0002823

meclise gelir; söz Bektaş’tan açılır ve Tıflî yine kötü konuşmaya başlar. Bunu duyunca
ortaya çıkıp kendisine saldıran Bektaş, Tıflî’yi kaçmaya zorlar.
Bu olayın üstüne dostları, Tıflî’yi bir ata bindirip bir çiftlikte saklanmaya
gönderirler. Ancak Beş Boynuz, Bektaş’ın emri üzerine Tıflî’yi izlemiştir ve çiftliğe
gelir. Bunu gören Tıflî saklanır ve katil eve girdiğinde gizlice katilin atına binip kaçar.
Beş Boynuz, Tıflî’nin güçsüz atına binip takibe başlasa da Tıflî’ye yetişemez. Tıflî,
Sultan Murat’ın o sırada bulunduğu Davutpaşa’ya gelir. Padişah huzuruna çıkan Tıflî,
başına gelenlerin hikâyesiyle Sultan Murat’ı çok eğlendirir ve padişah onu kendisine
musahip yapar. Beş Boynuz ve Bektaş ise yakalanıp idam edilir.
“Tıflî Efendi Hikâyesi”, hikâyenin sonunda bulduğumuz bilgiye göre “bin iki
yüz toksan bir senesi mâh-ı Ramazân-ı şerîfin on ücünci güni”, yani 1875 yılında kaleme
alınmıştır. Litografya tekniğiyle basılmış hikâyenin matbaası, sadece “Litografya
Destgâhı” olarak verilmiştir (95). Hikâyenin yazarıyla ilgili bir bilgiye sahip değiliz.
“Tıflî Efendi Hikâyesi”ni barındıran yapıt, aynı zamanda “Tayyârzâde Hikâyesi”ni de
içermekte ve ön kapakta “İşbu risâlenin derûnında Tıflî Efendi ile hâşiyesinde
Tayyârzâde Hikâyesi derc olunmışdır” sözlerini taşımaktadır.
“Tıflî Efendi Hikâyesi”ne değindiğini saptayabildiğimiz tek çalışma, Gül
Derman’ın Resimli Taş Baskısı Halk Hikâyeleri adlı yapıtıdır. Derman, bu yapıtta,
birçok başka hikâyenin yanı sıra, “Tıflî Efendi Hikâyesi”nin de resimlerini incelemiş,
özetini vermiş (48-49, 187-94) ve ayrıca hikâyedeki resimlerin kopyalarını da yapıta
eklemiştir. “Tıflî Efendi Hikâyesi”ndeki resimlere bir sanat tarihçisi gözüyle yaklaşmış
olan Derman, bu hikâyenin biçim ve içeriğiyle ilgili edebî ya da tarihsel herhangi bir
değerlendirmede bulunmamıştır. Günümüze dek hikâyenin bir çevriyazısı da
29