HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bilinmezden gelmiş ve yine ...

Recommendations

Info

sınavlarda başarılı olmaktı. Çok gergin ve sinirli bir hale gelmişti. Gün geçtikçe yüzündeki yorgunluk daha çok belirginleşiyordu. Wiener Wald sefasından sonra yine uzun bir zaman yakın olamadık. Günler geçti ve sınav günü geldi. Mahmut çok perişan bir haldeydi. Yorgunluktan ayakta duramaz hale geldiği halde, akşam sekizde başlayıp, gece ikiye kadar süren barmenlik işini bırakmamıştı. Daha doğrusu, bırakamamıştı. Geç saat yine bardan geldi. Kitaplarına sarıldı. Ben de onunla birlikte oturmak istedim. “Azmin zaferi yarın belli olacak. Benim için dua et oğlum. Kazanırsam ve uslu durursan sana bir bisiklet alacağım, söz veriyorum sana” dedi. Bir anda dünyam değişti. Teyzemin oğlunda o yıllar en yeni model sayılan on vitesli ve eğri gidonlu yarış bisikleti vardı. Ondan istediğimi söyledim. Ama çok pahalıymış. ‘Nasıl olsa bir keriz bulup takas ederim’ düşüncesiyle kaderime razı geldim. Akşama kadar heyecanlı bir bekleyiş başladı benim için. Televizyonda sevdiğim en güzel diziler oynadığı halde, konuları anlayamaz olmuştum. Çünkü, aklım fikrim Mahmut’un sınavı kazanıp kazanamayacağındaydı. Kazanması onun için korkunç bir başarı olacaktı. Gerçeği söylemek gerekirse, ben bisikleti düşünüyordum. Annem işten izin alıp erken geldi. Çeşit çeşit mezeler hazırladı. Bir galon kırmızı şarap getirmişti. Mahmut’un gelme vakti yaklaştıkça, peş peşe sigara yakıyordu. Dakikalar geçmez olmuştu. Durmadan saate bakıyordu. Birden kapıda anahtarın çevrilme sesini duyduk. İkimiz de kıpırdayamıyorduk. Mahmut içeri girdi, yüzü asıktı. “OlmadıÖ ne yapayım” derken yüzüne iyice baktım. Yüzü asıktı. Ama gözleri beni aldatmaya yetmemişti. Ama annem aldanmıştı. “Kazandın sen.” dediğim an, kahkahaları yükseldi. Annemin karışık ifadeler dolu yüzü değişti. Evet, yanılmamıştım, Mahmut’un gözleri beni aldatamamıştı. İlk kez evimizde birçok meze ve galon şaraplı sofra kurulmuştu. Bizimkiler Almanlarla kaynaştıkça, yaşam tarzları da değişiyor gibiydi. İlk kez onların yanında sarhoş olana kadar şarap içtim. Her şey dönüyordu. Mahmut, annem, küçük salon, tabaktaki mantarlar bile oynuyor gibiydi. O yıllar Tanju Okan ‘Baba’nın çok meşhur bir plağı vardı: ‘Bu benim halkım. Aslanlar yatar gönlünde. Bu benim halkım’ parçası. Eski pikabımızda defalarca aynı parçayı dinledik. Ertesi gün kutlamayı devam ettirdik. Baraj gölünde saatlerce pedallı bota bindik. Akşam güneş batmadan önce, planör kiraladık. Bizi çeken araba hızlandıkça yükseliyorduk. Araba ipi bıraktı ve Augsburg kentini tepeden seyretmeye başladık. Resimler çektik. Güneşin batışını yüksekten seyretmek çok güzeldi. Planör motorsuz bir uçak olduğundan, inmek için devamlı kendi eksenimiz etrafında dönmemiz gerekiyordu. Epeyi yükselmiş olduğumuz için, uzun bir
süre solumuza dönüp durduk. Ve başımız dönmüş bir halde yere ayak bastık. Kısa bir süre sonra yaş günümü kutladık. Mahmut çok düşünceli bir insandı ve hediye almadan önce bana sordu: “Her konuya ilgi duyabilecek bir yapıya sahipsin. Yaş günün için sana bir ‘mikroskop’ almamı ister misin?’ demesinden ne kadar düşünceli olduğunu anlamak mümkündür. İlk mikroskop sahibi oluşum böyle olmuştu. Sonraki günler ‘solucan, böcek, toprak’ incelemesiyle geçecek gibi gelmişti bana. Mikroskop bilgilerini içeren büyük kitabımı okurken, ‘Belki bir şeyler keşfederim’ düşüncesine sahiptim. Kısa bir süre sonra Almanya, Türkler için ayda bir program yapılmasını kararlaştırdı. Ve kısa süre içinde program yapıldı. Adı ‘Türkiye Mektubu’ oldu. İtalyanların aylık ‘RAİ’si gibi bir programdı bu. Yanılmıyorsam, dört veya beşinci programda bir Türk sanatçıyı çıkardılar. Beyaz takım elbisesi, yüksek topuklu ayakkabısı, yüzündeki beni ile Zeki Müren’in tahtını zorlayacağı anons ediliyordu. Adı: Bülent Ersoy idi. Bir anda Almanyalı Türkler onun hayranı oluverdiler. Hayat hep nankörlüklerle doludur. Artık Tanju Baba bitmiş, Bülent Ersoy hayranlığı başlamıştı. Tam bu günlerde Augsburg’da gazetelerin yazdığı bir haber, bütün Türkleri ayağa kaldırdı. Müslümanlığı seçmekle gönüllerde taht kurmuş olan ve adını Muhammed Ali Clay olarak değiştiren siyahi boksör Augsburg’a gelecekti. Muhammed Ali boks maçları sabah ‘03.30’ civarında başlardı. Birkaç maçını seyretmiştik. Fakat yayın saati ters olduğu için, çoğu maçlarını kaçırmak zorunda kalıyorduk. İri kıyım George Foreman ve bacak kadar boyuyla Muhammed Ali’nin karnına sıkışıp alttan vuran Joe Frazer maçlarına herkes hayrandı. Raund bitiş gongu çaldığında Muhammed Ali, rakibin kıçına vurarak güler ve adamı uyuz ederdi. Kıça vurma işine Foreman pek tepki göstermezdi. Lakin, Frazer çok gıcık olurdu. Ali’nin en büyük özelliği kondisyonuydu. Dans ederek rakiplerini yorar ve sonunda maçı kazanırdı. Augsburg kongre salonunun önüne vardığımızda, korkunç bir kalabalık vardı. Mahmut daha önceden bilet almayı başardığı için, biz rahatça girdik. Salon iğne atılsa yere düşmeyecek kadar tıklım tıklım doluydu. ‘Muhhammed Ali geliyoooorrr’ sesleri arasında nihayet geldi. Dev gibi bir adamdı. Biz önceden bilet alanlardan olduğumuz için, özel kurulmuş ringin hemen dibindeydik. Kısa ve kıvırcık saçları, beyaz şortu, yüzünden eksilmeyen gülümsemesiyle harika bir adamdı. Eldivenlerini giymişti. Saçları beyaz bir Alman kadınını ringe davet etti. Yaşlı Alman kadınla kısa bir boks maçı yaptılar. Kadın bir tane çaktı ve Muhammed Ali yere indi. Sonra sarılıp öpüştüler. Ringden aşağı inmesiyle herkes onu öpebilmek için üzerine saldırdı. Yamyamın biri şortu aşağı çekince, siyah kıçı meydana çıktı. Adamı uyuz ettiler. Yarım saatlik bir şovdan sonra gitti. Taa Amerika’dan maçlarını izlediğimiz dev bir boksörü yakından görmek çok nefis bir duyguydu. Evimizde günlerce Muhammed Ali konusu geçti. Günler geçiyordu ama benim bisikletten hala haber yoktu. Teyzemin malı zaten hep
Page 1 and 2: HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bil
Page 3 and 4: Akşam yemeğinden sonra bahçeleri
Page 5 and 6: adyolarıyla gelirdi düğüne. Han
Page 7 and 8: uğraştım ben’ diyor da başka
Page 9 and 10: O yıllar ‘Hıdrellez’ gününe
Page 11 and 12: yılanlarımı gören çocuklar kor
Page 13 and 14: kovalardım. Çocuklar onları kova
Page 15 and 16: evin henüz bitmemiş iki katı yok
Page 17 and 18: Köpeğimiz Avcı’dan sonra, bir
Page 19 and 20: En kısa süre içinde yeni elbisel
Page 21 and 22: görüyordum. Kendimi suyun içine
Page 23 and 24: öldüren adamın evinin yanışın
Page 25 and 26: arkadaşım şeytan abilerini onlar
Page 27 and 28: Sabahın erken saatinden akşama ka
Page 29 and 30: Benden yaşça büyük Eva ile arka
Page 31 and 32: güzel olduğu için seçim yapmak
Page 33 and 34: En alt kat onların hayvan ve yem s
Page 35 and 36: Coburg’a lunapark geldi ve ailece
Page 37 and 38: Birden bankta okuduğum ve altıma
Page 39 and 40: kimsenin bana dikkat etmeyeceğini
Page 41 and 42: Ve bir gün geldi yine bir bisiklet
Page 43: Ve bir gün geldi, karşımıza Seu
Page 47 and 48: çizdi. Filmlerde görmüş olduğu
Page 49 and 50: Üzerinde kocaman harflerle ‘Alpi
Page 51 and 52: sayesinde iyi para topladım. Sünn
Page 53 and 54: Ama anlamamış gibi davrandım. Bi
Page 55 and 56: Bir gün küçük bir dükkanın ar
Page 57 and 58: Yine bir gün homurdanarak özel g
Page 59 and 60: Aklıma gelen tek şey, karanlıkta
Page 61 and 62: Akşam amcam eve geldi ve hiçbir d
Page 63 and 64: Dükkanı temizlerken müşteri tar
Page 65 and 66: devamlı görüyordum. Bu yüzden y
Page 67 and 68: Günler geçtikçe annemin değişi
Page 69 and 70: Çeşitli mağazalardan toptan giyi
Page 71 and 72: yerine koymazdı. Teyzesinin evinde
Page 73 and 74: Birahanelerde başlamış olan haka
Page 75 and 76: alışmış bir insan olarak, her
Page 77 and 78: Zaten öğlen yemeği vakti yaklaş
Page 79 and 80: sakladığım para çabuk bitti. So
Page 81 and 82: kadın, kocasıyla baş başa kalma
Page 83 and 84: adamdı. Gelir gelmez Osman’a vur
Page 85 and 86: Benim gibi ilk kez gelip, ‘bir da
Page 87 and 88: Yaşam denen uzun yolda, çok güze
Page 89 and 90: Karpuzcuları ayıklamak için geze
Page 91 and 92: İşlerin çok kesik gittiği bir z
Page 93 and 94: Sanki, bizi toplumdan ayıran özel
Page 95 and 96:
çenem sayesinde paranın yarısın
Page 97 and 98:
Ayrıca, dul ve iki çocuklu bir ge
Page 99 and 100:
gelmiş. Lakin, birinci sigarası i
Page 101 and 102:
Yeni sübyan binası tamamlandı ve
Page 103 and 104:
akıyorum. Tophane ‘Av Malzemeler
Page 105 and 106:
gittikten sonra birçok insan bana
Page 107 and 108:
Cezalar katlanacaktı. Arada bir h
Page 109 and 110:
Sabaha karşı uyandım. Kollarımd
Page 111 and 112:
Ölü vaziyet bulunmadan önce üze
Page 113 and 114:
oyalar akıyor. Usta şaşırmış
Page 115 and 116:
abamın hakkını ben alacakmışı
Page 117 and 118:
Cezaevine girmek ve gözümün duru
Page 119 and 120:
Mahmut’un aldığı mikroskop gel
Page 121 and 122:
İçeri girişler, çıkışlarla y
Page 123 and 124:
çekişirken, ben senin başında s
Page 125 and 126:
En kötü yakalanışımız yine tu
Page 127 and 128:
dikkatlice bana baktı ama hiç kon
Page 129 and 130:
as bas bağırırdı: “Lan adi he
Page 131 and 132:
gibi malzemeleri de ayıklıyorlard
Page 133 and 134:
kadar acele bulaşıkçı aranıyor
Page 135 and 136:
elvermiyordu. İşte tam o sırada
Page 137 and 138:
zevkliydi. Horozlar ve tavukları k
Page 139 and 140:
Tam bu arada kafam iyiyken Taksim
Page 141 and 142:
akınca huzursuz oldu. Bir şeyler
Page 143 and 144:
Ulusal, benim hayatımda büyük bi
Page 145 and 146:
asılı duran büyük aynaya yakla
Page 147 and 148:
sahip olduğum dedektör ve teknik
Page 149 and 150:
için boşuna mı uğraşmıştı.
Page 151 and 152:
Arada bir cami tuvaletine gidip yı
Page 153 and 154:
Kış iyice bastırdı. Otelciler b
Page 155 and 156:
Bir anda şansım dönmeye başlam
Page 157 and 158:
Otuz gün dolmadan Adnan Özer’de
Page 159 and 160:
Onuncu gün falandı, ellerimdeki t
Page 161 and 162:
Ancak on gün sonra kızlar benimle
Page 163 and 164:
hazırlıyorum. Taşınacağım evi
Page 165 and 166:
Akşam eve girer girmez kutlama fas
Page 167 and 168:
oyunu çok hoşuma gidiyor. Sabah u
Page 169 and 170:
Son günlerde Müşfik Ağabey geld
Page 171 and 172:
Garaj karakolunun karşısında yer
Page 173 and 174:
kibarlaştı. Eski polislerin adın
Page 175 and 176:
Lakin adamın umurunda değil. İş
Page 177 and 178:
dediğimi yaparım Adnan Özer. Dah
Page 179 and 180:
saldırır ve parçalar. Vahşileş
show all

HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bilinmezden gelmiş ve yine ...

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?