Descargue o libro - Consello da Cultura Galega

[7]
ELEMENTOS ETIMOLÓXICOS SEGUNDO O MÉTODO
DE EUCLIDES
[7.1]
[XUSTIFICACIÓN: FECUNDIDADE DA LINGUA GALEGA]
3
Non faltará quen, erradamente, crea que eu posúo algunhas
linguas, xa mortas, xa vivas, vendo que as traio ó
asunto como se as tivese mamado ou estudiado, xa polos
libros, xa peregrinando por diferentes nacións. Digo, e protesto,
e aínda se for mester xurarei, que o que viva nese concepto,
vive en erro desaforado e maiúsculo: só mamei a
lingua galega, que con ocasión de vir a tomar o santo hábito
esquecín case de todo e deime á lingua castelá. Da lingua
latina só sei o chapurreado que me ensinaron ó uso do país.
Da grega sei moitas voces soltas e tales cales da hebrea. Da
arábiga só sei as voces que se conservan no castelán e andaluz.
Pola lectura de libros franceses e italianos só adquirín o
entendelos. [4] De maneira que, axustadas contas, ningunha
lingua posúo, senón o castelán vulgar, que falo, leo e escribo
sen requinte particular. Por ser o idioma castelán case infindo
e tan abundante de voces heteroxéneas, a cada paso
topaba con voces castelás que oía ou lía e que eran para min
inauditas e exóticas, que nin entendía o seu significado nin
sabía a súa verdadeira orixe. De balde preguntaba a orixe,