HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bilinmezden gelmiş ve yine ...

Recommendations

Info

dedi. Aytül her an bahçeye girip kenefe çökebilirdi. Her yer zifiri karanlık. Tuvaletin yanındaki odunların arasında beklemeye başladım. Çocuklar tuvalete girince, korkudan yüksek sesle şarkı söylerlerdi. Benim öyle bir derdim yoktu. Karanlıkta kenefe giderken, “Toplanın lan aptal cinler. Beni Almanya’ya götürün” derdim. Sonunda bahçe kapısı açıldı. Ve tek bildiği şarkıyı her gece okuyan Aytül geldi. Pijama altının sıyrılış hışırtısını duydum, gecenin sessizliğinde. Yavaşça dolu lazımlığı kaldırdım. Kavga eden kedilerin sesini taklit ederek lazımlığı üzerine boşaltıverdim. ‘İmdaaaat aneeem cinleeeeer geldiiii.’ sesinden sonra, sustu. Ben hemen eve kaçtım. Sabaha öğrendim ki, Aytül kenefte uyuma keyfini denemeye kalkışmış. Eve dönmesi gecikince ailesi kenefe koşmuş. Kızı baygın bulmuşlar. Ayılması ise saatler sürmüş. “Anneee, valla cinler toplanıp üstüme işedi valla bak öyle oldu” faslı çekmiş. İki anası vardı. Yedek anası Salime Teyze, kızı baştan aşağı sidiğe bulayan asıl cin kimdi, çok iyi anlamış. Babaannem kahvaltı sonrası haberdar edildiği için, kahvaltıyı hazmettirme faslı gecikmedi. Yine, vuran gülüyor. Yiyen gülüyor. Hem de kahkahalarla. Sonunda yoruldu: “Lan bu iti döverken kalbim duracak. Sen sabır ver yarabbi. Anası aldırsın da, kurtulayım şu it beyinliden.” Bir sabah uyandığımda, aklıma ilk kez acı suyunu içtiğim kız geldi. Onu nasıl unutmuştum. Her çocuk gibi ben de öğlen uykusuna yatmak zorundaydım. Gerçi, benim yattığım pek olmamıştır. Çocuklar öğlen uykusuna yattığında mahalle bana kalırdı. İlk kez kendi isteğimle öğlen uykusuna yattım. Babaannem şaşırmıştı. Yorganın altına küçük yastıkları koydum. Camdan çıkıp halamın oturduğu mahalleye koştum. Kızında ilk aşkı tattığım şişman teyze, bahçede çay içiyordu. Bana ‘Paşa çayı’ olarak adlandırılan açık ve limonlu çay ikram etti. Derdim vardı ama bir türlü anlatamıyordum. Peş peşe dört bardak paşa çayı içtim. Şişman teyze öbür kadınlarla konuşurken, benim gözlerim ilk aşkımı arıyordu. Sonunda evden çıktı. Yanında benden biraz daha büyük bir çocuk vardı. Beni görünce yüzü kıpkırmızı oldu. “Acı su tedavisi mi yapıyordun depo orospusu” dedim. Şişman teyze işi bilmediği için bana baktı ve kovaladı. O mahalleye son gidişimdi. Bir süre sonra İstanbul’dan, küçük amcamdan bir mektup geldi. Beni yanına çağırıyordu. Cumartesi çalışmadığı için beni otobüs garajından alacaktı. Kendimi Kırıkkale otobüs garajında İstanbul’a giden tanıdık bir aileye emanet edilmiş olarak buldum. Ne olduğunu anlayamamıştım. Amcam sürpriz olmasını istediği için babaanneme bir şey söyletmemişti. Garajda aile ile birlikte indik. Amcam beni kucakladı. Elimden tuttu ve kaldığı bekar evine gitmek üzere yola çıktık. Evini hiç görmemiştim. Arkadaşlarıyla birlikte kalıyordu. Ben yarım saat içinde onların maskotu oldum. Amcam ile birlikte gezmeye başladık. Bana göre bir mayo aldı. Hayatımda ilk kez deniz
görüyordum. Kendimi suyun içine bıraktığımda boğulacak gibi oldum. Ama amcam beni bırakmazdı. Onu yanımda buldum, kollarının arasındaydım. Beni yine omuzlarına oturttu. Aklıma Kırıkkale’de doğduğum bahçeli ev geldi. Acaba babam beni hiç omzuna oturtup gezdirmiş miydi? Yüzdüğüm Bostancı sahiline yarım saat içinde alışmıştım. Adını politikacı Ecevit’ten aldığını öğrendiğim ‘Karaoğlan’ çay bahçesinde oturduk. Amcamın arkadaşlarıyla çabuk dost oldum. Dondurmalar, çaylar, kolalar peş peşe geliyordu. Akşam hava kararınca yemek yedik. Sonra çay bahçesinin hemen karşısındaki lunaparka koştuk. Bindiğimiz dönme dolap arıza yapınca, en tepede kaldık. Ama yine de güzeldi. Çünkü, biraz ilerimizde yazlık sinema vardı ve biz tepeden rahatça film seyrediyorduk. Hiç bu kadar mutlu olmamıştım. Ama artık eğlence bitmişti. Amcam beni bir yere götürüyordu. Ama söylemiyordu. O yılların meşhur belediye otobüsü ‘Leyland’ ile bir yolculuk yaptık. Sonra ilk kez gemiye bindim. Kırıkkale ve Ankara’da deniz ve gemi görmem imkansızdı. Anadolu yakasından Avrupa yakasına geçerken, geminin peşinden uçan martılara simit parçaları attık. Biz attık, onlar peşimizden geldi. Kendimi biraz onlara benzettim. Biraz umut peşinden ne kadar da istekli uçuyorlardı. Bense nereye uçsam lanetle anılıyordum. Sonra yine bir otobüs yolculuğu başladı. Nereye gittiğimizi sormamı yasaklamıştı amcam. Sonunda yerimize geldik. Havaalanına gelmiştik. Neler olduğunu sordum. Amcam bana sarıldı ve beni çok özleyeceğini söyledi. Annem uçak bileti göndermiş ve beni ‘Münih’ havaalanında bekliyormuş. Buna inanamıyordum. Birkaç gün öncesine kadar, nefret ettiğim kel kalmış bahçeye mahkumdum. Sonra düşündüm, babaannem bana çok büyük bir sevgiyle sarılmıştı. Demek ki, bir daha görüşemeyecektik. Ya da uzun yıllar görüşemeyecektik. Benden nefret eden komşular, onlar bile bana sarılıp öpmüşlerdi. Amcamın sürprizini çok geç anlamıştım. Pasaport kontrolüne kadar amcam yanımdaydı. Sonra, ben yolcular bölümüne girdim. Amcamla aramızda birkaç metre uzaklık vardı. Amcam sevgiyle gülümserken el sallıyordu. Ama gözlerinin ıslandığını gördüm. Beni emanet alacak olan hostes geldi ve elimden tutarak salon kapısına doğru götürmeye başladı. Arkama bakıp amcamı son kez görmek için çaba gösteriyordum. Sonunda kapıdan çıktık. Dev uçağa uzanan merdivenleri çıkarken, hala amcamı görebilmek için arkama
Page 1 and 2: HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bil
Page 3 and 4: Akşam yemeğinden sonra bahçeleri
Page 5 and 6: adyolarıyla gelirdi düğüne. Han
Page 7 and 8: uğraştım ben’ diyor da başka
Page 9 and 10: O yıllar ‘Hıdrellez’ gününe
Page 11 and 12: yılanlarımı gören çocuklar kor
Page 13 and 14: kovalardım. Çocuklar onları kova
Page 15 and 16: evin henüz bitmemiş iki katı yok
Page 17 and 18: Köpeğimiz Avcı’dan sonra, bir
Page 19: En kısa süre içinde yeni elbisel
Page 23 and 24: öldüren adamın evinin yanışın
Page 25 and 26: arkadaşım şeytan abilerini onlar
Page 27 and 28: Sabahın erken saatinden akşama ka
Page 29 and 30: Benden yaşça büyük Eva ile arka
Page 31 and 32: güzel olduğu için seçim yapmak
Page 33 and 34: En alt kat onların hayvan ve yem s
Page 35 and 36: Coburg’a lunapark geldi ve ailece
Page 37 and 38: Birden bankta okuduğum ve altıma
Page 39 and 40: kimsenin bana dikkat etmeyeceğini
Page 41 and 42: Ve bir gün geldi yine bir bisiklet
Page 43 and 44: Ve bir gün geldi, karşımıza Seu
Page 45 and 46: süre solumuza dönüp durduk. Ve b
Page 47 and 48: çizdi. Filmlerde görmüş olduğu
Page 49 and 50: Üzerinde kocaman harflerle ‘Alpi
Page 51 and 52: sayesinde iyi para topladım. Sünn
Page 53 and 54: Ama anlamamış gibi davrandım. Bi
Page 55 and 56: Bir gün küçük bir dükkanın ar
Page 57 and 58: Yine bir gün homurdanarak özel g
Page 59 and 60: Aklıma gelen tek şey, karanlıkta
Page 61 and 62: Akşam amcam eve geldi ve hiçbir d
Page 63 and 64: Dükkanı temizlerken müşteri tar
Page 65 and 66: devamlı görüyordum. Bu yüzden y
Page 67 and 68: Günler geçtikçe annemin değişi
Page 69 and 70: Çeşitli mağazalardan toptan giyi
Page 71 and 72:
yerine koymazdı. Teyzesinin evinde
Page 73 and 74:
Birahanelerde başlamış olan haka
Page 75 and 76:
alışmış bir insan olarak, her
Page 77 and 78:
Zaten öğlen yemeği vakti yaklaş
Page 79 and 80:
sakladığım para çabuk bitti. So
Page 81 and 82:
kadın, kocasıyla baş başa kalma
Page 83 and 84:
adamdı. Gelir gelmez Osman’a vur
Page 85 and 86:
Benim gibi ilk kez gelip, ‘bir da
Page 87 and 88:
Yaşam denen uzun yolda, çok güze
Page 89 and 90:
Karpuzcuları ayıklamak için geze
Page 91 and 92:
İşlerin çok kesik gittiği bir z
Page 93 and 94:
Sanki, bizi toplumdan ayıran özel
Page 95 and 96:
çenem sayesinde paranın yarısın
Page 97 and 98:
Ayrıca, dul ve iki çocuklu bir ge
Page 99 and 100:
gelmiş. Lakin, birinci sigarası i
Page 101 and 102:
Yeni sübyan binası tamamlandı ve
Page 103 and 104:
akıyorum. Tophane ‘Av Malzemeler
Page 105 and 106:
gittikten sonra birçok insan bana
Page 107 and 108:
Cezalar katlanacaktı. Arada bir h
Page 109 and 110:
Sabaha karşı uyandım. Kollarımd
Page 111 and 112:
Ölü vaziyet bulunmadan önce üze
Page 113 and 114:
oyalar akıyor. Usta şaşırmış
Page 115 and 116:
abamın hakkını ben alacakmışı
Page 117 and 118:
Cezaevine girmek ve gözümün duru
Page 119 and 120:
Mahmut’un aldığı mikroskop gel
Page 121 and 122:
İçeri girişler, çıkışlarla y
Page 123 and 124:
çekişirken, ben senin başında s
Page 125 and 126:
En kötü yakalanışımız yine tu
Page 127 and 128:
dikkatlice bana baktı ama hiç kon
Page 129 and 130:
as bas bağırırdı: “Lan adi he
Page 131 and 132:
gibi malzemeleri de ayıklıyorlard
Page 133 and 134:
kadar acele bulaşıkçı aranıyor
Page 135 and 136:
elvermiyordu. İşte tam o sırada
Page 137 and 138:
zevkliydi. Horozlar ve tavukları k
Page 139 and 140:
Tam bu arada kafam iyiyken Taksim
Page 141 and 142:
akınca huzursuz oldu. Bir şeyler
Page 143 and 144:
Ulusal, benim hayatımda büyük bi
Page 145 and 146:
asılı duran büyük aynaya yakla
Page 147 and 148:
sahip olduğum dedektör ve teknik
Page 149 and 150:
için boşuna mı uğraşmıştı.
Page 151 and 152:
Arada bir cami tuvaletine gidip yı
Page 153 and 154:
Kış iyice bastırdı. Otelciler b
Page 155 and 156:
Bir anda şansım dönmeye başlam
Page 157 and 158:
Otuz gün dolmadan Adnan Özer’de
Page 159 and 160:
Onuncu gün falandı, ellerimdeki t
Page 161 and 162:
Ancak on gün sonra kızlar benimle
Page 163 and 164:
hazırlıyorum. Taşınacağım evi
Page 165 and 166:
Akşam eve girer girmez kutlama fas
Page 167 and 168:
oyunu çok hoşuma gidiyor. Sabah u
Page 169 and 170:
Son günlerde Müşfik Ağabey geld
Page 171 and 172:
Garaj karakolunun karşısında yer
Page 173 and 174:
kibarlaştı. Eski polislerin adın
Page 175 and 176:
Lakin adamın umurunda değil. İş
Page 177 and 178:
dediğimi yaparım Adnan Özer. Dah
Page 179 and 180:
saldırır ve parçalar. Vahşileş
show all

HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bilinmezden gelmiş ve yine ...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?