afriga dossier: mamite - Transmedia 2009

26
Medidas recomendadas de cubículos
peso
xovencas
RECRÍA
lonxitude
total
lonxitude
interior
ancho
total
altura
barra
135-180 1,2-1,3 0,9. 0,7. 0,7-0,8
180-270 1,5-1,7 1,2. 0,8. 0,85-0,90
270-360 1,7-1,8 1,3. 0,9. 0,9-0,97
360-450 1,8-2,0 1,4. 1,0. 0,97-1
450-500 2,0-2,1 1,5. 1,1. 1,0-1,1
500-590 2,1-2,3 1,6. 1,2. 1,1-1,12
590-725 2,3-2,5 1,7. 1,22. 1,12-1,22
Asociación Americana de Ingenieros Agrícolas, 1990
Podemos empregar dous tipos básicos de instalacións
durante este período, a baseada nunha cama quente e a
baseada en cubículos. Calquera delas pode producir bos resultados
sempre que o manexo, mantemento e dimensións
sexan adecuados. De todos os xeitos, se temos a opción de
utilizar calquera dos dous sistemas decantarémonos pola
cama quente, debido a que facilitará en gran medida a expresión
dos celos por parte dos animais. A maior detección
de celos, maior será a nosa taxa de preñez e menos tempo
precisaremos para conseguir unha xestación.
Os sistemas baseados en cama quente teñen o inconveniente
do maior custo producido no mantemento, pero
moitas vantaxes. Os animais teñen menos probabilidades
de sufrir golpes ou accidentes e redúcense os casos clínicos
de coxeiras e teñen mellor mobilidade funcional. Tamén
realizan máis exercicio, co que aumenta o seu desenvolvemento
muscular fronte á deposición graxa, e os niveis
de inxestión de materia seca vense aumentados fronte ao
sistema con cubículos; todo iso mellora a expresión e duración
dos celos, así como a súa detección.
Pola contra, os sistemas con cubículos teñen un menor
custo de mantemento pero con taxas inferiores de detección
de celos. Ademais, as xovencas necesitan ser habituadas ao
emprego deste sistema antes de alcanzar esta fase. Se non foi
así, podemos atoparnos graves problemas de manexo e unha
importante caída nas inxestións de alimento.
Como estamos nunha fase onde lle daremos prioridade
á eficiencia reprodutiva, os sistemas de cama quente resultarannos
moito máis adecuados para as xovencas próximas
a inseminar.
Respecto das superficies do chan, é preferible o emprego
de patios de terra que de cemento polo tema de detección
de celos. Se non é posible este sistema pola climatoloxía
da nosa zona ou porque xa temos a instalación construída,
debemos prestar moita atención ao raiado e mantemento
destas superficies. O que non se debería empregar durante
esta fase da recría son as grellas, debido a que reducen demasiado
a suxeición e a estabilidade dos animais.
As recomendacións en dimensións das estruturas deben
vir establecidas polo tamaño dos animais que teñamos.
Como orientación, en xovencas Holstein de 13 a 16 meses
de idade e cun peso aproximado de 390 a 450 kg deberiamos
utilizar 3,6 m 2 de zona de descanso e 30 a 32 m 2
de zona de exercicio por animal. Estes valores deberán ser
incrementados cando os lotes sexan moi reducidos.
Se utilizamos un sistema de cubículos, deberían ter unha
AFRIGA ANO XVII - Nº 92
DEDICAREMOS ENTRE 15 E 20 MINUTOS
Á OBSERVACIÓN DOS CELOS, TRES VECES
AO DÍA, E SERÁ A ÚNICA TAREFA QUE SE
REALICE NESTE PERÍODO
O deseño das instalacións debe ser adaptado
a cada fase do programa de recría
lonxitude total 200 cm, unha lonxitude interior de 140-
150 cm e unha anchura de 100-105 cm. A barra educadora
deberemos adiantala cando os animais non estean habituados
a este sistema. Os corredores non deberían ter unha
anchura inferior aos 3,5 m.
Respecto da zona de alimentación, é recomendable o
emprego de cornadizas fronte ao comedeiro corrido para
facilitar o manexo durante a inseminación e os controis
reprodutivos. En calquera dos dous casos, o espazo por
animal debe ser de 50 a 55 cm.
En calquera instalación para xovencas en idade de reprodución,
é importante incrementar o espazo dispoñible
cando realizamos o deseño inicial. Isto permitiranos traballar
con maior marxe de manobra en situacións nas que
se produza unha aglomeración de animais nesta fase, xa
sexa por unha caída nas porcentaxes de preñez ou por unha
concentración de partos.
MANEXO REPRODUTIVO
As xovencas virxes teñen unha expresión dos celos moito
maior á das vacas adultas, tanto en duración como en número
de montas. Por iso, a forma máis eficaz de obter unha
boa taxa de preñez é a observación directa destes.
O mellor momento do día para realizar a observación
será á primeira hora da mañá e á última da tarde, coincidindo
cos momentos de maior actividade dos animais.
Tamén poden producirse un número alto de montas cando
se movan grupos de animais, polo que debemos estar atentos
durante as manobras de manexo. Dedicaremos entre 15
e 20 minutos á observación dos celos, tres veces ao día, e
será a única tarefa que se realice neste período. Non serve
que esteamos presentes unha hora se estamos realizando
outras manobras, xa que isto nos distraerá do noso labor e
orixinará moitos erros de identificación.