Sfantul-Augustin_Confesiuni

266 sfântul augustin
vidit abeuntem et causam scire cupiens ingressus est locum et inventam
securim stans atque admirans considerabat, cum ecce illi, qui missi erant,
reperiunt eum solum ferentem ferrum, cuius sonitu exciti venerant: tenent,
adtrahunt, congregatis inquilinis fori tamquam furem manifestum
se comprehendisse gloriantur, et inde offerendus iudiciis ducebatur.
Sed hactenus docendus fuit. Statim enim, Domine, adfuisti innocentiae,
cuius testis eras tu solus. Cum enim duceretur vel ad custodiam vel ad
supplicium, fit eis obviam quidam architectus, cuius maxima erat cura
publicarum fabricarum. Gaudent illi eum potissimum occurrisse, cui solebant
in suspicionem venire ablatarum rerum, quae perissent de foro, ut
quasi tandem iam ille cognosceret, a quibus haec fierent.
Verum autem viderat homo saepe Alypium in domo cuiusdam senatoris,
ad quem salutandum ventitabat, statimque cognitum manu apprehensa
semovit a turbis et tanti mali causam quaerens, quid gestum esset, audivit
omnesque tumultuantes, qui aderant, et minaciter frementes iussit
venire secum. Et venerunt ad domum illius adulescentis, qui rem commiserat.
Puer vero erat ante ostium et tam parvus erat, ut nihil exinde
Domino suo metuens facile posset totum indicare; cum eo quippe in foro
fuit pedisecus. Quem posteaquam recoluit Alypius, architecto intimavit.
At ille securim demostravit puero quaerens ab eo, cuius esset. Qui confestim
„nostra“ inquit; deinde interrogatus aperuit cetera.
Sic in illam domum translata causa confusisque turbis, quae de illo triumphare
iam coeperant, futurus dispensator verbi tui et multarum in ecclesia
tua causarum examinator experientior instructiorque discessit.
15