Capitolul 2 - Elemente de mecanică cuantică [pdf] - Andrei
Capitolul 2 - Elemente de mecanică cuantică [pdf] - Andrei
Capitolul 2 - Elemente de mecanică cuantică [pdf] - Andrei
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
- 57 -<br />
( l + 1)<br />
1<br />
2<br />
r1<br />
2<br />
d u<br />
2<br />
dξ<br />
2<br />
⎡2m<br />
⎛ εe0<br />
+ ⎢ ⎜ β ⋅ 2<br />
⎢⎣<br />
h ⎝ 2r1<br />
+<br />
2<br />
e ⎞ 0<br />
⎟ −<br />
r1ξ<br />
⎠<br />
l<br />
2 2<br />
r1<br />
ξ<br />
⎤<br />
⎥ u = 0<br />
⎥⎦<br />
⇒ (2.223)<br />
2<br />
d u<br />
2<br />
dξ<br />
⎡<br />
+ ⎢ βε<br />
⎣<br />
+<br />
2<br />
ξ<br />
−<br />
l ( l + 1)<br />
⎤<br />
u = 0<br />
2 ⎥<br />
ξ ⎦<br />
(2.224)<br />
Pentru a obţine soluţia generală, se <strong>de</strong>termină soluţii particulare mărginite pentru<br />
r → 0 şi pentru r → ∞ , adică pentru ξ → 0 şi ξ → ∞ .<br />
a) Pentru ξ → 0 cei mai importanţi termeni din (2.224) <strong>de</strong>vin cei cu puterea mai mare a lui<br />
ξ la numitor. În acest caz, pentru l ≠ 0 , ecuaţia (2.224) <strong>de</strong>vine:<br />
2<br />
d u<br />
2<br />
dξ<br />
−<br />
l ( l + 1)<br />
u = 0<br />
2<br />
ξ<br />
(2.225)<br />
Căutăm o soluţie <strong>de</strong> forma:<br />
α<br />
u = ξ<br />
(2.226)<br />
Impunând ca această soluţie să verifice ecuaţia (2.225) obţinem:<br />
α − 2 l<br />
( )<br />
( l + 1)<br />
α<br />
2<br />
α α − 1 ξ − ξ = 0 ⇒ α − α − l ( l + 1 ) = 0<br />
2<br />
ξ<br />
α1<br />
, 2<br />
1 ±<br />
=<br />
1 + 4l<br />
( l + 1)<br />
2<br />
1 ± ( 1 + 2l)<br />
=<br />
2<br />
⇒<br />
⎧α1<br />
⎨<br />
⎩α<br />
2<br />
= l + 1<br />
= − l<br />
(2.227)<br />
Din relaţia (2.218) scrisă sub forma<br />
u () r = r R () r ⇒<br />
şi din (2.226) , (2.227) rezultă:<br />
u ( ξ)<br />
= ξ R ( ξ)<br />
R =<br />
u<br />
ξ<br />
=<br />
α<br />
ξ<br />
ξ<br />
α −1<br />
= ξ ⇒ R 1 = ξ<br />
l<br />
, R<br />
− −1<br />
2 = ξ<br />
l<br />
⇒ R 0 = C1R<br />
1 + C 2R<br />
2<br />
Deoarece R 2 =<br />
1<br />
ξ<br />
l + 1 → ∞ , această soluţie nefiind mărginită este eliminată, luând<br />
ξ → 0<br />
C 2 = 0 . Alegând C1 = 1 rezultă că pentru valori mici ale lui ξ soluţia ecuaţiei (2.224)<br />
este:<br />
u R<br />
1<br />
0 = ξ<br />
+<br />
0 = ξ<br />
l<br />
(2.228)<br />
Pentru l = 0 termenul dominant în (2.224) este 2 / ξ în cazul ξ → 0.<br />
În acest caz<br />
ecuaţia (2.224) <strong>de</strong>vine:<br />
2<br />
d u<br />
2<br />
dξ<br />
+<br />
2<br />
u = 0<br />
ξ<br />
(2.229)<br />
Alegând ca soluţie o serie <strong>de</strong> forma:<br />
2<br />
u = a1<br />
ξ + a 2ξ<br />
+ . . .<br />
(2.230)<br />
rezultă:<br />
u ( 0)<br />
= 0<br />
R =<br />
u<br />
ξ<br />
= a1<br />
+ a 2ξ<br />
+ . . . → a (valoare finită în vecinătatea originii).<br />
1<br />
ξ → 0<br />
La acelaşi rezultat se ajunge dacă se impune unei soluţii <strong>de</strong> forma (2.226) să verifice ecuaţia<br />
(2.224) şi se egalează cu zero coeficientul termenului dominant.