Nº 11

condensaban o exercicio de "deseñar unha
billarda". Cada alumno acabaría así tendo un
equipo completo para poder xogar á billarda no
rueiro fóra de hora de clases, coma así o fixeron.
Ensaiamos, para máis, diversos modelos de protección
para as facianas dos xogadores, nos
que non deixamos de probar protectores deportivos
de outros xogos (hóquei a patíns) e mesmo
protectores de sega de xardinería. Finalmente,
estimulados tamén polas preferencias dos
nenos, decidimos construír os nosos propios cascos,
utilizando uns modelos comerciais de
monopatín aos que engadiríamos unha protección
facial feita cunhas mallas de xardín, unidas
con cinta de celo e rematadas con adobíos
coloristas de papeis fixado. Resultaron ser azosos,
lixeiros e moi seguros. A aula de pretecnoloxía
viu unha posibilidade de facer un exercicio
práctico e útil, unha posta en práctica dos
coñecementos sobre materiais e ferramentas,
aplicado a realidade concreta dos alumnos, os
seus fabricantes.
Aplicamos tamén medidas de seguridade a canelas
e pulsos, por ser estas zonas corporais que
con frecuencia están expostas a golpes e utilizamos
caneleiras de fútbol e cobadeiras de patinaxe
para protexer, á xeito de pulseiras esas partes
anatómicas. Dotamos aos nosos xogadores
de puchas deportivas, tanto por estética como
para poder recoller con elas a billarda no aire.
Os entrenos necesarios tanto para ensinar as técnicas
de xogo coma para pulir o regulamento
de elementos discordantes (o principio básico
do regulamento de calquera xogo e a non existencia
de normas que se contradigan) puidemos
realizalos nun campo anexo ao colexio, de
propiedade municipal, todos os días nos que o
tempo atmosférico, ou determinadas obrigas
non no lo impedían. En esencia estes consistían
tanto en exercicios especializados para cada
golpe, coma en partidiños de xogo e proba
para comprobar a viabilidade da normativa
IDEA 2005
tanto coma para gozar do xogo en si, pois en
palabras dun neno " a billarda presta moito."
No intre de redactar estas liñas estamos a organizar
unhas partidas de exhibición no Concello de As
Somozas, cos equipos perfectamente adobiados
e aos que temos invitado a asistir a pais, mais e
autoridades, así como amigos e institucións, tendo
confirmada a súa asistencia ao partido que celebraremos
o día 24 de xuño, tanto a Concellería de
Cultura, como a Fundación Federico Maciñeira.
Proposta de regulamento
O conxunto de normas non estructuradas, que a
continuación expoñemos á vosa lectura baixo a
forma de Regulamento Xustificado de Billarda,
non é o producto gratuíto dunha decisión caprichosa.
Ben ao contrario, é o resultado das investigacións,
reflexións e experiencias prácticas ao
longo do curso 2003-2004. Estarán xa decantadas
polo traballo de campo, pero non por iso
aspiran a ser unha estructura cerrada e inmodificable,
antes ben, como xa temos dito, queren
ser un primeiro elemento para a análise e a discusión
cara a lograrmos o salto cualitativo dende
o xogo tradicional ata un deporte federado.
As liñas básicas que rexeron o deseño destas normas
deportivas veu inspirado, xa o dixemos,
tanto pola busca da seguridade e a xogabilidade,
coma polo respecto ás normas tradicionais
e ao seu acomodo á realidade social do
mundo de hoxe. Certamente, non se dubidará
que as posibilidades actuais para facer callar
esta proposta pasan por dispor de espazos
reais de xogo de modo inmediato.
Neste sentido non se pode aspirar, de momento, a
ter campos de xogo propios e, así, hai que pensar
que reutilizar os espazos públicos dispoñibles
nas vilas e cidades (pavillóns polideportivos e
campos de fútbol) para a práctica da billarda;
e, en consecuencia, adaptar no necesa-
67