0002823

Çavuşzâde’nin başından yaşmagın alub efendim ‘Abdî gayri sabra mecâlim kalmadı
deyüb biri birine sarmaş tolaş oldılar gûyâ bal ile kaymak bir yere karışdı turfanda gül
misâli birbirin kokmakdan öpmeğe elleri değmedi” (17). İkinci aşamada ikili, birlikte
soyunup yalının hamamına girer:
Rukiye bânû Çavuşzâde’ye kalk efendim seninle hamâma girelim deyüb
Çavuşzâde’yi câme-kân otasına getirüb kendi eliyle soyub ve ibrişim
peştemâl kuşadub kendü dahi soyınub ibrişim peştemâl kuşanub ve
cevâhir na‘lına binüb Çavuşzâde’nin elin eline alub birbirin sıkışdırarak
ve biri biriyle öpüşerek hamâm içine girdiler ammâ billur tenler âşikâre
olub ve gizli olan benler meydâne çıkub birbiriyle şaka ve latîfe idüb bir
hamâm faslı eylediler ki ta‘bîri mümkin değil (17-18)
Üçüncü aşama ise, mum ışıklı romantik bir akşamda gerçekleşen cinsel birleşmedir:
“[A]hşam oldı bal mumlar yandı câriyeler dahi câme-i hâba bıragub soyınub birer
pîrâhen ile kalub yorgan altına girdikde pîrâhenleri de çıkarub biri birlerine muhkem
sarıldı işte ol gîce içinde kıldıkları zevk ne diller ile ta‘bîr olınur ve ne kalem ile tahrîr
olınur” (18). Burada adım adım ve iki taraflı eğlence ve romantizm eşliğinde geliştiğini
gördüğümüz tarzda bir cinsellik, diğer hiçbir Tıflî hikâyesinde bulunmaz.
Hikâye-i Cevrî Çelebi dışındaki hiçbir 19. yüzyıl hurufat hikâyesinde cinsellik
temasına rastlamayız. “Tayyârzâde Hikâyesi” ve “Tıflî Efendi Hikâyesi”nde karşımıza
çıkan cinsellik, bu hikâyelerin Hikâye-i Tayyârzâde ve Meşhûr Tıflî Efendi ile Kanlı
Bektâş’ın Hikâyesi adlı versiyonlarının dışında bırakılmıştır. Dolayısıyla, zoraki ya da
çıkarcı cinsellik ve cinselliğin açık betimlenmesi gibi öğeler, bu aşamanın
hikâyelerinden tümüyle kaybolmuştur. Ayrıca, dört hikâyeden üçü, duygusallığın bir rol
oynadığı evliliklerle biter. “Tayyârzâde Hikâyesi”nde Subha, Tayyârzâde’ye cariye
118