HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bilinmezden gelmiş ve yine ...
HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bilinmezden gelmiş ve yine ...
HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bilinmezden gelmiş ve yine ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Akşam yemeğinden sonra bahçelerin beton bölümlerine minderler serilirdi. Börekler,<br />
tatlılar, pastalar <strong>ve</strong> sema<strong>ve</strong>rde demlenen çay eğlencesi başlardı. Erkekler günlük işleri<br />
konuşurken, kadınlar dedikodu faslıyla günün yorgunluğunu atardı. Biz çocuklar saklambaç, köşe<br />
kapmaca gibi bahçe oyunlarıyla uğraşırdık. Ter içinde kalıp perişan olduğumuzda, çayın hazır<br />
oluşu molamız olurdu. İçi kıymalı, peynirli, patatesli börekleri yemeye doyamazdık. Artık<br />
evlenme çağı <strong>gelmiş</strong> oğluna <strong>ve</strong>ya kızına eş arayan kadınların dedikodusu çok eğlenceliydi.<br />
Erkekler konuşmaktan sıkılınca, yüzük saklama oyunu başlardı. Sigarasına, rakısına, meyhane<br />
hesabına saatlerce oynarlardı. Çocuk olduğumuz için onların başında bekleyip, yağ çekerdik, hani<br />
belki biri gider de oyuna katılırız hesabı diyorum. Lakin, çöken kalkmaz olurdu. Sokaklar gece<br />
bile kahkaha sesleriyle doluydu.<br />
Kırıkkale’de bir günün başlayışı <strong>ve</strong> gelecek gün hemen hemen aynı olurdu. Sabah<br />
erkenden kalkardık. Babaannem çay suyunu tüp üzerine koyduktan sonra, bana on kuruş <strong>ve</strong>rip<br />
yere tükürürdü. Ben gezmeyi se<strong>ve</strong>n bir çocuk olduğum için geç gelirdim. Babaannemin hesabına<br />
göre, tükürük beş dakika içinde kururdu <strong>ve</strong> ben, tükürük kurumadan gelmeliydim. Hani, onun beş<br />
dakika hesabı öyleydi. Okuma yazması yoktu ama para <strong>ve</strong> saati hiç şaşırmazdı. Sabahları fırından<br />
taze <strong>ve</strong> çıtır simit alıp çaya yetişirdim. Kahvaltımızı o yılların kıymetlisi kuruşla alınan simitlerle<br />
yapardık. Babaannem, ucuz olduğu için filtresiz ‘İkinci’ sigarası içerdi. Simitli kahvaltıdan sonra,<br />
keyif çayının yanında keyifle tüttürürdü. ‘Kiralara biraz zam yaparsam, motorlu sigaraya<br />
başlayacağım’ derdi. (Motorlu ‘Filtre’ hesabı demekti.) Biri Samsun <strong>ve</strong>ya Maltepe ikram edince,<br />
‘ömrün bol olsun evlat’ derdi. Sohbet sürerken, motorlu sigara paketini önüne çeker <strong>ve</strong> arada bir<br />
yakardı. Yaktıkça da ‘ömrün bol olsun evlat’ demeyi ihmal etmezdi. Okuma yazması yoktu ama,<br />
işine geldi mi ‘imam hatun’ olurdu anında.<br />
Zengin değildik. Ama yoksul da sayılmazdık. Her ne kadar büyük yengeme göre<br />
‘Cahiller Ordusu’ mensubu olsak da, kafamıza göre mutluyduk işte. Sabah geçip öğlen<br />
olduğunda, kadınlar kazanlarda çamaşır kaynatma işiyle uğraşırdı. Her bahçeden kaynayan<br />
çamaşırların buharı yükselirdi. Tandırlarda akşam yufkası pişirilirdi. Çocuklar ellerinde sopalarla,<br />
eski araba tekerleklerini yuvarlamaya bayılırdı. Günümüz oyunla geçerdi. Pazara gidilince,<br />
sepetlik vazifesini biz çocuklar görürdük. Hani, ‘Vurun yükü sıpaların sırtına. Yemekten başka ne<br />
bilir <strong>ve</strong>letler’ hesabı diyorum. Büyükler alır, biz sırtlardık. Evimiz Güzeltepe Mahallesi’ndeydi.<br />
İsmi gibi güzel bir tepeydi. Aşağı, Çallöz pazarına <strong>ve</strong>ya şehir merkezine yalnız inmemiz yasaktı.<br />
Evi bulamayız diye bırakmazlardı. Öğlen uykusuna yatma mecburiyetimiz vardı. Ben yorganın<br />
altına yastıkları yerleştirip pencereden kaçardım. Kırıkkale’nin gezmedik yerini bırakmadan e<strong>ve</strong><br />
dönmezdim. Yine pencereden girip, yeni uyanmış numarasıyla babaannemi kandırırdım. Yufka<br />
arası yumurtalı fasulye <strong>ve</strong> ayran, ikindi yemeğimiz olurdu. Babaannemin keyifle tüttürdüğü<br />
sigara dumanlarını saymak hoşuma giderdi. Zamanla, duman sayma merakım ilk sigara yakışım<br />
oldu. İçime çekince öksürükten geberecek gibi oldum. Babaannem anlamasın diye üşütme<br />
numarası yaptım. Sonra bir iki derken günde çeyrek paket sigara içmeye başladım.<br />
Sabah, öğlen <strong>ve</strong> ikindi vakti böyle geçerdi. Akşam ezanı okunurken kadınlar çocukları
Change language