HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bilinmezden gelmiş ve yine ...

Recommendations

Info

Akşam yemeği öncesi yine antrenman yapar benimle. Çünkü, sigarasını başka bir çocuğa aldırmak zorunda kalmış. İki fasıl sopadan sonra, mevzuyu anlatır: ‘Seni hergele seni’ anneannenlerin mahallede düğünlerde para isteme modası başlamış. Vermeyince tepeden geline, damada işiyorlarmış lan hayvan.’ Lan benim gibi torunuyla iftihar edeceğine, sopalıyordu. O yıllarda erzaklar ev depolarında saklanırdı. Sucuk, pastırma, bal ve daha değişik yiyecekler depoda beni beklerdi. Babaannemin evinden sabaha karşı kaçıp, Kalecik Mahallesi, yani anneannemin mekanına koşardım. Gün doğmadan bahçe içindeki depolara girer ve çantama sucuk, pastırma, bal ve ne bulursam doldurup kaçardım. Sonunda yine babaannemin başına kalmıştım. Beni döverdi ama en çok seven yine oydu. İki akıllı bir arada geçinip giderdik işte. Babaannemin ‘Avcı’ adlı aslana benzer yeleli bir köpeği vardı. Beni çok severdi. Onsuz bir bahçe düşünülemezdi bile. O yıllar dünya şimdiki gibi gökyüzüne varıncaya kadar pislik içinde değildi. Yağmur sularını tencerelere, kazanlara, küplere doldurup içerdik. Çeşme suları da içilirdi. Ama yağmur suyunun daha bereketli olduğu düşüncesi vardı. Bahçe içinde büyük bir havuz vardı, yağmur yağdıkça havuz dolardı. Havuz suyu ile çamaşırlar yıkanırdı. Bahçemizde bol kayısı ağacı vardı. Yedikten sonra çekirdeklerini biriktirir ve bakkala satardım. İçindeki yumuşak ve lezzetli bademini yemek isteyen çoktu. Çekirdekleri biriktirir, suya sokup ıslatır ve torbaya doldururdum. Üstüne kuru çekirdekleri koyup bakkala satardım. Islatmamın nedeni, daha ağırlaşmasındandı. Mahalle çocuklarından da çekirdek satın alıp, aynı şekilde ıslatıp ağırlaştırarak bakkallara satardım. Tabii o yıllar insanlar insanlara güvenirdi ve torbayı açıp altına bakmazlardı. Her torbayı başka bakkala satardım. Ben küçüğüm ya, benden alıp kar edecek. Zaten alışı kuvvetli her bakkal alıyordu çekirdek. Çok başkaydı ramazan geceleri, sabaha kadar otururduk. Herkes bahçesinde börekler, baklavalar hazırlardı. Sahur zamanı Kırıkkale ışıl ışıl olurdu. Gülüşler, şakalaşmalar, güreşler ve daha ne oyunlar olurdu. Ezan okunduktan sonra, cıvıl cıvıl olan bahçeler sessizliğe bürünürdü. Akşam iftar yemeği için pide ve yufkalar dizilir, kazanlarla hazırlanmış yemekler doldurulurdu. İştahla yerdik. Yufkası elde açılmış baklavaların tadına doyamazdık. Babaannem en az beş tepsi baklava yapardı. Bir akşam yine sopayla peşime düştü. Oruç başına vurdu sandım. Meğerse, tepsideki baklavaların altındaki yumuşak cevizli bölümleri çalınmış. Sadece kuru kabukları kalmış. ‘Lan misafirlere kuru kabuk yedirmek için mi saatlerce
uğraştım ben’ diyor da başka şey demiyor. Ramazan hatırına sopadan kurtuldum. Aslında yakalayamadığındandı da, film o senaryoya döndü. Çok başkaydı bayramlar. Postacısından tutun, çöpçüsüne varıncaya kadar tatlısı ve harçlığı verilirdi. O yılların polisleri bile, mahalleleri gezip, yaşlıların elini öperdi. Yeni giyecekler, pabuçlar, şekerler, el öpüp harçlık koparmak için yağcılıklar başlardı. Çocuklar para toplardı ama yazı tura oyunuyla işi bana devrederlerdi. Hani, Müslüman malı ortak hesabı diyorum. Çünkü, benim elini öpeceğim ve boynuna sarılacağım kaç kişi vardı ki hayatımda. Günlük hayat böyle devam ederken, benim yaşantıma çok başka şeyler katacak olayları yaşamaya başladım. Babaanneme ilaç almak için çarşıya gidiyordum. Eczaneler hep merkezdeydi. Çarşının girişinde bir kalabalık gördüm. Yere düşmüş beyaz bir at, acı içinde kıvranıyordu. Bir şeyden ürküp at arabasını delice çektiği ve direğe çarptığı söyleniyordu. Ama çocukların fikri başkaydı: ‘Bu atın adı Apollo 11. At, direğe tırmanmak istemiş ve yarıya kadar tırmanmış. Ama at arabası ağır geldiği için tırmandığı direkten sırtüstü yere çakılmış’. Vay bee, insanımız doğru yolda yürüyemezken, beygirimiz direğe tırmanıyordu. ‘Hayaller’ denen uçsuz bucaksız denizlerle ilk kez o zaman tanıştığımı çok yıllar sonra anlayacaktım. Parlayıp direğe çarpan arabaya bağlı bir at, son hızla direğe çarpıp ağır yaralanıyor. Ama çocukların dünyasında, at direğe tırmanmaya karar veriyor. Yarıya kadar tırmanıyor ve arabasının ağırlığı yüzünden yere çakılıyor. Bu fikirlere çok güldüm. Çünkü bana saçmalık gelmişti. Oysa, çocukların hayallerini, şahit oldukları olaylara yansıtmasının bir örneğiydi bu. Aynı akşam babaannem hastalandı ve beni halamın evine gönderdi. Yere tükürüp beş dakikalık süreyi başlattı yine. Olur, yirmi dakikalık yolu senin tükürüğün kuruyuncaya kadar hem gideceğim, hem de ağır okkalı halamı alıp geleceğim. Telefon falan nerdeee? Ve benden bedava ve hızlı telefon nerdeee? Halamın evine geldiğimde, kocasının ağabeyinin atölyesi önünde bir kalabalık gördüm. Eniştemin ağabeyi marangozdu ve kalas biçtiği hızar aletine parmağını kaptırmış. Hem de birkaç dakika önce. Yerde duran kopmuş parmağı gördüm. Kimse bakamıyordu. Adam bileğini tutmuş soluk bakışlarla etrafındakilere bakıyordu. Önce, yerde duran parmak parçasına, sonra kan fışkıran eline baktım. Kurban bayramlarında kesilen hayvanlar haricinde hiç bu kadar çok kan aktığını görmemiştim. Parmağına bağlanan kirli mendil, adamın yüzündeki beyazlaşma, mendilin kızıla boyanışı aylarca gözümün önünden gitmeyecekti. İlk kez bir insandan bu kadar çok kan fışkırdığını görmüştüm. Halam kayınbiraderine mi yoksa babaanneme mi bakacaktı. Ama o yıllar insanlık ve sadakat vardı. Halam ikisine de koştu. Zaten komşular da koşmuştu. Ama demek ki insan en yakınına daha fazla güveniyordu. Mahallede her şey aynı giderken, üstü açık kırmızı bir araba geldi. Karşımızdaki apartmanın sahipleri olduğunu duydum. Özel şoför inip kapıyı açtı. Sonradan öğrendim, bizim
Page 1 and 2: HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bil
Page 3 and 4: Akşam yemeğinden sonra bahçeleri
Page 5: adyolarıyla gelirdi düğüne. Han
Page 9 and 10: O yıllar ‘Hıdrellez’ gününe
Page 11 and 12: yılanlarımı gören çocuklar kor
Page 13 and 14: kovalardım. Çocuklar onları kova
Page 15 and 16: evin henüz bitmemiş iki katı yok
Page 17 and 18: Köpeğimiz Avcı’dan sonra, bir
Page 19 and 20: En kısa süre içinde yeni elbisel
Page 21 and 22: görüyordum. Kendimi suyun içine
Page 23 and 24: öldüren adamın evinin yanışın
Page 25 and 26: arkadaşım şeytan abilerini onlar
Page 27 and 28: Sabahın erken saatinden akşama ka
Page 29 and 30: Benden yaşça büyük Eva ile arka
Page 31 and 32: güzel olduğu için seçim yapmak
Page 33 and 34: En alt kat onların hayvan ve yem s
Page 35 and 36: Coburg’a lunapark geldi ve ailece
Page 37 and 38: Birden bankta okuduğum ve altıma
Page 39 and 40: kimsenin bana dikkat etmeyeceğini
Page 41 and 42: Ve bir gün geldi yine bir bisiklet
Page 43 and 44: Ve bir gün geldi, karşımıza Seu
Page 45 and 46: süre solumuza dönüp durduk. Ve b
Page 47 and 48: çizdi. Filmlerde görmüş olduğu
Page 49 and 50: Üzerinde kocaman harflerle ‘Alpi
Page 51 and 52: sayesinde iyi para topladım. Sünn
Page 53 and 54: Ama anlamamış gibi davrandım. Bi
Page 55 and 56: Bir gün küçük bir dükkanın ar
Page 57 and 58:
Yine bir gün homurdanarak özel g
Page 59 and 60:
Aklıma gelen tek şey, karanlıkta
Page 61 and 62:
Akşam amcam eve geldi ve hiçbir d
Page 63 and 64:
Dükkanı temizlerken müşteri tar
Page 65 and 66:
devamlı görüyordum. Bu yüzden y
Page 67 and 68:
Günler geçtikçe annemin değişi
Page 69 and 70:
Çeşitli mağazalardan toptan giyi
Page 71 and 72:
yerine koymazdı. Teyzesinin evinde
Page 73 and 74:
Birahanelerde başlamış olan haka
Page 75 and 76:
alışmış bir insan olarak, her
Page 77 and 78:
Zaten öğlen yemeği vakti yaklaş
Page 79 and 80:
sakladığım para çabuk bitti. So
Page 81 and 82:
kadın, kocasıyla baş başa kalma
Page 83 and 84:
adamdı. Gelir gelmez Osman’a vur
Page 85 and 86:
Benim gibi ilk kez gelip, ‘bir da
Page 87 and 88:
Yaşam denen uzun yolda, çok güze
Page 89 and 90:
Karpuzcuları ayıklamak için geze
Page 91 and 92:
İşlerin çok kesik gittiği bir z
Page 93 and 94:
Sanki, bizi toplumdan ayıran özel
Page 95 and 96:
çenem sayesinde paranın yarısın
Page 97 and 98:
Ayrıca, dul ve iki çocuklu bir ge
Page 99 and 100:
gelmiş. Lakin, birinci sigarası i
Page 101 and 102:
Yeni sübyan binası tamamlandı ve
Page 103 and 104:
akıyorum. Tophane ‘Av Malzemeler
Page 105 and 106:
gittikten sonra birçok insan bana
Page 107 and 108:
Cezalar katlanacaktı. Arada bir h
Page 109 and 110:
Sabaha karşı uyandım. Kollarımd
Page 111 and 112:
Ölü vaziyet bulunmadan önce üze
Page 113 and 114:
oyalar akıyor. Usta şaşırmış
Page 115 and 116:
abamın hakkını ben alacakmışı
Page 117 and 118:
Cezaevine girmek ve gözümün duru
Page 119 and 120:
Mahmut’un aldığı mikroskop gel
Page 121 and 122:
İçeri girişler, çıkışlarla y
Page 123 and 124:
çekişirken, ben senin başında s
Page 125 and 126:
En kötü yakalanışımız yine tu
Page 127 and 128:
dikkatlice bana baktı ama hiç kon
Page 129 and 130:
as bas bağırırdı: “Lan adi he
Page 131 and 132:
gibi malzemeleri de ayıklıyorlard
Page 133 and 134:
kadar acele bulaşıkçı aranıyor
Page 135 and 136:
elvermiyordu. İşte tam o sırada
Page 137 and 138:
zevkliydi. Horozlar ve tavukları k
Page 139 and 140:
Tam bu arada kafam iyiyken Taksim
Page 141 and 142:
akınca huzursuz oldu. Bir şeyler
Page 143 and 144:
Ulusal, benim hayatımda büyük bi
Page 145 and 146:
asılı duran büyük aynaya yakla
Page 147 and 148:
sahip olduğum dedektör ve teknik
Page 149 and 150:
için boşuna mı uğraşmıştı.
Page 151 and 152:
Arada bir cami tuvaletine gidip yı
Page 153 and 154:
Kış iyice bastırdı. Otelciler b
Page 155 and 156:
Bir anda şansım dönmeye başlam
Page 157 and 158:
Otuz gün dolmadan Adnan Özer’de
Page 159 and 160:
Onuncu gün falandı, ellerimdeki t
Page 161 and 162:
Ancak on gün sonra kızlar benimle
Page 163 and 164:
hazırlıyorum. Taşınacağım evi
Page 165 and 166:
Akşam eve girer girmez kutlama fas
Page 167 and 168:
oyunu çok hoşuma gidiyor. Sabah u
Page 169 and 170:
Son günlerde Müşfik Ağabey geld
Page 171 and 172:
Garaj karakolunun karşısında yer
Page 173 and 174:
kibarlaştı. Eski polislerin adın
Page 175 and 176:
Lakin adamın umurunda değil. İş
Page 177 and 178:
dediğimi yaparım Adnan Özer. Dah
Page 179 and 180:
saldırır ve parçalar. Vahşileş
show all

HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bilinmezden gelmiş ve yine ...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?