HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bilinmezden gelmiş ve yine ...

Recommendations

Info

toplamaya başlardı. ‘Lan eşşekler, sabahtan beri oynuyorsunuz. Babanız gelecek. Yemek hazır ama akşam ekmeğine gitmediniz hala. Koşun lan.’ sesleriyle inlerdi mahalle. Hepimizde bir koşturmaca başlardı, fırına kadar yarışırdık. Beni geçen, geçtiği anda kendini yüzükoyun yerde bulurdu. Hani, ayağım yanlışlıkla kardeşin ayakları arasına girmiş olurdu. Akşam yemeği sonrası yine komşu sohbetleri, börekler, semaver çayları faslı başlardı. Yaz ayları böyleydi. Ama kışın yaşantımız biraz değişirdi. Zayıflatılmış mangal külüne patates gömüp pişmesini beklerdik. Sonra soğumasını beklemeden tuzlayıp yemeye başlardık. Ağzımız yandığı halde iştahla ısırırdık. Tek şikayetimiz, soğuktan sokağa çıkamayışımızdı. Ben hep postacıyı beklerdim. Postacıyı gördüğümde ‘Almanya’dan mektup var mı?’ derken, kalın kaşlarını kaldırmasına çok bozulurdum. Ama mektup olduğunda, daha karşılaştığımız anda gülümserdi. Koşarak mektubu alırdım. Beş yaşında okuma yazma öğrenmiş olduğum için, mektubu neşeyle okurdum. Hatta babaanneme ve komşulara gelen mektupları bile ben okurdum. Kırıkkale’nin meşhur ‘Tınaz’ okulundaki komşu öğretmen herkes gibi babaannemi çok severdi. ‘Öğretmen oğlum, benim torunum mahalleyi karıştırıyor. Şunu sınıfına al, bir şeyler öğrensin. Sopa kar etmiyor. Belki senin ilmin kar eder’ diye başından atışı, beş yaşında okulla tanışmamı sağlamıştı. İlk zamanlar sınıfı pek sevmemiştim. Fakat annem, gelen mektuplarında yakında beni Almanya’ya aldıracağını yazardı hep. Almanya’ya gitme ümidiyle kısa sürede okur yazar oldum. Altı yaşıma girdiğimde hızlı bir şekilde okuyup yazmaya başladım. Fakat okulu çok karıştırınca öğretmen beni sepetlemek zorunda kaldı. Erken okuma yazma öğrenmem, diğer çocuklar için hayranlık uyandıracak bir olaydı. Fakat, o yılların macera romanları olan eski yabancı softa efendi ‘Kinowa’ ve iskelet elbiseli ‘Killing-Her Boka Hoplar’ efendi yeni bir dünya ile tanışmama neden oldu. Kinowa hiç azat etmez, anında işi bitirirdi. Killing efendi ise, saç teli kadar ince iple onuncu kata çıkar, abazan ve dul teyzeyi anında ‘orgasmus’ eder bırakırdı. Killing efendi yeni abazanlara hizmet için geldiği gibi giderken, teyze seslenirdi: “Cumartesi kocam yok, börek yaparım sana.” Börekçi teyze bekleye dursun, Killing efendi başka teyzeyle hamur işleri yapardı. Silah, kan, şiddet, insan ve hayvan öldürme gibi duyguları hep o romanlarda görürdüm. Pamuk tatlısı ve elma şekeri karşılığında çocuklara yazılarını okumam normal bir olay sayılırdı. Haybeye yazı okunmazdı ya. Mahallemize on beş dakika uzaklıkta anneannem otururdu. Babaannem kızınca ona, anneannem kızınca babaanneme dönüş hesabı diyorum. Hani, hangisinin kayığına binsem onun türküsünü söylerdim. Fakat anneannem son kez kovduktan sonra bir daha gidemedim. Çünkü, bütün mahalle sopalarla kovaladı beni. Evler hep bahçeli olduğu için, düğünler bahçe içinde yapılırdı. Herkes maddi gücüne göre bahçe süslerdi. Maddi durumu iyi olanlar ve Almanya’da akrabası olanlar düğün salonu kiralardı. Fötr şapkası bol tüylüler, hani bir inceden yerli ‘Apaçiler’ diyorum, ellerinde kocaman
adyolarıyla gelirdi düğüne. Hani, ‘bakın lan, medeniyet görün angutlar sizi’ hesabı diyorum. Ama çoğunluk bahçede düğün yapardı. Anneannemin yan komşusu oğlunun düğününü yapıyordu. Damadın yanına gidip “İyi karı, güle güle kullan. Bana bir lira ver” dedim. ‘Seni Almancının piçi, karıyı bana sen mi buldun da para istiyorsun’ demesine çok bozuldum. Kimseye fark ettirmeden eski uzun şişeli bir ‘Tekel Birası’ içtim. Çişim gelince Duvarın üstüne çıktım. Erkekler rakı içip eğleniyor, kadınlar hizmet ediyordu. Beni kimse göremedi. Kamışımı çıkartıp beklemeye başladım. Tam çişim fışkırdığı anda damada, “Lan damat piçi, al bakalım özel düğün hediyeni’ dediğim anda damat yüzünü yukarı çevirdi ve çişim yüzüne çarptı. Gelin de şaşkınlıkla yüzünü bana dönünce, onun yüzüne de işedim. Beyaz gelinliği sapsarı olmuştu. Dandik gelinlikmiş canım. Yoksa öyle hemen sapsarı olur muydu hiç? Kız bağırmaya başladı. Damat ağaçtan bir dal kopartıp kapıya koşarken, ben hala gelinin üzerine işiyordum. Mal gelin, kaçacağına “ay ay ayÖ olamaz. Alamancı piçi üstüme işiyor” diye yırtınıyordu, kerize sultan. Damat kapıyı açınca işemeyi kesip kaçmaya başladım. Mal gelin gibi olduğum yerde dikilip ‘kelle kelle, gel beni bir üfle’ diyecek halim yoktu ya. Evler alçak olduğu için bir evin çatısına çıktım. Herkes düğünü bırakmış benim peşime takılmıştı. Lan arkadaş, bir sidik kokteyli için bu kadar davul çalınır mı be? ‘Seni Alamancı Piçi.’ diyerek ‘Damda Safari’ oyunu başlattılar. Lakin, ben mahallenin yolları kadar, damlarını da onlardan iyi bilirdim. Damdan dama uçarcasına zıplıyordum. Arada bir ‘aahh ayağım’ ve ‘Ooyy dizim’ gibi şarkılar demeti duyarken, kahkahalarla gülüyordum. Hani, çektiğimiz ‘Damda Safari’ filminin yeni adı ‘Safari Gazileri Destanı’ olmuştu. Damdan düşen düşene ama peşimi bırakan yok. En yakından takip eden damat var. ‘Lan daha gerdeğe bile girmeden hemi seni.’ adlı parçayı telaffuz eylemelerdedir. Ben de, ‘hay burnuna osurayım senin lan Kalecik ayısı. Sen karıdan ne anlarsın, mal oğlu mal’ derim. Damat fişeklenir ve o hızla önünü görmez keriz. Damat aniden kayboluverir. Yufka pişirilen çukur tandır bacasını görmemiş avel. Aşağı bakarım, kızgın sacın üstünde hopluyor. ‘Yanık götle gerdek nasıl olur acaba?’ derim. Damat iyice sapıtır. Lakin, anneannemin evine son gidişim olacağı için, yanık götle gerdek işini hiç öğrenemeyecektim. Anneanneme beni bir daha görmek istemediklerini ısrarla belirtmişler. Haberi babaanneme kadar gelir. İyi de, vukuatı deplasmanda bitir. Kendi sahanda sopa ye. Ne biçim sportmenlik lan bu? Damat ve geline ömrü billah unutamayacakları bir hediye vermiştim. Bu dünyada kaç gelinin başına işeyecek çocuk bulunmuştur? Aradan bir zaman geçer. Babaannem hiç yokken sopayı kapıp dalar bana. Soruyorum. ‘Lan milleti de yoldan çıkarttın. Siktir git artık ananın yanına.’ Sopayı yedikten sonra beni bakkala gönderir. Antrenman sonrasına sigarası bitmiş. Lan işe bak be, önce durup dururken dal bana. Sonra da bakkala gönder. Bir de çabuk gelecekmişim. Havasını alır. Verdiği iki buçuk lirayla merkeze gidip dalgama bakarım. Babaannem sigara bekliyormuş. Sabreden derviş, muradına erermiş.
Page 1 and 2: HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bil
Page 3: Akşam yemeğinden sonra bahçeleri
Page 7 and 8: uğraştım ben’ diyor da başka
Page 9 and 10: O yıllar ‘Hıdrellez’ gününe
Page 11 and 12: yılanlarımı gören çocuklar kor
Page 13 and 14: kovalardım. Çocuklar onları kova
Page 15 and 16: evin henüz bitmemiş iki katı yok
Page 17 and 18: Köpeğimiz Avcı’dan sonra, bir
Page 19 and 20: En kısa süre içinde yeni elbisel
Page 21 and 22: görüyordum. Kendimi suyun içine
Page 23 and 24: öldüren adamın evinin yanışın
Page 25 and 26: arkadaşım şeytan abilerini onlar
Page 27 and 28: Sabahın erken saatinden akşama ka
Page 29 and 30: Benden yaşça büyük Eva ile arka
Page 31 and 32: güzel olduğu için seçim yapmak
Page 33 and 34: En alt kat onların hayvan ve yem s
Page 35 and 36: Coburg’a lunapark geldi ve ailece
Page 37 and 38: Birden bankta okuduğum ve altıma
Page 39 and 40: kimsenin bana dikkat etmeyeceğini
Page 41 and 42: Ve bir gün geldi yine bir bisiklet
Page 43 and 44: Ve bir gün geldi, karşımıza Seu
Page 45 and 46: süre solumuza dönüp durduk. Ve b
Page 47 and 48: çizdi. Filmlerde görmüş olduğu
Page 49 and 50: Üzerinde kocaman harflerle ‘Alpi
Page 51 and 52: sayesinde iyi para topladım. Sünn
Page 53 and 54: Ama anlamamış gibi davrandım. Bi
Page 55 and 56:
Bir gün küçük bir dükkanın ar
Page 57 and 58:
Yine bir gün homurdanarak özel g
Page 59 and 60:
Aklıma gelen tek şey, karanlıkta
Page 61 and 62:
Akşam amcam eve geldi ve hiçbir d
Page 63 and 64:
Dükkanı temizlerken müşteri tar
Page 65 and 66:
devamlı görüyordum. Bu yüzden y
Page 67 and 68:
Günler geçtikçe annemin değişi
Page 69 and 70:
Çeşitli mağazalardan toptan giyi
Page 71 and 72:
yerine koymazdı. Teyzesinin evinde
Page 73 and 74:
Birahanelerde başlamış olan haka
Page 75 and 76:
alışmış bir insan olarak, her
Page 77 and 78:
Zaten öğlen yemeği vakti yaklaş
Page 79 and 80:
sakladığım para çabuk bitti. So
Page 81 and 82:
kadın, kocasıyla baş başa kalma
Page 83 and 84:
adamdı. Gelir gelmez Osman’a vur
Page 85 and 86:
Benim gibi ilk kez gelip, ‘bir da
Page 87 and 88:
Yaşam denen uzun yolda, çok güze
Page 89 and 90:
Karpuzcuları ayıklamak için geze
Page 91 and 92:
İşlerin çok kesik gittiği bir z
Page 93 and 94:
Sanki, bizi toplumdan ayıran özel
Page 95 and 96:
çenem sayesinde paranın yarısın
Page 97 and 98:
Ayrıca, dul ve iki çocuklu bir ge
Page 99 and 100:
gelmiş. Lakin, birinci sigarası i
Page 101 and 102:
Yeni sübyan binası tamamlandı ve
Page 103 and 104:
akıyorum. Tophane ‘Av Malzemeler
Page 105 and 106:
gittikten sonra birçok insan bana
Page 107 and 108:
Cezalar katlanacaktı. Arada bir h
Page 109 and 110:
Sabaha karşı uyandım. Kollarımd
Page 111 and 112:
Ölü vaziyet bulunmadan önce üze
Page 113 and 114:
oyalar akıyor. Usta şaşırmış
Page 115 and 116:
abamın hakkını ben alacakmışı
Page 117 and 118:
Cezaevine girmek ve gözümün duru
Page 119 and 120:
Mahmut’un aldığı mikroskop gel
Page 121 and 122:
İçeri girişler, çıkışlarla y
Page 123 and 124:
çekişirken, ben senin başında s
Page 125 and 126:
En kötü yakalanışımız yine tu
Page 127 and 128:
dikkatlice bana baktı ama hiç kon
Page 129 and 130:
as bas bağırırdı: “Lan adi he
Page 131 and 132:
gibi malzemeleri de ayıklıyorlard
Page 133 and 134:
kadar acele bulaşıkçı aranıyor
Page 135 and 136:
elvermiyordu. İşte tam o sırada
Page 137 and 138:
zevkliydi. Horozlar ve tavukları k
Page 139 and 140:
Tam bu arada kafam iyiyken Taksim
Page 141 and 142:
akınca huzursuz oldu. Bir şeyler
Page 143 and 144:
Ulusal, benim hayatımda büyük bi
Page 145 and 146:
asılı duran büyük aynaya yakla
Page 147 and 148:
sahip olduğum dedektör ve teknik
Page 149 and 150:
için boşuna mı uğraşmıştı.
Page 151 and 152:
Arada bir cami tuvaletine gidip yı
Page 153 and 154:
Kış iyice bastırdı. Otelciler b
Page 155 and 156:
Bir anda şansım dönmeye başlam
Page 157 and 158:
Otuz gün dolmadan Adnan Özer’de
Page 159 and 160:
Onuncu gün falandı, ellerimdeki t
Page 161 and 162:
Ancak on gün sonra kızlar benimle
Page 163 and 164:
hazırlıyorum. Taşınacağım evi
Page 165 and 166:
Akşam eve girer girmez kutlama fas
Page 167 and 168:
oyunu çok hoşuma gidiyor. Sabah u
Page 169 and 170:
Son günlerde Müşfik Ağabey geld
Page 171 and 172:
Garaj karakolunun karşısında yer
Page 173 and 174:
kibarlaştı. Eski polislerin adın
Page 175 and 176:
Lakin adamın umurunda değil. İş
Page 177 and 178:
dediğimi yaparım Adnan Özer. Dah
Page 179 and 180:
saldırır ve parçalar. Vahşileş
show all

HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bilinmezden gelmiş ve yine ...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?