Sfantul-Augustin_Confesiuni

494 sfântul augustin
caput xxx
Iubes certe, ut contineam a concupiscentia carnis et concupiscentia oculorum
et ambitione saeculi. Iussisti a concubitu et de ipso coniugio melius aliquid,
quam concessisti, monuisti. Et quoniam dedisti, factum est, et antequam
dispensator sacramenti tui fierem. Sed adhuc vivunt in memoria mea, de
qua multa locutus sum, talium rerum imagines, quas ibi consuetudo mea
fixit, et occursatur mihi vigilanti quidem carentes viribus, in somnis autem
non solum usque ad delectationem, sed etiam usque ad consensionem
factumque simillimum. Et tantum valet imaginis illusio in anima
mea et in carne mea, ut dormienti falsa visa persuadeant quod vigilanti
vera non possunt. Numquid tunc ego non sum, Domine Deus meus? Et
tamen tantum interest inter me ipsum et me ipsum intra momentum,
quo hinc ad soporem retranseo vel huc inde retranseo! Ubi est tunc ratio,
quae talibus suggestionibus resistit vigilans et, si res ipsas ingerantur,
inconcussus manet? Numquid clauditur cum oculis? Numquid sopitur
cum sensibus corporis? Et unde saepe etiam in somnis resistimus nostrique
propositi memores atque in eo castissime permanentes nullum
talibus illecebris adhibemus assensum? Et tamen tantum interest, ut, cum
aliter accidit, evigilantes ad conscientiae requiem redeamus ipsaque distantia
reperiamus nos non fecisse, quod tamen in nobis quoquo modo
factum esse doleamus.
41
Numquid non potens est manus tua, Deus omnipotens, sanare omnes
languores animae meae atque abundantiore gratia tua lascivos motus
etiam mei soporis extinguere? Augebis, Domine, magis magisque in me
munera tua, ut anima mea sequatur me ad te concupiscentiae visco expedita,
ut non sit rebellis sibi atque ut in somnis etiam non solum non
perpetret istas corruptelarum turpitudines per imagines animales usque
42