2 не

Бей м етал д ар д ы н ф торидтері
44-кесте
период
in IV V VI VII VIII
1
2 В
ВҒз
С
с ғ 4
с ғ 2
3 Si
S iF 4, Sa'Fe
SiFaCl,
S iF2C l2,
S iF C IB r2
(көп)
N
n f 2, n f 3,
n h 2f , n h f 2,
n o 2f , n o 3f
p
РҒз, PF5, РҒСІ2,
PF2C1, P F B r2,
P O F3,'P O F 2CI,
Р О ҒС І2,
PSFCls
PSF2CI, PSF3
0
O F2
s
SF6, SF4
S2Fio, S2F2,
S 0 2F2,
S 0 2FCi,
S O FC l
F
Cl
C1F,
C 1F3
Ne
Ar
4 Se
SeF4, SeF6,
SeOF2
5 Те
TeF6
Br
B rF , B rF 3>
B rF 5
1
1F5, IF 7
Kr
Xe
XeF2,
XeF4, XeOF,
XeF2, XeOF,
XeF2
§ 3. ХЛОР
Жер қыртысын түзуші элементтердің атом санын салыстырғанда
хлор мен фтордын атом саны бірдей (екеуі де 0 ,0 2 %). Салмак
процентімен есептегенде хлор артык. Хлор жаратылыста тұздар-
Дын, (NaCl, KCl, MgCl2 т. б.) құрамында кездеседі.
Хлор өте маңызды элемент болғандықтан оны лабораторияда
алу әдістерінен баска өнеркәсіптік әдістері де барГ
Тарихы жайында. Карл Шееле 1774 жылы «марганецпен»
(Мп02) «теңіз кышкылыныц» (НС1) эрекеттесуін зерттей
отырып сары түсті, тұншыктырғыш газ бөлініп шыкканын
байқайды. Шееле флогистон теориясын жактаушы болатын, сондыктан
теціз кышкылыныц флогистонын марганец алған екен
Деп ойлап, ол газды «флогистонсызданған теңіз кышкыл» деп
атайды.
Соцынан бұл газды Бертолле (1780 ж.) зерттеп, оныц судағы
ерітіцдісі HCl мен 0 2 беретінін байкап (С12 + Н20 = 2НС1 + О),
бұл газда оттек бар екен деп ойлайды да, оны «тотыккан туз
кышкылы» деп атайды. Россияда В. М. Севергин (1800 ж.)
А- Н. Шерер (1807 ж.) Захаров (1810 ж.) тотыккан туз кышкыл
газ деп атаған. Сѳйтіп, хлор оттекті косылыс деген ұғым, әсіресе
берцелиустыц қолдауымен, нық орнаған болатын.
329