Descargue o libro - Consello da Cultura Galega

Limiar
galego, e da súa percepción das actitudes alleas perante os
seus estudios de lingüística galega; na segunda, por parte,
ofrécense interesantes elementos para valorar o ineditismo
do frade. Para rematar, incluímos algúns textos que non son do
noso autor. O primeiro é do Theatro crítico de Feixoo, e a través
del podemos conectar o pensamento lingüístico de Sarmiento
co do seu mestre e o do seu tempo. Entre os últimos,
atópanse unha carta da súa cuñada, un breve perfil do noso
autor tracexado polo Padre Mestre, e unha nota de Sobreira a
dous tomos da correspondencia de Sarmiento que aquel
coleccionou. A misiva de Magdalena García Ogando (a esposa
do seu irmán Francisco Xabier, que aparece ás veces citada
nos seus escritos como informante sobre a fala do seu Viveiro
natal), ademais de testemuñar o influxo do noso autor sobre
as actitudes lingüísticas dos seus achegados, ten o interese de
mostrar un dos escasísimos textos escritos en prosa galega
durante o século XVIII.
A presente escolma ofrece os textos de Sarmiento verquidos
ó galego. Non cabe dúbida de que ó autor lle compracería
lerse a si mesmo na lingua do país, que tan
afervoadamente estudiou e defendeu. A versión foi realizada
en colaboración por quen subscribe estas liñas e por Xosé
Manuel Soutullo. Nela procuramos ser fieis á letra do orixinal,
aínda que introducimos lixeirísimos retoques sintácticos
que coidamos axudan á comprensión do texto e melloran o
estilo. Aínda que o noso obxectivo foi achegar o texto ó lector
actual, mantivemos algúns trazos arcaizantes que permiten
ter sempre presente que estamos a tratar cun autor
doutro tempo. Ó longo de toda a antoloxía seguimos un criterio
máis ben restrictivo no momento de anotar os treitos
escolmados, limitándonos ó que coidabamos inescusable.
Para as notas bibliográficas, procuramos botar man das referencias
contidas no catálogo da biblioteca de Sarmiento,
seguindo a práctica de José Luis Pensado. Soamente no caso
de autores de importancia singular nos pareceu conveniente
presentar unha información máis ampla.
16
Henrique Monteagudo
Henrique Monteagudo Limiar
Para non prolongarmos máis o presente Limiar, darémoslle
cabo coa expresión das débedas de gratitude que o responsable
dun volume coma o presente vai contraendo
conforme desenvolve o seu labor. Queremos pór en primeiro
lugar o nome de dona Luisa Isabel Álvarez de Toledo, duquesa
de Medina Sidonia, que tivemos a honra e o pracer de
coñecer, quen nos facilitou a consulta e reproducción dos
importantísimos fondos sarmentinos do Arquivo da Fundación
Medina Sidonia. Tampouco non queremos esquecer o
nome da directora do dito Arquivo, a señora Lilianne Dahlmann,
que nos facilitou o contacto e o noso traballo en Sanlúcar
de Barrameda. Antonio Montero Carro e o equipo
técnico e administrativo do Consello da Cultura Galega facilitáronme
grandemente as xestións para chegar alá: mercés
para todos. As bibliotecarias e bibliotecarios da Universidade
de Santiago, o Museo de Pontevedra, a Fundación Penzol, a
Real Academia Galega e a Biblioteca Nacional de Madrid, coa
súa amabilidade e eficiencia, foron auxiliares indispensables
para a realización deste traballo. Tiven moito gusto, coma
sempre, en traballar con Xosé Manuel Soutullo, co-traductor
dos textos e responsable da edición material do libro. Outrosí,
éme grato deixar aquí constancia da colaboración da querida
compañeira e amiga Rosario Álvarez Blanco. Antón
Santamarina hai tempo que me animou a meterme con Sarmiento
e me botou máis dun cabo cando me fixo falla: quedo
pois obrigado. O meu pai, José María Monteagudo Romaní,
prestoume unha grande axuda para desenguedellar os latíns
aducidos por Sarmiento; el faino por puro divertimento, aínda
así fico agradecido. A miña dona Dolores Vilavedra fai moral
e materialmente posible que roubando horas, miñas e dela, ó
descanso e ó lecer, me dedique a estes mesteres. As miñas
fillas Einés e Minia exercítanse na paciencia e a comprensión
por un pai que ás veces resulta estrañamente evasivo. Só eu
sei cánto lles debo ás tres.
Ningún erro ou defecto desta obra deben ser atribuídos en
ningún grao ás persoas que acabo de mencionar. Traio aquí os
17