Descargue o libro - Consello da Cultura Galega

[2]
MARTÍN SARMIENTO:
[DEFENSA DA TESE DE FEIXOO]
340
Por modo de corolario tenta o padre Mestre desterrar
outros dous erros. Primeiro, dos que xulgan ser a lingua portuguesa
dialecto da castelá. Segundo, dos que pensan que o
idioma galego é dimanado do portugués. […] O erro que o padre
Mestre tenciona desterrar no seu discurso é o daqueles
que, por non oíren máis campás cás da súa parroquia, xulgan
que a súa lingua é matriz das que non entenden, ou
entenden que é mellor cás que nunca estudiaron. O que
habería de probar o [contradictor] en defensa dese erro era
que a portuguesa era dialecto da castelá, e que a galega subdialecto
seu mediante a portuguesa.
341
O padre Bluteau7 fala das dúas linguas portuguesa e castelá
como de dúas irmás, non como de nai e filla. Esta é a rea-
7. Rafael Bluteau (1638-1734) é unha das figuras máis importantes da
lexicografía portuguesa, como autor do Vocabulario portuguez e latino (8
vols., 1712-21; máis dous vols. de suplemento, 1727-28). Sarmiento empregou
este Vocabulario como obra de referencia indispensable (véxase por
acaso o que di máis adiante nos textos 4, § 5 e 5, § 16, 697 e 702, aínda
que lle achacaba ó autor telo acugulado desmesuradamente de léxico greco-latino
e exótico, e burlábase da súa pomposidade (“o título do V. P. do
P. Bluteau ten 57 adxectivos esdrúxulos”, apunta retranqueiro nos Elemen-