0002823

içimde izlenir. Örneğin, Hançerli Hikâye-i Garîbesi’nde Süleyman’a üç günlük bir tatil
veren patronu, gencin iki gün sonra dönmesi üzerine “aferin oglım ben sana üç gün
ruhsat virmişken iki günceğiz ile iktifâ eylemişsin göreyim seni işte böyle olmalı deyü
medh ü senâ ve nasihat”lerde bulunur (39). İki Birâderler Hikâyesi’nin kahramanları
Hasan ve Hüseyin de, işletecekleri kayığı “mâh-be-mâh altmış pâre” (4) karşılığında
kiralar. Ancak aynı mekân konusunda olduğu gibi, zaman konusunda da en ince ve
ayrıntılı tutuma Reşad Ekrem Koçu’nun hikâyelerinde rastlarız. “Bursalı’nın
Kahvehanesi”nde, “Yeniçeri ağasının 500 yeniçeri ve bostancıbaşının da 500
bostancıyla Galata’ya gelmesi en çok bir saat sürmüştü” (136) ve “O çarşamba-
perşembe gecesini de Abdi Bey küf kokulu taş bir mahzende bir don bir gömlekle yarı
çıplak geçirdi” (130) gibi bilgiler alırız. Binbirdirek Batakhanesi Cevahirli
Hanımsultan’da, bir adım daha ileriye gidilir. “Zerefşan’ın Cellatbaşı Kara Ali’yi oynaş
edinmesinin üstünden bir ay kadar geçmişti ki, 1629 haziranın on beşinci cuma günü
İstanbul’da iki cinaî vaka oldu” (24) ve “Hamamcı Hurşid Ağa’nın tembihi üzerine bu
hamamda 1629 yılı haziranının 22-23 cuma-cumartesi gecesi şekavet yolunda mühim bir
toplantı yapıldı” (47) gibi bilgiler, Tıflî hikâyelerinde zaman ve tarih kaygısının doruk
noktasını oluşturmaktadır.
Tıflî hikâyeleri, günlük hayatın kullanım nesneleriyle ilgili ayrıntılara da sıklıkla
yer vermektedir. Bu bağlamda, “Tıflî Efendi Hikâyesi”nde örneğin “büyük serâyların
ahur penceresi” bulunduğunu öğreniriz (83). İçki meclisleriyle ilgili ayrıntılar, birçok
Tıflî hikâyesinde karşımıza çıkmaktadır. Meşhûr Tıflî Efendi ile Kanlı Bektâş’ın
Hikâyesi’nde, bir mecliste “çelebi etmeği meyveler şekerlemeler kestâneler kavurma sulı
külbastı kama [?] kebâbı salatalar taratorlar [?] İngiliz surâhîler ile Fırânca bâdeleri”
(18) gibi yemeklerin yenip “ ‘arûsek tanbûr ‘arûsek kemân sentûr bozuk miskâl ‘arûsek
151