HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bilinmezden gelmiş ve yine ...

Recommendations

Info

Halam ve başka komşularla onlara gittiğimizde, “acı su istiyorum” diye fısıldardım kulağına. Ve yukarı çıkıp acı suyunu içerdim. Altı yaşındaki bir çocuğun cinsel organından ne olacaktı. Ama ağzına alıp uzun uzun emmesinden çok hoşlanırdım. Herkes şaşkınlık içindeydi, on beş yaşlarındaki bu kız beni nasıl kuzu kadar masum hale getirmişti. Benim kadar olmasa bile, en azından yaramaz çocuğu olanlar ona koşar olmuştu. Herkes onda bir sihir olduğunu düşünüyordu. Ama sadece beni tedavi edebileceğini söylerdi. Kim bilecekti ki, tedavi şekli cinsel organından ağzıma akıtıp içirdiği acı suyuydu. O kız benim ilk aşkımdı. Onu hala hayal meyal hatırlarım. İnsan ilişkilerine bakarak, onun bana yaptığı doğru mu yoksa yanlış mıydı, onu bilemem. Ama bana bir sıcaklık getirmişti diyebilirim. Kız bir süreliğine Ankara’ya gitti. Ve yine azdığım bir gün, babaannem halama geldi. Yemekten sonra beni alıp evine götürdü. Yolda hiç konuşmadık. Eve girdik. “Sokak yasak. Evden dışarı çıkmak yasak. Odaya gir” dedi. Ama ne de olsa babaannemdi ve iki günden fazla dayanamadı. Yine bahçeye çıktım. Yılanlarımı buldum. Ellerimi yalayıp dişlerinin arasında hafifçe sıkarak oynamalarından, beni ne kadar özlediklerini anlayabiliyordum. Hükmetmesini bildikten sonra, yılanlar bile insana köle olabiliyordu. Ertesi sabah depoya girdim. Yılanlardan biri yoktu. Ama biri turşu küpünün yanında durmuş öylece bana bakıyordu. Yanına yaklaştım. Yılanımda bir huzursuzluk vardı. Çünkü ben insandan çok hayvan sezgileriyle hareket eder gibiydim. Kapıdan çıktı ve bana baktı. Peşinden gittim. Alt bahçe komşumuz olan bunak ihtiyarın bahçesine girmek yasaktı. İkinci yılanımı üç parça halinde buldum. Bu anlattıklarımı kabullenmeniz belki zor olacak ama yılan da bir hayvandır, bir canlıdır. Sever, mutlu olur ve üzülür. Ve kalan yılanım, sevmişti, mutlu olmuştu. Sonunda da üzülmüştü. Üç parça halindeki yılanı babaanneme götürdüm. İçimi kaplamış olan nefret yüzünden ağlamıyordum bile. Tek düşündüğüm şey, o bunak ihtiyarı uyurken eviyle birlikte yakmaktı. Babaannem bağırarak bahçeye çıktı. “Ne istedin şu zavallı hayvandan. Bir lokma ekmek, bir tas süt gözüne mi battı hayvan herif” diye bağırmaya başladı. Bunak ihtiyar çıkıp bir de “bahçeme girip otlarımı yiyordu. Sahip çıksaydınız malınıza” dedi.
Köpeğimiz Avcı’dan sonra, bir dostumu daha kaybetmiştim. Aynı akşam, kalan yılanımın da kayıplara karışacağını bilmiyordum. Babaannem ek gelir olsun diye, kurutulup bağlandığında çalı süpürgesi olarak kullanılan kaba ve sert dallı bitkilerden yetiştirirdi. Pembe güllerin toplanıp koparılma zamanı yaklaşmıştı. Güllerin yapraklarını birlikte koparıp reçel malzemesi hazırlardık. Ama bir gece büyük bir fırtına koptu. Yağmur ve fırtına ağaçları bile eğiyordu. Dışarı çıkan uçar giderdi; öylesine güçlü bir fırtınaydı. Herkes kıyamet gecesinin başladığını haykırır olmuştu. Sabah uyandığımda her yer sakindi. Babaannem kapıda oturmuş ağlıyordu. Sert ve kaba süpürge bitkileri kırılmış, güller uçmuştu. Bir yıllık reçellik malzememizi kaybetmiştik. Süpürge bitkilerini satıp, evin toprak damını kiremitle kaplatacaktı. Günlerce sarhoş gibi gezdi. Benim için artık dost olarak sadece bahçemizdeki ağaçlar kalmıştı. Ağaçlar arasına salıncak kurup, doğduğum evi düşünür olmuştum. Acaba babam nasıl bir adamdı? Annem nasıl bir kadındı. Arada bir mektup göndermesi, onu tanımama yetmiyordu. Beni çocuklarından korumak isteyen ailelerin bazı sözleri hala aklımdadır: “Bir çocuğun babası başında olmazsa, annesi de bırakırsa işte böyle olur.” Yani, öksüz olduğum için hep isyankardım. Hep asiydim. Aklım fikrim şeytanlıktaydı. Artık tek dostum olan ağaçlara annemi ve babamı anlatırdım. Onlar da canlıydı, hem cevap veremeseler bile, beni anlıyor olmalıydılar. Yaprakları sallansa, bana cevap verdiklerini düşünürdüm. Çünkü benim hayal dünyam çok başkaydı. Altı yaşında bir çocuk olduğum halde, bambaşka dünyaları düşünürdüm. Bazı geceler dünyamızın yakın komşusu ‘ay’a bakar, beyaz yüzeyindeki lekelerin nedenini düşünürdüm. Zamanla ay ile de dost olduğumu düşündüm. Sonra, yıldızları keşfettim. Her gece gökyüzüne doluşmalarına rağmen, onları çok geç fark etmiştim. Gece yatana kadar ay ve yıldızlarla yakın olurdum. Ama, sabah uyandığımda yerlerinde olmazlardı. Bütün ağaçlara çıkıp çeşitli açılardan onların iz bile bırakmadan terk ettikleri gökyüzüne bakardım. Ama bir türlü göremezdim ve nedenini arardım. Birkaç gün sonra, bahçe kapısından içeri dört adam girdi. Giyimi güzel olan adam babaannemle biraz konuştu. Arkasındaki adamların elinde büyük ağaç testereleri vardı. Havuzun arkasından merakla onlara bakıyordum. Adam cebinden para çıkardı ve bir miktar sayarak babaanneme verdi. Babaannem parayı aldı ama yüzü buruşuktu. Adamlar ağaçlara yaklaştılar. Testereler ağaçlarımızı kesmeye başlamıştı. “Ağaçlarımızı bırakın. Kesmeyin onları. Onlar benim son dostlarım. Ağaçlarımızı almayın” diye çok ağladım. Babaannem beni odaya kilitledi.
Page 1 and 2: HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bil
Page 3 and 4: Akşam yemeğinden sonra bahçeleri
Page 5 and 6: adyolarıyla gelirdi düğüne. Han
Page 7 and 8: uğraştım ben’ diyor da başka
Page 9 and 10: O yıllar ‘Hıdrellez’ gününe
Page 11 and 12: yılanlarımı gören çocuklar kor
Page 13 and 14: kovalardım. Çocuklar onları kova
Page 15: evin henüz bitmemiş iki katı yok
Page 19 and 20: En kısa süre içinde yeni elbisel
Page 21 and 22: görüyordum. Kendimi suyun içine
Page 23 and 24: öldüren adamın evinin yanışın
Page 25 and 26: arkadaşım şeytan abilerini onlar
Page 27 and 28: Sabahın erken saatinden akşama ka
Page 29 and 30: Benden yaşça büyük Eva ile arka
Page 31 and 32: güzel olduğu için seçim yapmak
Page 33 and 34: En alt kat onların hayvan ve yem s
Page 35 and 36: Coburg’a lunapark geldi ve ailece
Page 37 and 38: Birden bankta okuduğum ve altıma
Page 39 and 40: kimsenin bana dikkat etmeyeceğini
Page 41 and 42: Ve bir gün geldi yine bir bisiklet
Page 43 and 44: Ve bir gün geldi, karşımıza Seu
Page 45 and 46: süre solumuza dönüp durduk. Ve b
Page 47 and 48: çizdi. Filmlerde görmüş olduğu
Page 49 and 50: Üzerinde kocaman harflerle ‘Alpi
Page 51 and 52: sayesinde iyi para topladım. Sünn
Page 53 and 54: Ama anlamamış gibi davrandım. Bi
Page 55 and 56: Bir gün küçük bir dükkanın ar
Page 57 and 58: Yine bir gün homurdanarak özel g
Page 59 and 60: Aklıma gelen tek şey, karanlıkta
Page 61 and 62: Akşam amcam eve geldi ve hiçbir d
Page 63 and 64: Dükkanı temizlerken müşteri tar
Page 65 and 66: devamlı görüyordum. Bu yüzden y
Page 67 and 68:
Günler geçtikçe annemin değişi
Page 69 and 70:
Çeşitli mağazalardan toptan giyi
Page 71 and 72:
yerine koymazdı. Teyzesinin evinde
Page 73 and 74:
Birahanelerde başlamış olan haka
Page 75 and 76:
alışmış bir insan olarak, her
Page 77 and 78:
Zaten öğlen yemeği vakti yaklaş
Page 79 and 80:
sakladığım para çabuk bitti. So
Page 81 and 82:
kadın, kocasıyla baş başa kalma
Page 83 and 84:
adamdı. Gelir gelmez Osman’a vur
Page 85 and 86:
Benim gibi ilk kez gelip, ‘bir da
Page 87 and 88:
Yaşam denen uzun yolda, çok güze
Page 89 and 90:
Karpuzcuları ayıklamak için geze
Page 91 and 92:
İşlerin çok kesik gittiği bir z
Page 93 and 94:
Sanki, bizi toplumdan ayıran özel
Page 95 and 96:
çenem sayesinde paranın yarısın
Page 97 and 98:
Ayrıca, dul ve iki çocuklu bir ge
Page 99 and 100:
gelmiş. Lakin, birinci sigarası i
Page 101 and 102:
Yeni sübyan binası tamamlandı ve
Page 103 and 104:
akıyorum. Tophane ‘Av Malzemeler
Page 105 and 106:
gittikten sonra birçok insan bana
Page 107 and 108:
Cezalar katlanacaktı. Arada bir h
Page 109 and 110:
Sabaha karşı uyandım. Kollarımd
Page 111 and 112:
Ölü vaziyet bulunmadan önce üze
Page 113 and 114:
oyalar akıyor. Usta şaşırmış
Page 115 and 116:
abamın hakkını ben alacakmışı
Page 117 and 118:
Cezaevine girmek ve gözümün duru
Page 119 and 120:
Mahmut’un aldığı mikroskop gel
Page 121 and 122:
İçeri girişler, çıkışlarla y
Page 123 and 124:
çekişirken, ben senin başında s
Page 125 and 126:
En kötü yakalanışımız yine tu
Page 127 and 128:
dikkatlice bana baktı ama hiç kon
Page 129 and 130:
as bas bağırırdı: “Lan adi he
Page 131 and 132:
gibi malzemeleri de ayıklıyorlard
Page 133 and 134:
kadar acele bulaşıkçı aranıyor
Page 135 and 136:
elvermiyordu. İşte tam o sırada
Page 137 and 138:
zevkliydi. Horozlar ve tavukları k
Page 139 and 140:
Tam bu arada kafam iyiyken Taksim
Page 141 and 142:
akınca huzursuz oldu. Bir şeyler
Page 143 and 144:
Ulusal, benim hayatımda büyük bi
Page 145 and 146:
asılı duran büyük aynaya yakla
Page 147 and 148:
sahip olduğum dedektör ve teknik
Page 149 and 150:
için boşuna mı uğraşmıştı.
Page 151 and 152:
Arada bir cami tuvaletine gidip yı
Page 153 and 154:
Kış iyice bastırdı. Otelciler b
Page 155 and 156:
Bir anda şansım dönmeye başlam
Page 157 and 158:
Otuz gün dolmadan Adnan Özer’de
Page 159 and 160:
Onuncu gün falandı, ellerimdeki t
Page 161 and 162:
Ancak on gün sonra kızlar benimle
Page 163 and 164:
hazırlıyorum. Taşınacağım evi
Page 165 and 166:
Akşam eve girer girmez kutlama fas
Page 167 and 168:
oyunu çok hoşuma gidiyor. Sabah u
Page 169 and 170:
Son günlerde Müşfik Ağabey geld
Page 171 and 172:
Garaj karakolunun karşısında yer
Page 173 and 174:
kibarlaştı. Eski polislerin adın
Page 175 and 176:
Lakin adamın umurunda değil. İş
Page 177 and 178:
dediğimi yaparım Adnan Özer. Dah
Page 179 and 180:
saldırır ve parçalar. Vahşileş
show all

HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bilinmezden gelmiş ve yine ...

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?