Sfantul-Augustin_Confesiuni

268 sfântul augustin
caput x
Hunc ergo Romae inveneram, et adhaesit mihi fortissimo vinculo mecumque
Mediolanium profectus est, ut nec me desereret et de iure, quod
didicerat, aliquid ageret secundum votum magis parentum quam suum.
Et ter iam adsederat mirabili continentia ceteris, cum ille magis miraretur
eos, qui aurum innocentiae praeponerent. Temptata est quoque eius indoles
non solum illecebra cupiditatis sed etiam stimulo timoris.
Romae adsidebat comiti largitionum Italicianarum. Erat eo tempore quidam
potentissimus senator, cuius et beneficiis obstricti multi et terrori
subditi erant. Voluit sibi licere nescio quid ex more potentiae suae, quod
esset per leges illicitum; restitit Alypius. Promissum est praemium: irrisit
animo. Praetentae minae: calcavit mirantibus omnibus inusitatam animam,
quae hominem tantum et innumerabilibus praestandi nocendique
modis ingenti fama celebratum vel amicum non optaret vel non formidaret
inimicum. Ipse autem iudex, cui consiliarius erat, quamvis et ipse fieri
nollet, non tamen aperte recusabat, sed in istum causam transferens ab eo
se non permitti adserebat, quia et re vera, si ipse faceret, iste discederet.
Hoc solo autem paene iam inlectus erat studio litterario, ut pretiis praetorianis
codices sibi conficiendos curaret, sed consulta iustitia deliberationem
in melius vertit utiliorem iudicans aequitatem, qua prohibebatur,
quam potestatem, qua sinebatur. Parvum est hoc; sed qui in parvo fidelis
est, et in magno fidelis est, nec ullo modo erit inane, quod tuae veritatis
ore processit: si in iniusto mamona fideles non fuistis, verum quis dabit
vobis? Et si in alieno fideles non fuistis, vestrum quis dabit vobis?
Talis tunc ille inhaerebat mihi mecumque nutabat in consilio, quisnam
esset tenendus vitae modus.
16