Студија за развојна преносната мрежа на ... - мепсо а.д.

Студија за развој на преносната мрежа на Република Македонија во периодот 2010 – 2020 годинаваријанта 1 се предлага зајакнување на 110 kV мрежа во кумановски регион со изградба надвосистемски 110 kV далекувод на потегот Штип – Куманово.На потегот Штип – Куманово постојат стари 110 kV далекувод со спроводници типACSR 150/25 mm 2 кои се кандидати за ревитализација. При ревитализацијата на старите врски,треба да се изгради двосистемски 110 kV далекувод со класичен тип на спроводнициACSR 240/40 mm 2 и да се оформат врските:ТС Штип – ТС Пробиштип – ТС Кратово – ТС Куманово 1,ТС Штип – ТС Куманово 3.На слика 163 прикажани се приликите во преносната мрежа во кумановските регион задвете варијанти за надминување на проблемите.Споредбата на техно-економските карактеристики на двете варијанти е дадена вотабела 60.табела 64. Техно-економска споредба на варијантитеВаријанта Инвестиција (€) Загуби ΔP (MW) N-11: 400/110/35 kV ТС Куманово 8,750,000 38.6 2: зајакнување на 110 kV мрежа 9,000,000 43.7 Во анализираната 2030 година и двете варијанти ги задоволуваат техничкитекритериуми. Меѓутоа, првата варијанта за изградба на 400/110 kV ТС Куманово има значителнипредности:помали инвестициски трошоци,помали загуби на моќност при врвни оптоварувања од околу 5 MW, односно заштедина загуби на електрична енергија на годишно ниво на 900,000 €/годишно,порамномерна распределба на моќности,ефикасно надминување на сите испади во кумановски регион на долгорочен план.Имајќи ги предвид предностите на варијанта 1, се препорачува развојот на кумановскатапреносна мрежа после 2020 година да се изведе со градба на 400/110 kV ТС Куманово.12.3. ИЗГЛЕД НА ПРЕНОСНАТА МРЕЖА ВО 2030 ГОДИНАНа слика 164 прикажана е визијата за развој на преносната мрежа после 2020 година. Созелена боја се обележани надградбите кои се проценува да се реализираат во периодот2020 – 2030 година.На слика 165 со црвена линија се скицирани одредени проценки за нови производни ипреносни објекти со недефинирана временска динамика, односно за кои постојат одреденииндикации но во моментот на изработка на Студија не може точно да се одреди нивната градба.Како потенцијални производни објекти кои би влегле во погон во периодот 2020 – 2030година се две термоелектрични централи на лигнит од по 300 MW (ТЕЦ Мариово, ТЕЦ Неготино),хидроелектичната централа Велес од 93 MW и нуклеарна електрична централа од 600 MW до1000 MW.Периодот после 2020 година се карактеризира со замена на постојнитетермоелектрични централи со нови електрични централи за производство на базна електричнаенергија. Постојните термоелектрични централи на лигнит (ТЕЦ Битола 1, 2 и 3 и ТЕЦ Осломеј),како и ТЕЦ Неготино на мазут, влегуваат во крајниот период на својот работен век од околу 40257