HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bilinmezden gelmiş ve yine ...

Recommendations

Info

doyurucu. Sen gel benim götümü ye emi” derken, annem uyuz olurdu. Uzun yıllar boyunca sadece birkaç kez bir araya gelmiş olduğu enişte beyin şakalarına alışması zaman alacaktı. İmmenstadt’dan sonra Coburg kentinde adam gibi bir binada oturmuştuk. Yeni evimiz ise iki katlı yarı ahşap, yarı beton bir yerdi. Üst katımızda Alman ev sahibi çift oturuyordu. Almanlar bahçe işleriyle uğraşmayı çok severdi. Anlaşılan yeni ev sahibimiz pek botanikten anlamıyordu. Bahçeyi istediğimiz gibi şekillendirebileceğimizi söylediler. Pek dışarı çıkmayan insanlardı. Çocuk sahibi değillerdi. İlk günler evimizde soğuk rüzgarlar esti. Bir süre sonra üvey babam Mahmut çok güzel bir haberle geldi, makine mühendisliği bölümündeydi ve ona bir pul vermişlerdi. Pulun en az elli kez büyütülmüşünü yapması gerekliydi. Aynı günlerde bir gece kulübünde barmen olarak işe başladı. Sabah üniversite, akşama kadar ders. Gece barmenlik. Sabaha kadar pul resmi derken, günde birkaç saatlik uykuyla yetiniyordu. Bu arada bana da nasihatler vermeyi ihmal etmiyordu. Okul tatil döneminde olduğu için biraz daha beklemem gerekiyordu. Mahmut’un kulüpten eve gelip çizmeye başladığı pula bakardım. Zaten başka yapacak ne vardı ki? Küçücük bir pulun, dev bir şekilde milimetrik olarak büyütülerek çizilmesi bayağı ilgimi çekmişti. Türk komşu çocuklarıyla tanışmaya başladım. Hepsinin elinde Teksas, Tommiks, Tom Braks çizgi romanları vardı. Evde salon direği gibi durup göze batmaktansa, parka gidip Türk çocuklarla çizgi roman okuyordum. Annem hala iş arıyordu. Sonunda ‘NCR’ kasa fabrikasında iş buldu ve vardiyalı olarak işe başladı. Mahmut ‘BMW’ ve başka şirketlerde iş bulabilmişti. Fakat askerlik yapmadığı için işe kabul edilmiyordu. Zaten bu yüzden barmenlik yapar olmuştu. Artık ne Mahmut’u, ne de annemi doğru dürüst görebiliyordum. Okula başlayınca, hemen hemen hiç göremez oldum. Komşu Türk aile kızlarından biri, beni Yunanlı Seula ile tanıştırdı. Türk çocuklarla park avunmacılığını bırakıp, Seula ile gezmeye başladım. Çoğunlukla evde yalnız kaldığım için, rahatça birlikte olabiliyorduk. Siyah saçları, iri kahverengi gözleri, mini eteği ile çok hoş bir kızdı. Zamanla birbirimize iyice bağlandık. İki sokak aşağıda buluşup, geziyorduk fırsat buldukça. İlk öpüşmemiz kısa olmuştu. Ama sonra, nefes almadan boğulurcasına öpüşür olduk. Nerede fırsat bulursak sevişiyorduk. Coburg’dan kalma paramı Seula için cömertçe harcadım. Lunaparklar, göl gezmeleri, en pahalı sandviçler ve pastalar. Onun için her şeye değer gibiydi benim için. Ailemden habersizce ve özgürce yaşamak, beni daha da cömertleşiyordu.
Ve bir gün geldi, karşımıza Seula’nın babası çıktı. Beni kulağımdan tutarak şöyle bağırdı: “Sen Türk, Biz Yunan. Olmayacak şeyler bunlar. Bizler düşmanız. Seni bir daha kızımla görmeyeceğim.” Bu cümleyi pek anlayamamıştım. Daha Yunan kelimesinin anlamını doğru dürüst bilmezken, düşmanlığı nasıl anlayacaktım. Benim yüzümden Seula başka bir okula verilmişti. Kısa bir süre sonra da taşındılar. Yine yalnız kalmıştım. Nereye taşındıklarını öğrenemedim. Bir süre sonra, bizim Migros türü olan Norma adlı marketten alışveriş yaparken, Seula ve annesini gördüm. Annesi alışverişe dalmıştı. Koluna vurup geçtim. Beni görünce gözleri parladı. Annesinin kulağına bir şeyler fısıldadı ve annesinin olumlu kafa sallayışından sonra önümden geçip gitti. Peşine takıldım. Girdiği yer kadınlar tuvaletiydi. Peşinden girdim. Küçük kabinde öyle bir sarıldık ki, sanki yıllardır görüşmemiştik. Uzun uzun öpüştük. Sıkı sıkı sarıldık. Ama fazla vaktimiz yoktu. Kabinden çıktık ve elini dudaklarına yapıştırıp bir öpücük attı. İki düşmanın, aşk dolu öpücük atması, birkaç saniye sonra bitti. Ben de çıktım. Kapıda bir kadın ile karşılaştık, “Burası bayanlar tuvaleti. Okuman yok mu senin” deyince, önümü tutup güldüm. Kadın iyice kızdı. Ben kaçtım. Uğruna dünyanın markını harcadığım Seula, öylece çekip gitmişti. Evin kirasını Mahmut ve annem ödüyordu. Ama sadece ben oturur gibiydim. Ne geldiklerini ne de gittiklerini görüyordum. Saat çaldığında kalkıp acele bir kahvaltı sonrası çantamı sırtladığım gibi, okul yoluna düşerdim. Okulda baş sorunum, yeni gelmiş olmam ve iletişim kuramamamdı. Buranın insanları önceki kentlerdekine benzemiyordu. Augsburg, bir çeşit sanat merkezi bir kent idi. İnsanları da çok fazla havalıydı. Kolay kolay insan beğenmiyorlardı. Bizimkiler pazar günü bile çalıştıkları için, yine evde yalnız kalıyordum. Bir pazar sabahı uyandığımda ayakkabılar ve pardösülerin portmantoda olduğunu görünce çok şaşırdım. Çünkü, portmantoyu hep boş görmeye alışmıştım. Bizimkiler uyandı. Uzun zamandan beri, ilk kez birlikte kahvaltı yapıyorduk. Mahmut’a Yunanlılarla neden düşman olduğumuzu sordum. Kısaca anlattı. Öğleden sonra dışarı çıktık. Avusturya patentli çok meşhur ‘Wiener Wald’ (Viyana Ormanı) tavukçusuna gittik. Annem, Mahmut ve ben ilk kez bir yerde adam gibi yemek yiyorduk. Mahmut çok neşeliydi ve gülmeye başladı, “Haftalarca gecelerimi, uykularımı feda ettiğim pul vardı ya, okulda birinci seçildi.” Annem onu tebrik etti. Tabii ben de ettim. Bir süre sonra Mahmut için çok heyecanlı ve gergin günler başladı. Sınavlara hazırlanacaktı. Günler boyu uyumadan, yemeden, içmeden insanüstü bir gayretle çalışır oldu. Uykusuzluktan gözleri şişmiş, yanakları çukurlaşmış hale gelmişti. Kafasındaki tek düşünce,
Page 1 and 2: HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bil
Page 3 and 4: Akşam yemeğinden sonra bahçeleri
Page 5 and 6: adyolarıyla gelirdi düğüne. Han
Page 7 and 8: uğraştım ben’ diyor da başka
Page 9 and 10: O yıllar ‘Hıdrellez’ gününe
Page 11 and 12: yılanlarımı gören çocuklar kor
Page 13 and 14: kovalardım. Çocuklar onları kova
Page 15 and 16: evin henüz bitmemiş iki katı yok
Page 17 and 18: Köpeğimiz Avcı’dan sonra, bir
Page 19 and 20: En kısa süre içinde yeni elbisel
Page 21 and 22: görüyordum. Kendimi suyun içine
Page 23 and 24: öldüren adamın evinin yanışın
Page 25 and 26: arkadaşım şeytan abilerini onlar
Page 27 and 28: Sabahın erken saatinden akşama ka
Page 29 and 30: Benden yaşça büyük Eva ile arka
Page 31 and 32: güzel olduğu için seçim yapmak
Page 33 and 34: En alt kat onların hayvan ve yem s
Page 35 and 36: Coburg’a lunapark geldi ve ailece
Page 37 and 38: Birden bankta okuduğum ve altıma
Page 39 and 40: kimsenin bana dikkat etmeyeceğini
Page 41: Ve bir gün geldi yine bir bisiklet
Page 45 and 46: süre solumuza dönüp durduk. Ve b
Page 47 and 48: çizdi. Filmlerde görmüş olduğu
Page 49 and 50: Üzerinde kocaman harflerle ‘Alpi
Page 51 and 52: sayesinde iyi para topladım. Sünn
Page 53 and 54: Ama anlamamış gibi davrandım. Bi
Page 55 and 56: Bir gün küçük bir dükkanın ar
Page 57 and 58: Yine bir gün homurdanarak özel g
Page 59 and 60: Aklıma gelen tek şey, karanlıkta
Page 61 and 62: Akşam amcam eve geldi ve hiçbir d
Page 63 and 64: Dükkanı temizlerken müşteri tar
Page 65 and 66: devamlı görüyordum. Bu yüzden y
Page 67 and 68: Günler geçtikçe annemin değişi
Page 69 and 70: Çeşitli mağazalardan toptan giyi
Page 71 and 72: yerine koymazdı. Teyzesinin evinde
Page 73 and 74: Birahanelerde başlamış olan haka
Page 75 and 76: alışmış bir insan olarak, her
Page 77 and 78: Zaten öğlen yemeği vakti yaklaş
Page 79 and 80: sakladığım para çabuk bitti. So
Page 81 and 82: kadın, kocasıyla baş başa kalma
Page 83 and 84: adamdı. Gelir gelmez Osman’a vur
Page 85 and 86: Benim gibi ilk kez gelip, ‘bir da
Page 87 and 88: Yaşam denen uzun yolda, çok güze
Page 89 and 90: Karpuzcuları ayıklamak için geze
Page 91 and 92: İşlerin çok kesik gittiği bir z
Page 93 and 94:
Sanki, bizi toplumdan ayıran özel
Page 95 and 96:
çenem sayesinde paranın yarısın
Page 97 and 98:
Ayrıca, dul ve iki çocuklu bir ge
Page 99 and 100:
gelmiş. Lakin, birinci sigarası i
Page 101 and 102:
Yeni sübyan binası tamamlandı ve
Page 103 and 104:
akıyorum. Tophane ‘Av Malzemeler
Page 105 and 106:
gittikten sonra birçok insan bana
Page 107 and 108:
Cezalar katlanacaktı. Arada bir h
Page 109 and 110:
Sabaha karşı uyandım. Kollarımd
Page 111 and 112:
Ölü vaziyet bulunmadan önce üze
Page 113 and 114:
oyalar akıyor. Usta şaşırmış
Page 115 and 116:
abamın hakkını ben alacakmışı
Page 117 and 118:
Cezaevine girmek ve gözümün duru
Page 119 and 120:
Mahmut’un aldığı mikroskop gel
Page 121 and 122:
İçeri girişler, çıkışlarla y
Page 123 and 124:
çekişirken, ben senin başında s
Page 125 and 126:
En kötü yakalanışımız yine tu
Page 127 and 128:
dikkatlice bana baktı ama hiç kon
Page 129 and 130:
as bas bağırırdı: “Lan adi he
Page 131 and 132:
gibi malzemeleri de ayıklıyorlard
Page 133 and 134:
kadar acele bulaşıkçı aranıyor
Page 135 and 136:
elvermiyordu. İşte tam o sırada
Page 137 and 138:
zevkliydi. Horozlar ve tavukları k
Page 139 and 140:
Tam bu arada kafam iyiyken Taksim
Page 141 and 142:
akınca huzursuz oldu. Bir şeyler
Page 143 and 144:
Ulusal, benim hayatımda büyük bi
Page 145 and 146:
asılı duran büyük aynaya yakla
Page 147 and 148:
sahip olduğum dedektör ve teknik
Page 149 and 150:
için boşuna mı uğraşmıştı.
Page 151 and 152:
Arada bir cami tuvaletine gidip yı
Page 153 and 154:
Kış iyice bastırdı. Otelciler b
Page 155 and 156:
Bir anda şansım dönmeye başlam
Page 157 and 158:
Otuz gün dolmadan Adnan Özer’de
Page 159 and 160:
Onuncu gün falandı, ellerimdeki t
Page 161 and 162:
Ancak on gün sonra kızlar benimle
Page 163 and 164:
hazırlıyorum. Taşınacağım evi
Page 165 and 166:
Akşam eve girer girmez kutlama fas
Page 167 and 168:
oyunu çok hoşuma gidiyor. Sabah u
Page 169 and 170:
Son günlerde Müşfik Ağabey geld
Page 171 and 172:
Garaj karakolunun karşısında yer
Page 173 and 174:
kibarlaştı. Eski polislerin adın
Page 175 and 176:
Lakin adamın umurunda değil. İş
Page 177 and 178:
dediğimi yaparım Adnan Özer. Dah
Page 179 and 180:
saldırır ve parçalar. Vahşileş
show all

HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bilinmezden gelmiş ve yine ...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?