla Vega’ya doğru yönelmiştir. Dolayısıyla dünya, uzay mekiği (hızlı feribot) gibi geçtiği bir noktadan bir daha geçmemek üzere, güneşle beraber ahirete doğru hızla yol almaktadır. Bu esnada dünya, duraklarda yani kabirde bazı yolcularını indirmekte ve ahirete göndermektedir. İşte dünyadaki mal ve mülk kişiyi ancak kabire kadar
götürebilir. Şu hâlde insan, bâkî hayat için dünyada hazırlık yapmalıdır. Baki hayatın ilk kapısı da kabirdir. “Dünya (cennette) evi olmayanın evi, malı olmayanın da malıdır. (Dolayısıyla ahireti düşünmeyerek) Aklını kullanmayan (yalnız) dünyevî malları toplar.” (Ahmed b. Hanbel, Müsned. VI. 71) hadisi, insanın dünyaya bakışını göstermektedir. Yine “Ademoğluna iki vadi dolusu mal verilse, üçüncü vadiyi (başkalarını) ister. İnsanoğlunun güzünü ancak toprak doyurur. Allah pişman olup tevbe edenlerin (hırs göstermeyip vazgeçenlerin) tevbesini kabul eder.” (Müslim, Zekat, 116) hadisi, insanın mala karşı olan fıtrî bir meylini anlatmaktadır. Bununla birlikte hadiste insanın topraktan yaratılıp yine mutlaka toprağa gideceği bir nükte ile işaret edilmektedir. Ayrıca insan kabre konunca üzerine dökülen topraklar ister istemez yüzüne dolacaktır ki, bu da ayrı bir vurgudur. Burada Hz. Ali’nin (r.a.) sözü olarak nakledilen “insanlar (dünyada) uykudadır, ölünce uyanırlar (hakikatı anlarlar).” (Aclunî, Keşfü’l-Hafa, II, 432) vecizesi de hatırlanmalıdır. Demek ki mümin, fıtrî olan beka hissini cennet nimetlerine çevirebilmelidir. O hâlde mümin, fani ve geçici değil, bâkî ve ebedî güzellikleri tercih etmeli, fazla olan yükleri atmalıdır. 4. Amelinde ihlaslı ol, zira kontrol eden her şeyi görüp gözetmektedir.” İhlas, halis kılmak, halis olmak anlamında ibaret ve her türlü ameli halkın övme ve beğenisini, yerme ve kınamasını düşünmeksizin sırf Allah için iyi bir niyetle yapmaktır. Şu hâlde bir amel sırf Allah için yapılırsa, “ihlas”, sırf gösteriş için yapılırsa “riya” hâlini alır. Cenab-ı Hak Kur’an-ı Kerim’de bu hakikate şöyle işaret etmektedir. “Kim dünya mükafatanı isterse (bilsin ki) dün- yanın da ahretin de mükafatı Allah katındadır. Allah her şeyi işiten ve her şeyi görendir.” (Nisa, 134) Şu hâlde mümin, bütün eşyayı birlikte ve bütün sesleri beraber işitenin ancak Allah olduğunu hatırlamalı ve yaptığı her şeyin veya amelin (ibadetin) görüldüğünü ve söylediği her sözün işitildiğini düşünerek riya ve gösterişten uzak kalmalıdır. Nitekim Peygamberimiz “Her kim (işlediği bir hayrı, ikbal için) insanlara duyurursa, Allah onun (gizli işlerini) duyurur. Her kim de (işlediği hayrı) gösterirse (müraîlik ederse), Allah da onun riyarkarlığını teşhir eder.” (Buhârî, Rikak, 36) Buyurmuşlardır. Dolayısıyla her kim işlediği hayrı gösteriş ve riya olarak yaparsa, Allah da onun riyakarlığını insanlara gösterir. Şu hâlde mümin devamlı yaptığı işleri Allah’ın rızasına uygun olarak yapmalıdır ki, bu ameli Allah katında makbul olsun. Dolayısıyla kişi kulluk görevini yerine getirirken riya ve gösterişten uzak durması gerekir ki, ameli makbul olsun. Kur’an-ı Kerim’deki şu ayet insanı riyadan korumakta ve ihlasa teşvik etmektedir. “Şüphesiz Allah, göklerin ve yerin gizliliklerini bilir. Allah yaptıklarınızı görendir.” (Hucurât, 18) Dolayısıyla Allah kullarını gören, kulların sevapları ve günahlarından haberdar olan, yaptıklarını bilendir. Cenab-ı Hak, mahlukatını gizli açık her hâliyle daima görür. Şu hâlde insan hayatını “ihlas” çizgisinde devam ettirebilirse, dünyasını, kârlı ve ahiretini mutlu hâle dönüştürebilir. Sonuç Cenab-ı Hak, dünyanın rotasını belirlemiş ve insanın da üzerinde yürüyeceği yolu göstermiştir. Bu esnada güzergahı bildiren o yüce Yaratıcı insanın seferde ihtiyaç duyacağı azığı da hazırlamıştır. Dolayısıyla ebedi saadete açılan caddede yürümek artık kolaylaşmış olacaktır. Şu halde cennetin azığı takva ve itaat, cehennemin kumanyası ile masiyettir. Bunlardan hangisi varsa kişiye onun kapısı açılacaktır. Böylece ölüm, kabir, sual, berzah, mahşer, hesap, mizan ve sırat gibi akabeler bir manada dünyada geçilmektedir. Demek ki ömür sermayesini ve sayısız nimetleri değerlendirebilenler daha dünyada iken o sarp yokuşları dümdüz birer yola çevirebilmektedirler. Bunlar tövbe çeşmelerinden arınarak masiyet yüklerinden kurtulmakta ve sırtlarında fazla ağırlıklar taşıma zahmetine dûçar olmadan rahatça cennete ulaşacaktır. Peygamberimiz “Ben sanki dünyada bir ağaç altında gölgelenip sonrada bırakıp giden bir yolcuya benzerim.” (Tirmizî, Zühd, 44) buyurmuşlardır. Şu hâlde her nefi s öleceğine göre, insan ölüm için daima hazırlıklı olmalıdır. İnsan gideceği yere hem ibadet hayatına ait borçlardan hem de üzerindeki kul haklarından halas olmalıdır. Çünkü hesaplaşma yapılacaktır. Mümin, günahlardan dolayı istiğfara sarılmalı ve mahşerde onu terkedebilecek her türlü sıkleti kabrin dışında bırakmalıdır. Kısaca her mümin kendi iman gemisini yenilemeli, ahiret azığını tedarik etmeli ve sırtındaki fazlalık yükünü hafi fletmelidir. Riya ve gösterişten uzak olarak ötelere yolculuk için hazırlık mahiyetindeki bu amelleri Allah’ın rızası çerçevesinde yapmalıdır. O takdirde yapılan ameller gerçek kıymetine ulaşacaktır. Yahya Kemal Beyatlı “Sessiz Gemi” adlı şiirinde insanın dünyadaki yolculuğunu veciz olarak şöyle özetlemektedir. “Artık demir almak günü gelmişse zamandan, Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan, Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol, Sallanmaz o kalkışta ne mendil, ne de bir kol.” Aralık 2011 - 152 41
Page 1: Göçün 50. Yılında Avrupa’da
Page 4 and 5: 2 1 EDİTÖRDEN Dr. Yüksel Salman
Page 6 and 7: 4 başyazı Prof. Dr. Mehmet Görme
Page 8 and 9: 6 Devlet Bakanı Prof. Dr. Maria B
Page 10 and 11: 8 tireceği gibi imkânsız hâle d
Page 12 and 13: 10 Aralık 2011 - 152 gündem 50 Y
Page 14 and 15: 12 Aralık 2011 - 152 gündem Holla
Page 16 and 17: 14 başkanı yirmi yaşlarında bir
Page 18 and 19: 16 Aralık 2011 - 152 gündem Göç
Page 20 and 21: 18 Çocuklarımızın ve gençlerim
Page 22 and 23: 20 uzunluğuna, pazılarına, bilek
Page 24 and 25: 22 Aralık 2011 - 152 gündem İsta
Page 26 and 27: 24 Çeşmeleri iptal edilmiş, taş
Page 28 and 29: 26 Aralık 2011 - 152 gündem Bir G
Page 30 and 31: 28 seneler sonra teravihlerimizi, c
Page 32 and 33: 30 makamları olan her çeşit gör
Page 34 and 35: 32 Kamuda veya serbest hayatta her
Page 36 and 37: 34 sanatta ve zanaatta iz bırakmı
Page 38 and 39: 36 Gerçek huzuru arayanlar için b
Page 40 and 41: 38 İmam, bir aile reisidir. Eşine
Page 44 and 45: 42 “Akif, bütün ömrünü nezah
Page 46 and 47: 44 ği faziletli bir şairdir. İst
Page 48 and 49: 46 Öyleyse bu konuda bir yol, yön
Page 50 and 51: Hicretten önce İslamiyet’i kabu
Page 52 and 53: 50 daha kalsak. Meymûne ile evlend
Page 54 and 55: 52 ki bir şeyin içinde gizlenen v
Page 56 and 57: 54 adam öldürmemek, (g) yetim mal
Page 58 and 59: 56 Başkonsolos Arı Eppingen Mevla
Page 60 and 61: 58 Siegen Selimiye Camii’nde Kurb
Page 62 and 63: 60 Bretten’de hacca gidecek vatan
Page 64 and 65: 62 Dernek başkanları ve din göre
Page 66: Resimdeki Bilgin İslam’ın Şart

Göçün 50. Yılında Avrupa'da Din Hizmetleri-2 - Diyanet İşleri ...

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?