Sfantul-Augustin_Confesiuni

404 sfântul augustin
puerum Adeodatum ex me natum carnaliter de peccato meo. Tu bene
feceras eum. Annorum erat ferme quindecim et ingenio praeveniebat
multos graves et doctos viros. Munera tua tibi confiteor, Domine Deus
meus, creator omnium et multum potens formare nostra deformia: nam
ego in illo puero praeter delictum nihil habebam. Quod enim et nutriebatur
a nobis in disciplina tua, tu inspiraveras nobis, nullus alius: munera
tua tibi confiteor.
Est liber noster, qui inscribitur de Magistro. Ipse ibi mecum loquitur. Tu
scis illius esse sensa omnia, quae inseruntur ibi ex persona collocutoris
mei, cum esset in annis sedecim. Multa eius alia mirabiliora expertus sum.
Horrori mihi erat illud ingenium: et quis praeter te talium miraculorum
opifex?
Cito de terra abstulisti vitam eius, et securior eum recordor non timens
quicquam pueritiae nec adulescentiae nec omnino homini illi.
Sociavimus eum coaevum nobis in gratia tua, educandum in disciplina
tua: et baptizati sumus et fugit a nobis sollicitudo vitae praeteritae.
Nec satiabar illis diebus dulcitudine mirabili, considerare altitudinem consilii
tui super salutem generis humani. Quantum flevi in hymnis et canticis
tuis suave sonantis ecclesiae tuae vocibus commotus acriter! Voces illae
influebant auribus meis et eliquabatur veritas in cor meum et exaestuabat
inde affectus pietatis, et currebant lacrimae, et bene mihi erat cum eis.
caput vii
Non longe coeperat Mediolanensis ecclesia genus hoc consolationis et
exhortationis celebrare magno studio fratrum concinentium vocibus et
15