HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bilinmezden gelmiş ve yine ...

Recommendations

Info

Olcay ile çok sahnen var. Filmdeki adın ‘Şeytan Memo’. Motosikletli bir serseriyi oynayacaksın. İlk filmin olmasına rağmen, söylediğim gibi Zuhal Olcay ile çok sahnen var. Bu fırsatı değerlendirmeye bak. Senaryoyu al ve oku. Yarın yine bu saat bana gel, konuşalım.” Çaylarımız tazelendi ve beni tanımak için sorulara başladı. Yarım saatlik bir soru yağmurundan sonra eve uçtum. Şeytan Memo, yani benim rolümün yazdığı yerler, ispirtolu kalemle çiziliydi. Ve gerçekten Mahinur’un söylediği gibi, ilk filmim olmasına rağmen rolüm uzundu. Daha boya yapacak akıl kalır mı bende? Akşam nevalemi hazırladım. İçkimi yudumlarken, senaryoyu okudum. Sonra bir daha okudum. Aklıma Cihangir’in karanlık ve susuz evi geldi. İspirto kokteylleri, pislik, yalnızlık içinde son umut olarak gördüğüm ve hurda bir daktiloyla yazdığım ilk romanım bana kapıları açmaya başlamıştı. Üstelik ikinci romanım Sel Yayınları’nda okunuyordu. Ertesi gün yine Mine Film’e gittim ve oynayacağımı söyledim. Mahinur çok sevindi. Ya ben, sevincimden uçmadım mı anasını kiralayayım. Nisan ayı ortasında hazır olmam gerektiğini söyledi. Para konusunu sonraki hafta uğrayıp, yapımcı Kadri Yurdatap ile görüşecektim. Boya işlerini bitirdim. Yeni evim hazır olunca taşındım. Bir radyo programını dinlerken, bilgisayar konusu işleniyordu. Genç bir çocuk, ucuza da bilgisayar sahibi olunabileceğini söyledi ve bir telefon numarası verdi. Bir kez verdiği halde, kafam kıyak olmasına rağmen aklımda kaldı ve hemen telefona sarıldım. Adının Oğuzhan olduğunu söyleyen başka bir genç çıktı telefona. Bilgisayar almayı düşündüğümü söyledim. Tam pazarlamacıydı “puşt.” Üç dakkaya bin kelime sığdırdı. “Hoop dur artık. Bin çeşit mal saydın. Sadede gel” dedim. “Para neymiş ağabey, önemli olan insanlık” demez mi? Fiyat bana çok geldi ve biraz beklemesini söyledim. Mine Film’den aradılar ve Nisan ayının yağmurlu geçmesi ihtimalini göz önüne alarak çekimlerin Mayıs ayına ertelendiğini haber verdiler. Haydi gel de bekle bakalım. Sel Yayınları’na giderek film işini anlattım. Okudukları kitabım açısından olumlu bir puan oldu. Yine beklemelerdeyim. Ve bir gün telefon çaldı. Organ hırsızlığını içeren ‘Kızıl Havuzlar Cehennemi’ adlı romanımı basmaya karar verdiğini söyleyen İrfan Sancı arıyordu. Yayınevine uğradım ve konuştuk. İrfan Bey ve eşi Selma Hanım’a şöyle bir baktım. Aynı boyda, aynı ende, tam birbirine yakışan minik bir aile olduklarını düşündüm.
Akşam eve girer girmez kutlama faslına başladım. İlk kitabımın ön kapağına ve arka kapaktaki büyük resmime baktım. İkinci kitabım yolda, ciddi rolüm olan film yakındaydı. Bu bir şans mıydı yoksa kaderim böyle mi çizilmişti. Bana göre, şansı zorla aramış ve yakalamıştım. Şans var ya şans, daha önce belirttiğim gibi, gelene kadar adamın iflahını keser. Lakin, geldikten sonra da, kovsan gitmez kerata. Adnan Özer’in yayınevinde yaptığımız kutlama faslı sırasında, ‘Zuhal Olcay’ ile film çevireceğimi söylemiştim. Ben atmıştım. Ama tutmuştu. Bergen yatılı okul öğretmenlerimi ve eğitim hemşirelerimi düşündüm. Yabancı aile çocuklarına karşı daha çok ilgi gösterirlerdi. Hani, “Almanya’ya gelmişler, kimse ilgilenmemiş” hesabı olmasın, veya daha açıkça söylemek gerekirse, “Meşe odunu geldin, kuru odun gitmeyesin” dalgası diyorum. Sayfalar dolusu gazete ve dergi röportajlarıma saatlerce baktım. İçimden yemek yemek bile gelmiyordu. Sadece içkimi içiyordum. Her sayfaya baktığımda, “Acaba annem gördü mü? Bu kadar çok röportajdan en az birkaçını mutlaka görmüştür. Daha çok yükseleceğim. Marangoz Yalçın, hanımı, kızları Gülbin ve Nilgün ve daha birçok eski komşun ve tanıdıkların beni görecek. Senin oğlun olduğumu söyleyecekler. Ve sen, gazete, dergi sayfalarını açmaya korkacaksın. Televizyon bile seyretmeye korkacaksın. Çünkü, ben her an karşına çıkabilirim. Bunları hep sana duyduğum nefret yüzünden başardım. Daha çok başarılarımı göreceksin” diyordum. Evet, bütün imkansızlıklara rağmen, Bostancı semt pazarında patates satan adamın söyledikleri bana yepyeni bir kapı açmıştı. Canımı sıkan tek şey, yine bekleyiş içinde yaşayacak olmamdı. Filme daha epey var zaman vardı. İkinci kitabın çıkması iki ayı bulacaktı. Gel de bekle. Gel de içme. İlk kitabımdan bir miktar aldım ve Ulusal’a uğradım. Arkadaşlara imzalayıp hediye ettim. Yeni romanımın da çıkacağını söyledim. Yeni gelenlerin çoğu beni iyi tanımıyordu. Ama roman yazmama ve basılmasına şaşırmışlardı. Kendi paramla bastırmıştım ama önemli olan ilk adımı atmıştım. Yemek yedik, çay içip sohbet ettik. Arada bir uğramamı söylediler. Bir ara yönetmeniz Mahinur Ergun aradı ve evimde deneme çekimi yapmak istediğini söyledi. Geldi ve çekime başladı. Perdeler açık ya, karşı bina camları, balkonları meraklı kellelerle doldu. Herkes bize bakıyor. Uyuz oldum ve perdeleri kapattım. Mahinur hep tepki verilecek sorular soruyordu, “Çalmaya ilk ne zaman başladın?” gibi sorular. Bozuntuya vermeden her soruyu cevapladım. Yürümemi, sigara içmemi, kafamı sallamamı söyledi ve istediği tepkileri aldı. Deneme çekiminde başarılı olmuştum. (Bana ilk gönderdiği arkadaş, o yılların çok hevesli yönetmen yardımcısı Serdar Akar’dı. Daha sonra da yönetmen olacak ve ödül kazanacaktı.)
Page 1 and 2:
HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bil
Page 3 and 4:
Akşam yemeğinden sonra bahçeleri
Page 5 and 6:
adyolarıyla gelirdi düğüne. Han
Page 7 and 8:
uğraştım ben’ diyor da başka
Page 9 and 10:
O yıllar ‘Hıdrellez’ gününe
Page 11 and 12:
yılanlarımı gören çocuklar kor
Page 13 and 14:
kovalardım. Çocuklar onları kova
Page 15 and 16:
evin henüz bitmemiş iki katı yok
Page 17 and 18:
Köpeğimiz Avcı’dan sonra, bir
Page 19 and 20:
En kısa süre içinde yeni elbisel
Page 21 and 22:
görüyordum. Kendimi suyun içine
Page 23 and 24:
öldüren adamın evinin yanışın
Page 25 and 26:
arkadaşım şeytan abilerini onlar
Page 27 and 28:
Sabahın erken saatinden akşama ka
Page 29 and 30:
Benden yaşça büyük Eva ile arka
Page 31 and 32:
güzel olduğu için seçim yapmak
Page 33 and 34:
En alt kat onların hayvan ve yem s
Page 35 and 36:
Coburg’a lunapark geldi ve ailece
Page 37 and 38:
Birden bankta okuduğum ve altıma
Page 39 and 40:
kimsenin bana dikkat etmeyeceğini
Page 41 and 42:
Ve bir gün geldi yine bir bisiklet
Page 43 and 44:
Ve bir gün geldi, karşımıza Seu
Page 45 and 46:
süre solumuza dönüp durduk. Ve b
Page 47 and 48:
çizdi. Filmlerde görmüş olduğu
Page 49 and 50:
Üzerinde kocaman harflerle ‘Alpi
Page 51 and 52:
sayesinde iyi para topladım. Sünn
Page 53 and 54:
Ama anlamamış gibi davrandım. Bi
Page 55 and 56:
Bir gün küçük bir dükkanın ar
Page 57 and 58:
Yine bir gün homurdanarak özel g
Page 59 and 60:
Aklıma gelen tek şey, karanlıkta
Page 61 and 62:
Akşam amcam eve geldi ve hiçbir d
Page 63 and 64:
Dükkanı temizlerken müşteri tar
Page 65 and 66:
devamlı görüyordum. Bu yüzden y
Page 67 and 68:
Günler geçtikçe annemin değişi
Page 69 and 70:
Çeşitli mağazalardan toptan giyi
Page 71 and 72:
yerine koymazdı. Teyzesinin evinde
Page 73 and 74:
Birahanelerde başlamış olan haka
Page 75 and 76:
alışmış bir insan olarak, her
Page 77 and 78:
Zaten öğlen yemeği vakti yaklaş
Page 79 and 80:
sakladığım para çabuk bitti. So
Page 81 and 82:
kadın, kocasıyla baş başa kalma
Page 83 and 84:
adamdı. Gelir gelmez Osman’a vur
Page 85 and 86:
Benim gibi ilk kez gelip, ‘bir da
Page 87 and 88:
Yaşam denen uzun yolda, çok güze
Page 89 and 90:
Karpuzcuları ayıklamak için geze
Page 91 and 92:
İşlerin çok kesik gittiği bir z
Page 93 and 94:
Sanki, bizi toplumdan ayıran özel
Page 95 and 96:
çenem sayesinde paranın yarısın
Page 97 and 98:
Ayrıca, dul ve iki çocuklu bir ge
Page 99 and 100:
gelmiş. Lakin, birinci sigarası i
Page 101 and 102:
Yeni sübyan binası tamamlandı ve
Page 103 and 104:
akıyorum. Tophane ‘Av Malzemeler
Page 105 and 106:
gittikten sonra birçok insan bana
Page 107 and 108:
Cezalar katlanacaktı. Arada bir h
Page 109 and 110:
Sabaha karşı uyandım. Kollarımd
Page 111 and 112:
Ölü vaziyet bulunmadan önce üze
Page 113 and 114: oyalar akıyor. Usta şaşırmış
Page 115 and 116: abamın hakkını ben alacakmışı
Page 117 and 118: Cezaevine girmek ve gözümün duru
Page 119 and 120: Mahmut’un aldığı mikroskop gel
Page 121 and 122: İçeri girişler, çıkışlarla y
Page 123 and 124: çekişirken, ben senin başında s
Page 125 and 126: En kötü yakalanışımız yine tu
Page 127 and 128: dikkatlice bana baktı ama hiç kon
Page 129 and 130: as bas bağırırdı: “Lan adi he
Page 131 and 132: gibi malzemeleri de ayıklıyorlard
Page 133 and 134: kadar acele bulaşıkçı aranıyor
Page 135 and 136: elvermiyordu. İşte tam o sırada
Page 137 and 138: zevkliydi. Horozlar ve tavukları k
Page 139 and 140: Tam bu arada kafam iyiyken Taksim
Page 141 and 142: akınca huzursuz oldu. Bir şeyler
Page 143 and 144: Ulusal, benim hayatımda büyük bi
Page 145 and 146: asılı duran büyük aynaya yakla
Page 147 and 148: sahip olduğum dedektör ve teknik
Page 149 and 150: için boşuna mı uğraşmıştı.
Page 151 and 152: Arada bir cami tuvaletine gidip yı
Page 153 and 154: Kış iyice bastırdı. Otelciler b
Page 155 and 156: Bir anda şansım dönmeye başlam
Page 157 and 158: Otuz gün dolmadan Adnan Özer’de
Page 159 and 160: Onuncu gün falandı, ellerimdeki t
Page 161 and 162: Ancak on gün sonra kızlar benimle
Page 163: hazırlıyorum. Taşınacağım evi
Page 167 and 168: oyunu çok hoşuma gidiyor. Sabah u
Page 169 and 170: Son günlerde Müşfik Ağabey geld
Page 171 and 172: Garaj karakolunun karşısında yer
Page 173 and 174: kibarlaştı. Eski polislerin adın
Page 175 and 176: Lakin adamın umurunda değil. İş
Page 177 and 178: dediğimi yaparım Adnan Özer. Dah
Page 179 and 180: saldırır ve parçalar. Vahşileş
show all

HAYATIM HARBİDEN ROMAN Önsöz Bilinmezden gelmiş ve yine ...

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?