HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bilinmezden gelmiş ve yine ...

Recommendations

Info

Antalya-Finike’de gerçekleşecek olan çekim günü yaklaşıyordu. Bizim Beyoğlu yamyamlarını gördüm ve Finike’ye gideceğimi, güzel bir çantaya ihtiyacım olduğunu söyledim. Anında bir çanta geldi. Bir süre önce oynanan ‘Türkiye-Hollanda’ milli maçında bizim yamyamlar misafir takımın soyunma odasına dalmışlar, portakal-mavi Hollanda milli takımı çantalarından hatıra olarak almışlar işte. Bir tanesi de bana gelmiş oldu. Çanta da çanta, iyi mi. ‘Sağolasın Hollanda’ deyip çantayı kaptığım gibi eve uçtum. Nihayet yola çıkış vakti geldi. Havalı çantam hazırdı ve sokağa çıktım. Karanlık ve biraz puslu havada ilerlerken, şöyle bir arkama baktım. Hey Beyoğlu hey, ne günler yaşadım. Şimdi nereye gidiyorum. Sanki hala rüya gibi. Ama rüya değil, gerçek. Çünkü, Finike otobüsü beni bekliyor. Gümüşsuyu Ulusoy’un önünde otobüsü bekliyoruz. Mahinur Ergun, Serdar Akar, prodüksiyon amiri Şerif Ablak, Sanat yönetmeni Yavuz Ar aramızda muhabbet ediyoruz. Hasan Kaçan’ın eşi Serap Kaçan da senaryo asistanıydı. Hasan Kaçan eşini uğurlamak için geldi. Çekim ekibinden malzeme kamyonuna sığmayanlar da yanımızdaydı. Ben tuvalet hesabı dolanıp güzel bir cıgaralık sarıp üfledim. Otobüs geldi ve yola çıktık. Otobüsün yarısı Mine Film personeliydi. Birkaç havalı yardımcı oyuncumuz, otobüsle gitmezlermiş. Filmden alacağı paradan feda ederek uçakla gittiler. Hani, ‘bakın lan, biz öyle otobüsle falan takılmayız’ hesabı diyorum. Yönetmen bile otobüsle gidiyor, lakin onlar, uçakla. Böylece sanat dünyasının ilk kaprisleriyle de tanışmış oldum. Prodüksüyon amiri Şerif Ablak ortalığı gülmecelere boğuyordu. Biz neden Finike’ye gidiyor muşuz? Finike bize gelemediği için. Tonton, neşeli, sevimli eski bir Almancıydı. Otobüs ilerlerken ben hep altımızda kalan beyaz yol şeritlerine bakıyordum. Almanya’dan tır ile yola çıktığımızda, o beyaz şeritler beni nerelere götürüyordu. Şimdiyse nerelere? Kafam dumanlı ya, meyva suyu hesabı votkadan da çekiyorum. Gözüm hep hızla altımızda kalan beyaz yol şeritlerinde. Hayaller içinde sızıyorum. Sabah Antalya garajına girdik. Sonra Finike otobüsüne bindik. Yolda herkese ilk romanımdan hediye ediyorum. Bir buçuk saatlik bir yolculuktan sonra Finike garajına ulaştık. Mine Film’e ait kamyon ve minibüs bizden önce gelmişti. Minibüs ile, kalacağımız Bahar Otel’e taşındık. Zuhal Olcay ile ikinci karşılaşmamız oldu. Herkes odasına çekildi. Ben bir cıgaralık daha sarıp üfledim. Gözlerimi kapatmış, hayallerimle uçuştayım. Arada bir gözümü açıp “Lan Paşakapısı’nda olmayayım” diyor ve gülüyorum. Gözlerimi açıyorum. Her yerde ‘Bahar Otel’ arması var. Demek ki koğuşta değilmişim. Bara inip iki şişe bira alıyorum. Bir cıgaralık daha ve cila hesabı biralama yapıyorum. Gözlerimi kapayıp yeniden açarak otel armalarına bakmak
oyunu çok hoşuma gidiyor. Sabah uyandığımda boğazım kupkuruydu. Uzun bir duş yaptım. En üst kattaki kahvaltı salonuna çıktım. Zuhal Hanım tek başına kahvaltı yapıyor. “Karşıma otursana Şeytan Memo” diyor. Ziya restoranın aşçı yardımcısı Kıvırcık ve duvardaki poster olayını anlatıyorum. Çok gülüyor. Kahvaltı sonrası güzel bir sohbetimiz oluyor. ‘Oyuncu’ adlı yeni kaseti de piyasaya çıkmak üzere. Kitap hediye ediyorum. İlk çekim mekanımız ‘Çardaklar’ oluyor. Provalar başlıyor. Zuhal Hanım ezber oynadığına göre, benim de ezber oynamam gerekiyor bana göre. Mahinur Hanım’a “Sufle almayacağım. Ben de ezber oynayacağım” diyorum. Buna çok seviniyor. Ayrıca filmden sonra dublaj sırasında kendimi seslendirmek istediğimi söylüyorum. Çünkü, Ulusal’da çalışırken ‘Dublaj’ işlerine uyanmıştım. Buna pek sıcak bakmıyor. Bakmasın bakalım hanımefendi. Ben zaten hızlı konuşan bir vatandaşımdır. Ezber oynadığım rolümde daha da hızlı konuşuyorum. Mahinur işe uyanamıyor. Sabah sekizde başladığımız çardaklar çekimi, gece on ikiye kadar sürüyor. Ve moladan sonra da, sabaha kadar çalışmamız gerekecek. Zuhal Hanım’ın kahvesini ben götürüyorum. ‘Hanım’ sıfatını kaldırıp adıyla hitap ediyorum. Soğuk görünmesine karşın, çok sıcak bir insandır. Sonraki günler iyi arkadaş oluyoruz. Benim ‘argo’ laflarım, Zuhal’den Mahinur’a, setçiden otelciye kadar yayılıyor. Eskiden çok sık kullandığım ‘Muamele’ kelimesi çok tutuluyor. Mahinur çekime başlayacağı zaman, “Toparlanın çocuklar, muameleye başlıyoruz” demeden yapamaz oluyor. Herkesin dilinde bir ‘muamele’ lafı var. Şerif Ablak otel hesabını soracak, “Hele şu bizim muameleye bir bakalım arkadaş” diyor. Zuhal kahve isteyecek, “Sıcak bir muamele gönderin bakalım” diyor. Hatta senaryoda olmadığı halde, bar sahnesinde “Ne biçim muamele bu yaa?” cümlesi ekleniyor benim konuşmama. Hatta bir ara Mahinur “Filmin adını da ‘Ay Vakti Muamelesi’ yapsak nasıl olur?” demeye başlıyor. “Bir dolma sarayım anam” lafı Zuhal’in ağzından düşmez oluyor. Zuhal’e “Benim paspal manitam” diyorum ve bu çok hoşuna gidiyor. Finike’ye benim gibi bir yazar gelir de, ahalinin haberi olmaz mı? Zuhal ile ‘repo’ yani izin günümüzde kahvaltıdan sonra Marina’ya gidiyoruz. Lakin, benim çantam kayıp. İzinli olduğumu bilmeyen setçinin biri çantamı minibüse koymuş ve götürmüş. Döne döne çanta arıyorum. Set ekibine koşuyorum ve telsizle çantamı istetiyorum. Çantamın içinde beş plaka ‘uçuran keyif’ var. Daha nasıl çanta derdinde olmayayım. Marina’da portakal suyu içiyoruz.
Page 1 and 2:
HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bil
Page 3 and 4:
Akşam yemeğinden sonra bahçeleri
Page 5 and 6:
adyolarıyla gelirdi düğüne. Han
Page 7 and 8:
uğraştım ben’ diyor da başka
Page 9 and 10:
O yıllar ‘Hıdrellez’ gününe
Page 11 and 12:
yılanlarımı gören çocuklar kor
Page 13 and 14:
kovalardım. Çocuklar onları kova
Page 15 and 16:
evin henüz bitmemiş iki katı yok
Page 17 and 18:
Köpeğimiz Avcı’dan sonra, bir
Page 19 and 20:
En kısa süre içinde yeni elbisel
Page 21 and 22:
görüyordum. Kendimi suyun içine
Page 23 and 24:
öldüren adamın evinin yanışın
Page 25 and 26:
arkadaşım şeytan abilerini onlar
Page 27 and 28:
Sabahın erken saatinden akşama ka
Page 29 and 30:
Benden yaşça büyük Eva ile arka
Page 31 and 32:
güzel olduğu için seçim yapmak
Page 33 and 34:
En alt kat onların hayvan ve yem s
Page 35 and 36:
Coburg’a lunapark geldi ve ailece
Page 37 and 38:
Birden bankta okuduğum ve altıma
Page 39 and 40:
kimsenin bana dikkat etmeyeceğini
Page 41 and 42:
Ve bir gün geldi yine bir bisiklet
Page 43 and 44:
Ve bir gün geldi, karşımıza Seu
Page 45 and 46:
süre solumuza dönüp durduk. Ve b
Page 47 and 48:
çizdi. Filmlerde görmüş olduğu
Page 49 and 50:
Üzerinde kocaman harflerle ‘Alpi
Page 51 and 52:
sayesinde iyi para topladım. Sünn
Page 53 and 54:
Ama anlamamış gibi davrandım. Bi
Page 55 and 56:
Bir gün küçük bir dükkanın ar
Page 57 and 58:
Yine bir gün homurdanarak özel g
Page 59 and 60:
Aklıma gelen tek şey, karanlıkta
Page 61 and 62:
Akşam amcam eve geldi ve hiçbir d
Page 63 and 64:
Dükkanı temizlerken müşteri tar
Page 65 and 66:
devamlı görüyordum. Bu yüzden y
Page 67 and 68:
Günler geçtikçe annemin değişi
Page 69 and 70:
Çeşitli mağazalardan toptan giyi
Page 71 and 72:
yerine koymazdı. Teyzesinin evinde
Page 73 and 74:
Birahanelerde başlamış olan haka
Page 75 and 76:
alışmış bir insan olarak, her
Page 77 and 78:
Zaten öğlen yemeği vakti yaklaş
Page 79 and 80:
sakladığım para çabuk bitti. So
Page 81 and 82:
kadın, kocasıyla baş başa kalma
Page 83 and 84:
adamdı. Gelir gelmez Osman’a vur
Page 85 and 86:
Benim gibi ilk kez gelip, ‘bir da
Page 87 and 88:
Yaşam denen uzun yolda, çok güze
Page 89 and 90:
Karpuzcuları ayıklamak için geze
Page 91 and 92:
İşlerin çok kesik gittiği bir z
Page 93 and 94:
Sanki, bizi toplumdan ayıran özel
Page 95 and 96:
çenem sayesinde paranın yarısın
Page 97 and 98:
Ayrıca, dul ve iki çocuklu bir ge
Page 99 and 100:
gelmiş. Lakin, birinci sigarası i
Page 101 and 102:
Yeni sübyan binası tamamlandı ve
Page 103 and 104:
akıyorum. Tophane ‘Av Malzemeler
Page 105 and 106:
gittikten sonra birçok insan bana
Page 107 and 108:
Cezalar katlanacaktı. Arada bir h
Page 109 and 110:
Sabaha karşı uyandım. Kollarımd
Page 111 and 112:
Ölü vaziyet bulunmadan önce üze
Page 113 and 114:
oyalar akıyor. Usta şaşırmış
Page 115 and 116: abamın hakkını ben alacakmışı
Page 117 and 118: Cezaevine girmek ve gözümün duru
Page 119 and 120: Mahmut’un aldığı mikroskop gel
Page 121 and 122: İçeri girişler, çıkışlarla y
Page 123 and 124: çekişirken, ben senin başında s
Page 125 and 126: En kötü yakalanışımız yine tu
Page 127 and 128: dikkatlice bana baktı ama hiç kon
Page 129 and 130: as bas bağırırdı: “Lan adi he
Page 131 and 132: gibi malzemeleri de ayıklıyorlard
Page 133 and 134: kadar acele bulaşıkçı aranıyor
Page 135 and 136: elvermiyordu. İşte tam o sırada
Page 137 and 138: zevkliydi. Horozlar ve tavukları k
Page 139 and 140: Tam bu arada kafam iyiyken Taksim
Page 141 and 142: akınca huzursuz oldu. Bir şeyler
Page 143 and 144: Ulusal, benim hayatımda büyük bi
Page 145 and 146: asılı duran büyük aynaya yakla
Page 147 and 148: sahip olduğum dedektör ve teknik
Page 149 and 150: için boşuna mı uğraşmıştı.
Page 151 and 152: Arada bir cami tuvaletine gidip yı
Page 153 and 154: Kış iyice bastırdı. Otelciler b
Page 155 and 156: Bir anda şansım dönmeye başlam
Page 157 and 158: Otuz gün dolmadan Adnan Özer’de
Page 159 and 160: Onuncu gün falandı, ellerimdeki t
Page 161 and 162: Ancak on gün sonra kızlar benimle
Page 163 and 164: hazırlıyorum. Taşınacağım evi
Page 165: Akşam eve girer girmez kutlama fas
Page 169 and 170: Son günlerde Müşfik Ağabey geld
Page 171 and 172: Garaj karakolunun karşısında yer
Page 173 and 174: kibarlaştı. Eski polislerin adın
Page 175 and 176: Lakin adamın umurunda değil. İş
Page 177 and 178: dediğimi yaparım Adnan Özer. Dah
Page 179 and 180: saldırır ve parçalar. Vahşileş
show all

HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bilinmezden gelmiş ve yine ...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?