HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bilinmezden gelmiş ve yine ...
HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bilinmezden gelmiş ve yine ...
HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bilinmezden gelmiş ve yine ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Garaj karakolunun karşısında yere bağdaş kurup çökmüşüm. Puro içiyorum. Polisler bana<br />
uyuz oluyorlar. Yavaş yavaş kapıya çıkıyorlar. Bir Ford Taunus Trafik Aracı karakol ile aramda<br />
duruyor. Trafik polisi Atilla iniyor <strong>ve</strong> kucaklaşıyoruz. Yanındaki polisler “Hoşgeldiniz yazar<br />
bey” diyerek çantalarımı alıyorlar. Arabanın kapısını açıyorlar. Arabaya binerken karakol tarafına<br />
bakıp, amire tebessüm ediyorum. Hepsi öylece baka kalıyor.<br />
Festival sönük geçiyor. Yine resmi trafik aracıyla garaj karakolunun önünde iniyorum.<br />
Atilla’ya beklemesine gerek olmadığını söylüyorum. Yine dikiliyorum garaj karakolunun<br />
karşısına. Yine yere çökmüşüm <strong>ve</strong> puro içiyorum. Polisler <strong>ve</strong> amir beni görünce tebessüm<br />
ediyorlar. Çay ikram ediyorlar. Eee, ne de olsa benim gibi bir sanatçı var karşılarında. Otobüs<br />
geldiğinde bütün karakol bana “Hayırlı yolculuklar’ diliyor. “Yine bekleriz, sanatçı bey” diyorlar.<br />
Düşüyorum <strong>yine</strong> İstanbul yoluna.<br />
Beyoğlu içinde oturduğum küçük bekar evimde, üçüncü kitabımı yazarken, bilgisayar<br />
kullanmayı da iyice geliştiriyorum. Beyoğlu tayfaları iyi arkadaşlardı. Lakin, Beyoğlu içinde<br />
<strong>ve</strong>ya yakınında olduğum sürece, alkol <strong>ve</strong> keyif <strong>ve</strong>rici maddelerden kurtulamazdım. Yolda gören<br />
ya cıgaralık, ya içkiye da<strong>ve</strong>t ediyordu.<br />
Ani bir kararla, ‘Harbiye’ tarafına taşındım. Üçüncü kitabım bana biraz kısa gibi geldi <strong>ve</strong><br />
uzatmakla uğraşıyorum. Tam bu sıralar 1994’ün ‘5 Nisan Kararları’ hikayesi açıklandı. Ve<br />
memleket durma noktasına geldi. Yeni bir yayınevi arayışım sürüyor. Lakin, büyük kriz<br />
yüzünden yayınevleri kitap basmaya yanaşmıyor.<br />
Ulusal’a gidip gelirken, Betül’ün uğradığını öğreniyorum. Bir reklam ajansı kurduğunu<br />
da öğrenince, telefon ediyorum. Bürosuna girdiğimde, masasına iki kitap bırakınca çok şaşırıyor.<br />
Sonra çok sevindiğini söylüyor. Ablası Şermin’in de yayıncılık yaptığını <strong>ve</strong> bastırmak için<br />
kitabım varsa, yardımcı olabileceğini söylüyor.<br />
Ertesi gün Beşiktaş’ta bulunan ‘Sistem Yayınları’na uğruyorum. Çocukluğumdan beridir<br />
adını duyduğum ama hiç tanışmadığım ortanca ü<strong>ve</strong>y halam Şermin bana çok iyi davranıyor. Eşi<br />
Erdoğan Bey ile de iyi anlaşıyoruz. Tam kriz zamanı olduğu halde, kitabımı okumak istiyorlar.<br />
Sistem Yayınları roman basmadığı halde, bana bir kıyakçılık yapıp üçüncü kitabımı<br />
basmaya karar <strong>ve</strong>riyorlar. ‘Ay Vakti’nin video kasetini hep birlikte Betül’ün işyerinde
Change language